Κι όμως, η Κίνα θέλει να τοποθετήσει ένα δεύτερο φεγγάρι στον ουρανό
Γιατί, φυσικά, δύο φεγγάρια είναι καλύτερα από ένα.
- 6 ΟΚΤ 2022
Θα μπορούσε να είναι η πρώτη πειστική απόδειξη για το ότι η ζωή μιμείται το IQ84 του Χαρούκι Μουρακάμι, ή προδημοσίευση από κάποιο νέο μυθιστόρημα επιστημονικής δυστοπίας, αλλά δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Είναι μία είδηση που είχε κυκλοφορήσει α στα αγγλόφωνα κινεζικά Media με θαυμασμό αλλά αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από τα Mέσα του υπόλοιπου κόσμου. Ποιο είναι το project; Η Κίνα θέλει να τοποθετήσει ένα δεύτερο φεγγάρι στον ουρανό της χώρας.
Η τεχνητή σελήνη κατασκευάζεται από τη Διαστημική Υπηρεσία της Κίνας με σκοπό να ενισχύσει τον φωτισμό κάποιων μεγαλουπόλεων τη νύχτα, εξοικονομώντας παράλληλα ενέργεια και –κατά συνέπεια– πάρα πολλά χρήματα.
Σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα που είχε ανακοινώσει ο Wu Chunfeng, ο επικεφαλής του πρότζεκτ, το πρώτο τεχνητό φεγγάρι θα έπρεπε να απογειωθεί από το Κέντρο Εκτόξευσης Δορυφόρων μέσα στο 2020 και να τεθεί σε τροχιά πάνω από την πόλη Σενγκτού, την πρωτεύουσα της επαρχίας Σετσουάν. Μάλιστα, υπολόγιζαν ότι μέχρι το 2022 θα υπήρχαν άλλα τρία τέτοια τεχνητά φεγγάρια στον ουρανό. Τελικά, όπως όλα δείχνουν το project έχει μείνει λίγο πίσω – χωρίς, όμως, να σημαίνει ότι εγκαταλείφθηκε.
Τι γνωρίζουμε για το project
AP Photo
Η ιδέα πίσω από την πολύπλοκη επιχείρηση της δημιουργίας και της εγκατάστασης μιας τεχνητής σελήνης είναι σχετικά απλή: Ένας δορυφόρος θα επικαλυφθεί με μια μεγάλων διαστάσεων ανακλαστική επιφάνεια που θα αντανακλά το ηλιακό φως προς την κατεύθυνση της Γης, με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το φεγγάρι. Ο φωτιστικός δορυφόρος θα λειτουργεί ενισχυτικά στο σεληνόφως, εκπέμποντας, όμως, 8 φορές περισσότερο φως. Αυτό θα συμβεί γιατί θα τεθεί σε τροχιά σε ύψος 500 χιλιομέτρων από τη Γη, ενώ η Σελήνη βρίσκεται σε απόσταση 380.000 χιλιομέτρων.
Όπως εξηγεί ο Wu Chunfeng, «παρότι οι αριθμοί ακούγονται πολύ εντυπωσιακοί, ένα τεχνητό φεγγάρι δεν μπορεί να φωτίσει ολόκληρο τον ουρανό ή έστω τον ουρανό μιας πόλης. Η πραγματική αίσθηση στο ανθρώπινο μάτι θα είναι φωτεινότητα αντίστοιχη με το 1/5 ενός τυπικού φανοστάτη ενός τυπικού δρόμου».
Πρακτικά, η τεχνητή σελήνη θα αντικαταστήσει ένα μέρος του νυχτερινού φωτισμού κάποιων αστικών περιοχών, εξοικονομώντας 1.2 δις γουάν τον χρόνο (165 εκ. ευρώ περίπου). Ένα σημαντικό πλεονέκτημα του τεχνητού σεληνόφωτος είναι ότι θα μπορεί να κατευθύνεται και να εστιάζεται ανάλογα με τις ανάγκες, οπότε ίσως αποδειχθεί πραγματικά σωτήριο σε περιπτώσεις φυσικών ή άλλων καταστροφών, όπως για παράδειγμα σε περιοχές που έχουν υποστεί καθολικό blackout.
Η Διαστημική Εταιρεία της Κίνας θεωρεί δεδομένο ότι η λειτουργία του πρώτου φεγγαριού θα είναι πειραματική, αλλά θεωρεί εξίσου δεδομένο ότι με τα τρία φεγγάρια στον ουρανό, τα οφέλη θα είναι εξασφαλισμένα. (Μένει βέβαια να δούμε το project να ολοκληρώνεται κάποια στιγμή, διότι μέχρι σήμερα το μοναδικό πράγμα που έχουμε στα χέρια μας είναι εικασίες και προβλέψεις).
Πιο συγκεκριμένα τώρα: θα μπορούν να αντανακλούν και μεταξύ τους το φως, ενισχύοντας την ακτινοβολία που θα φτάνει στην επιφάνεια της Γης, φωτίζοντας μεγαλύτερες επιφάνειες για περισσότερες ώρες – ακόμα και ολόκληρο το 24ωρο.
Το σχέδιο έχει ήδη μελετηθεί και εγκριθεί από σημαντικά ακαδημαϊκά ιδρύματα στην Κίνα, αλλά δε λείπουν και οι σκεπτικιστές, που φοβούνται ότι η ανθρώπινη παρέμβαση στη φυσική εναλλαγή του φωτός μπορεί να επιφέρει σοβαρές συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά και στα ζώα και στη χλωρίδα μιας περιοχής.
Η πιο προβλέψιμη συνέπεια για τους ανθρώπους είναι η διαταραχή των μεταβολικών λειτουργιών και –κυρίως– του ύπνου. Ο Wu κατανοεί την καχυποψία του κοινού και εξηγεί ότι όλες οι δοκιμές θα γίνουν στον ουρανό πάνω από ερήμους ή ακατοίκητες περιοχές, ενώ όταν με το καλό το πρώτο φεγγαράκι καρφιτσωθεί στον ουρανό της Σενγκτού, δια γυμνού οφθαλμού θα φαίνεται περισσότερο σαν ένα ακόμα άστρο στον ουρανό παρά σαν μια μεγάλη, στρογγυλή, απειλητική πανσέληνος.
Ναι, λίγο σαν χάρτινο, ας πούμε.
