Ξέρει κάποιος να μας πει πόσο κρατάει η φάση ‘περνάμε καλά;’

Το case stady πάει κάπως έτσι: Γνωριστήκατε πριν από περίπου ένα μήνα. Έκτοτε, έχετε βγει μαζί κάποιες φορές και ω του θαύματος περνάτε καλά. Πολύ καλά. Μιλάτε στο τηλέφωνο, στέλνετε ο ένας στον άλλο αστεία memes. Σιγά σιγά, αναπτύσσετε μία δική σας γλώσσα επικοινωνίας. Από αυτές που έχουν τα ζευγάρια.

Κίνδυνος Θάνατος! Τι ξεστόμισα τώρα.

Όλα κυλούν κάτι παραπάνω από ωραία και καλά ώσπου στο διάλειμμα μίας ταινίας (γιατί αυτός είσαι και πας στα παλιά τα σινεμά) ή κατά τη διάρκεια του φαγητού ή της βόλτας στο ΚΠΙΣΝ εκείνη, κάνει την ερώτηση παγίδα. Την ερώτηση-πανωλεθρία. Την ερώτηση του εκατομμυρίου: “Εμείς τώρα, είμαστε μαζί;” Εναλλακτικά, μπορεί να ειπωθεί και ως “Εμείς τώρα, τι είμαστε;“

Μπουμ. Μανιτάρια καπνών σημειώνονται πάνω από τα κεφάλια σας. Όσο για την έκρηξη συναισθηματικού μπερδέματος, την ευθύνη δεν παίρνει ούτε ο Δημήτρης Καραδήμος (όπα!). Τι έγινε ρε παιδιά; Απορείς σαν άλλος Σπύρος. Και της δίνεις χωρίς να το πολυσκεφτείς την πιο trend απάντηση της εποχής που διανύουμε: “Μα, αφού περνάμε καλά. Τι τις θες τώρα τις ταμπέλες;“

Πριν περάσουμε στον δεύτερο κύκλο εκρήξεων, που τώρα θυμίζουν πλευρώτους, λίγη αδράνεια. Ας παγώσουμε λίγο τα πάντα γύρω σας, ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω ακριβώς πριν την ερώτησή της και ας το δούμε λίγο πιο επισταμένα το ζήτημα.

Αρχικά, ας συμφωνήσουμε στο εξής: Όταν δύο άνθρωποι, βγαίνουν, κάνουν σεξ, περνάνε χρόνο μαζί, μιλάνε σχεδόν καθημερινά είναι σε φάση που περνάνε καλά. Αδιαμφισβήτητο αυτό. Η βασική απορία όχι μόνο της κοπέλας παραπάνω αλλά και του κόσμου ολόκληρου είναι αν κάπου μέσα στην παραπάνω περιγραφή υπάρχει και η λέξη ‘σχέση’ αντί της ‘φάσης’. Δηλαδή μιλάμε για μία σχέση που περνάνε και οι δύο καλά. Και αυτό είναι κάτι παραπάνω από υπέροχο και ιδανικό. Άρα γιατί όλοι (ναι, και οι γυναίκες το κάνουμε αυτό) το πολεμάμε τόσο και το υποβιβάζουμε συχνά σε μία ‘φάση που περνάμε καλά’.

Όπου παρεμπιπτόντως, αυτό δεν το λέμε μόνο στο έτερον ήμισυ που δεν έχει γίνει ακόμα έτερον ήμισυ. Το λέμε και στους φίλους μας κάθε φορά που ρωτάνε ‘πώς τα πάμε με τον τάδε ή την δείνα’. Το λέμε και στη μαμά μας και σε όποιον άλλο έχει τύχει να ξέρει πως αυτό το διάστημα ‘βγαίνουμε με κάποια ή κάποιον’.

Και ξαναρωτάω: Γιατί στην ευχή το κάνουμε αυτό;

Η πιο πιθανή απάντηση είναι ότι φοβόμαστε. Ειδικά αν κάτι τέτοιο έχει να μας συμβεί καιρό. Φοβόμαστε και το ρίχνουμε στα μάτια μας έτσι ώστε αφενός αν κάτι δεν πάει καλά να πούμε ένα ‘εντάξει, το περίμενα’ και να πάμε παρακάτω και αφετέρου γιατί τις περισσότερες φορές το ‘πολύ καλό’ δεν το αντέχουμε. Γιατί ξέρουμε ότι για να διατηρηθεί, θέλει πέρα από τύχη και καλό timing, και προσπάθεια.

Και ποιος είναι διατεθειμένος να προσπαθήσει στις μέρες που μας αρκεί ένα τσατ για να νιώσουμε ποθητοί; Άντε και ένα ποτό.

Χωρίς να θέλω να το βαρύνω το θέμα, γύρω μας είναι πλέον γεγονός ότι στριφογυρίζουν ζευγάρια που είναι μαζί γιατί δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν και από ξεκάθαρη ανασφάλεια και singles που είναι τόσον καιρό μόνοι τους που διστάζουν να αλλάξουν το status τους (όχι στο Facebook) από φόβο μήπως και δεν τα καταφέρουν. Μήπως αποτύχουν.

Και έτσι, ενώ αυτοί οι τελευταίοι υποτίθεται ότι είναι η ελπίδα της καλής σχέσης μιας και ‘δεν φοβούνται να μείνουν μόνοι τους και άρα μπορούν να περιμένουν μέχρι να είναι με αυτήν που πραγματικά θέλουν’ τι κάνουν; Ακόμα και όταν βρουν αυτό το κορίτσι, από φόβο μήπως το χάσουν και αποτύχουν, δεν προσπαθούν καν. Και το αφήνουν το πράγμα στην τύχη της φάσης του ‘περνάμε καλά’ και φυσικά, καταλήγουν αργά ή γρήγορα στη φάση του ‘περνούσαμε καλά’. Και τέλος.

Αλήθεια, αγνοώ αν ο πρώτος ή η πρώτη που ξεκίνησε την ατάκα με τη ‘φάση περνάμε καλά’ είναι τώρα single ή σε σχέση. Εκείνο που πιστεύω ακράδαντα είναι ότι μας έδωσαν μία διέξοδο που δεν θέλαμε με τίποτα να έχουμε όταν μας συμβαίνει κάτι πραγματικά καλό. Το αντίθετο. Αν μας χρειάζεται κάτι σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μερικές δυνατές ενέσεις καλής πίστης ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και ότι αυτήν την φορά, θα τα καταφέρουμε.

Όχι να τα κάνουμε όλα σωστά. Να περάσουμε για πολύ καιρό καλά. Με τον ίδιο άνθρωπο.