Κύριε Χατζηδάκη, ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί οι influencers;

Σε ένα σουρεαλιστικά πλασμένο σύννεφο, μία καφετζού μελετάει προσεχτικά τους κόκκους που βαριούνται να ξεκουνήσουν από τα τοιχώματα του φλιτζανιού. Μετά από μία κουραστική ορειβασία στα σκούρα βουναλάκια του καφέ, σηκώνει το κεφάλι και σαν άλλος Αρχιμήδης αναφωνεί: ‘Εύρηκα‘! Δεν είναι το όνομα κάποιου προσώπου που θα σε ερωτευθεί παράφορα. Ούτε τα χρήματα που ‘σου πέφτουν‘ γι αυτό προετοιμάσου για επενδύσεις. Είναι μία αποκάλυψη. Μία βόμβα μεγατόνων: Θα γίνεις influencer. Σε πέντε μέρες, σε πέντε μήνες, σε πέντε χρόνια, δεν ξέρουμε. Αλλά θα γίνεις.

Όλοι θα γίνουμε.

Κάπου εδώ, πρέπει να βολέψουμε μία σημαντική επισήμανση: Τον παρουσιαστή Παναγιώτη Χατζηδάκη (και το app του) δεν τον συναντήσαμε για να μας διαβάσει τον καφέ ή οτιδήποτε άλλο. Παρότι τα pancakes λεμονιού τα λέει καταπληκτικά, η συζήτησή μας περιορίστηκε στις selfies, τα social posts και τους influencers.

(Φωτογραφίες: Ανδρέας Παπακωνσταντίνου- Tourette Photography)

Η κατάσταση ‘influencer’ είναι κάτι σαν την ανακοίνωση ότι το 2000 θα γινόταν το τέλος του κόσμου και κανείς από εμάς δεν θα μπορούσε να γλιτώσει. Στο λιγότερο τρομακτικό και στο πολύ περισσότερο προσοδοφόρο. Και όχι, δεν μας χτύπησε η ζέστη. Αν έχεις κάποια σχέση με το μάρκετινγκ ή τη διαφήμιση τότε γνωρίζεις πολύ καλά ότι πρόκειται για το νέο trend στον κόσμο της διαφήμισης. Αν πάλι δεν έχεις ιδέα περί τίνος πρόκειται αλλά έχεις κουραστεί να βλέπεις κόσμο να ανεβάζει στα social accounts του φωτογραφίες από μαγαζιά, φαγητά, ποτά, μαθήματα sup, κ.ο.κ., τότε ήρθε η ώρα να μάθεις.

Ποιοι είμαστε, πού πάμε, τι ανεβάζουμε

“Οι φωτογραφίες που ανεβάζουμε πλέον, μας χαρακτηρίζουν. Αυτό πρακτικά, σημαίνει ότι αποκτάμε μία άλλη ιδιότητα ως άνθρωποι μέσα από τις συνήθειες που μοιραζόμαστε ότι έχουμε. Οι ακόλουθοι μας λοιπόν, ξέρουν τι να περιμένουν από εμάς“.

“Όλοι έχουμε μία τάση προς τα κάπου. Εσύ μπορεί να έχεις μία τάση να φωτογραφίζεις τις παραστάσεις που βλέπεις (σ.σ.: Γελάει και με ύφος bigbrotherίστικο μου λέει ‘είδες; Σε παρακολουθώ‘), η άλλη μπορεί να έχει μία τάση να φωτογραφίζει τα ρούχα της, ο άλλος μπορεί να έχει μία τάση να φωτογραφίζει φύση ή το φαγητό του“.

“Όσο αυτό το κομμάτι του χαρακτήρα μας αρχίζει να επικοινωνείται προς τα έξω, εμείς, μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε και να το γυρίσουμε προς τα πίσω και τις μία ή δύο φωτογραφίες που ανεβάζουμε κάθε εβδομάδα, να τις ανεβάζουμε καθημερινά. Έτσι ώστε σιγά σιγά να χτίσουμε ένα κοινωνικό προφίλ το οποίο ενδεχομένως αργότερα, θα μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε ενδεχομένως και εμπορικά“.

Λεφτά, λεφτά, λεφτά: Αυτό που θέλουν τα brands

Με τον κύριο Καβούρη από τον Μπομπ Σφουγγαράκη για μουσικό χαλί, ας περάσουμε στην αντιπέρα όχθη και σε αυτούς που έφτιαξαν έναν κόσμο ‘αμπασαντορικά’ πλασμένο.

(Ποιοι είναι και τι θέλουν από εμάς;)  “Επικρατεί μία τάση πλέον στα brands και οι επιχειρήσεις αρχίζουν να ζητούν ambassadors οι οποίοι θα είναι στοχευμένοι πάνω στα προϊόντα“.

(Μίλα λίγο σαν άνθρωπος βρε Παναγιώτη μου και άσε τους αμπάσαντορς) “Ναι, σωστά. Λοιπόν, ας πούμε ότι έχω ένα εστιατόριο και θέλω να μιλάνε για μένα μέσα από τα social media. Η μία μου επιλογή είναι να πάω σε ένα πρόσωπο που έχει 100 και 200 χιλιάδες followers, κοινώς ένα κοινό που χάνει την ταυτότητά του λόγω μαζικότητας. Η άλλη μου επιλογή, είναι να πάω στοχευμένα σε κάποιον με 10 ή 20 χιλιάδες και κοινό του ενδιαφέρεται να ενημερωθεί συγκεκριμένα για το φαγητό. Δηλαδή να πάω σε έναν άνθρωπο που οι followers του τον ακολουθούν γιατί εμπιστεύονται το γαστριμαργικό του γούστο. Αυτός ο τύπος θα είναι ο ambassador μου“.

“Κάπως έτσι, γεννήθηκαν οι macro-mini- influencers” (Μισό, μισό λεπτό Παναγιώτη μου να αλλάξω μεσότιτλο)

Influencer, τράβα μια φωτογραφία!

“Influencers είναι οι άνθρωποι που έχουν έναν κοινωνικό κύκλο όπως έχουμε όλοι μας αλλά τον εκμεταλλεύονται λίγο παραπάνω. Ουσιαστικά σκέψου ότι αυτό που κάνεις εσύ στην καθημερινότητά σου υπάρχουν κάποια brands που θέλουν να το πριμοδοτήσουν“.

(Πληρώνονται;) “Υπάρχουν πολλοί τρόποι ανταμοιβής. Δεν γνωρίζω αν πληρώνονται σε χρήματα ή αν κρατάνε ή απολαμβάνουν στην περίπτωση των υπηρεσιών αυτό που διαφημίζουν“.

(Πώς τους εντοπίζουν τα brands;) “Το κάθε μέσο κοινωνικής δικτύωσης σου δίνει τη δυνατότητα να ψάξεις οτιδήποτε θέλεις. Αν σε ενδιαφέρει λοιπόν, μπορείς να αρχίσεις να ψάχνεις ανθρώπους εκεί έξω που ο λόγος τους έχει μία δύναμη. Από την άλλη, το word of mouth πιστεύω ότι είναι ο μηχανισμός που λειτουργεί αυτό το πράγμα. Όταν έχεις τα μάτια και τα αυτιά σου ανοιχτά“.

“Είναι μία κοινότητα που λειτουργεί από μόνη της. Όσο ανοιχτός είσαι σε αυτό άλλο τόσο σου γυρίζει πίσω. Όσο ανοιχτός είσαι σε αυτά που μοιράζεσαι άλλο τόσο ανοιχτοί είναι μαζί σου και αυτοί που θέλουν να τους διαφημίσεις“.

Influencer γίνεσαι, δεν γεννιέσαι

Ψήθηκες να γίνεις και εσύ influencer, ε; Ωραία. Πώς γίνεται να γίνεις; Γιατί μέχρι να περιμένουμε να σε βρούνε, σωθήκαμε. Παναγιώτη, άσε τα pancakes με λεμόνι και πες μας.

“Ένας τρόπος είναι το να ζητάς από ανθρώπους που ήδη έχουν μία δύναμη να σε προωθήσουν και εσύ αντίστοιχα, να προωθείς κάποιους άλλους. Είναι λίγο το ‘ένα χέρι νίβει το άλλο’. Ωστόσο μιλάμε για ένα τόσο ανοιχτό community που είναι τόσο εύκολο να λειτουργήσει“.

“Δεν υπάρχουν μεσάζοντες. Ο κάθε ένας μιλάει απευθείας με την εταιρεία ή το brand“.

(Πόσοι είναι οι influencers, ξέρουμε;) “Οι influencers δεν είναι ακόμη ένα ποσοστό μετρήσιμο. Ωστόσο μπορείς να δεις ότι σιγά σιγά στήνονται ιδέες και media shops που μαζεύουν χρήστες. Δηλαδή λένε στα brands έχω 100 που κάνουν φαγητό, 50 που κάνουν ρούχο, κ.ο.κ.“.

Τα τυχερά των social posts ή αλλιώς το Bubbllz

Ένα χρόνο πριν, το app του Παναγιώτη Χατζηδάκη, του Κωνστάντιου Μπατσιώλα και του Γιώργου Θρασκιά κερδίζει το βραβείο Επιχειρηματικότητας για το 2016. Πρόκειται για ένα app που όπως εξηγεί και ο Παναγιώτης δημιουργήθηκε για να επιβραβεύει τα social posts των χρηστών. Τι σημαίνει αυτό. (Παναγιώτη, άσε το κινητό και έλα λίγο να μας πεις)

“Εμείς αυτό που ουσιαστικά κάνουμε είναι να ασχολούμαστε με αυτό το λεπτό στρώμα των macro-mini influencers στο οποίο κατά κάποιον τρόπο όπως είπαμε και πριν, ανήκουμε όλοι. Στο Bubbllz έχουμε από την μία αυτό το στρώμα χρηστών και από την άλλη τις επιχειρήσεις που δίνουν κάτι πίσω σε αυτούς που μιλούν για το προϊόν τους (εμείς δεν επεμβαίνουμε σε αυτήν την διαδικασία της ανταμοιβής για αυτό και πέρα από το χάσταγκ της επιχείρησης δεν έχουμε απαιτήσεις από το post που θα κάνει ο χρήστης)“.

“Εκείνο που λέμε λοιπόν είναι ότι αν φωτογραφίσεις και ποστάρεις στα social accounts σου κάτι που να αφορά τις επιχειρήσεις που είναι συμβεβλημένες με το Bubbllz, αυτές θα σου δώσουν κάτι πίσω. Την ανταμοιβή, θα την βρεις μέσα στο Bubbllz. Οι επιχειρήσεις είναι τοποθετημένες στο app σε μορφή πινέζας και εσύ μπορείς να επιλέξεις όποια θέλεις και να κάνεις το post σου“.

(Ποιος το σκέφτηκε αυτό;) “Είναι μία πολύ απλή ιδέα η οποία ξεκίνησε κάπως έτσι: Σε έναν από τους founders, τον Κωνστάντιο, κατά τη διάρκεια μίας παρουσίασης άλλου προϊόντος τον ρώτησε κάποιος από το κοινό αν πιστεύει ότι θα μπορούσαν οι χρήστες να κερδίσουν κάτι όταν ανεβάζουν περιεχόμενο με κάποιο brand στα social media. Εκεί λοιπόν του γεννήθηκε η ιδέα ότι αφού βγάζουμε που βγάζουμε φωτογραφίες για δικό μας όφελος γιατί να μην παίρνουμε και εμείς κάτι πίσω; Αφού η επιχείρηση παίρνει. Κάπως έτσι σκεφτήκαμε να στήσουμε μία πλατφόρμα μέσα από την οποία θα μπορούν οι απλοί χρήστες να κερδίσουν κάτι από τα brands“.

“Έχουμε ξεκινήσει από Θεσσαλονίκη και επεκτεινόμαστε σιγά σιγά και στην Αθήνα“.

“Δραστηριοποιούμαστε σε φαγητό, ρούχα, κομμωτήρια, γυμναστήρια. Προσπαθούμε πάντα η φωτογραφία που θα ανέβει, θα έχει ενδιαφέρον“.

Όχι άλλα φωτογραφημένα προϊόντα (ή μήπως, και άλλα;)

Υπάρχει κόσμος που θέλει να τα βλέπει. Υπάρχει κόσμος που θέλει να τα δοκιμάσει. Υπάρχει όμως και κόσμος που κάθε φορά που βλέπει ένα φαγητό ή ένα οποιοδήποτε brand φωτογραφημένο, θέλει να πετάξει το κινητό του στη θάλασσα. Ποιοι υπερτερούν; Και γιατί.

(Παναγιώτης με την τελευταία μπουκιά λεμονοpancake στο στόμα:) “Πιστεύω έχει να κάνει με το κατά πόσο σέβεσαι το προϊόν που διαφημίζεις και το χρήστη που θα το δει. Τελικά, καταλήγει να μην έχει κάποιος πρόβλημα όταν θα του παρουσιάσεις ένα ωραία φωτογραφημένο προϊόν, το πρόβλημά του είναι όταν θα το κάνεις κραυγαλέα“.

“Σε μεγάλους influencers έχει να κάνει με το για πόσα brands μιλάς. Στους mini επειδή δεν είναι η δουλειά τους αυτή, ουσιαστικά αρχίζεις να στήνεσαι πάνω σε αυτό. Γι αυτό και λέμε στους χρήστες μας να μην προσπαθήσουν να κάνουν την υπερβολή, αλλά να βγάλουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα μέσα στην φωτογραφία ώστε να σέβονται το κοινό τους“.

“Είμαστε εν δυνάμει όλοι mini influencers απλά δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα. Στο χρόνο τα πράγματα παίρνουν διαφορετική μορφή. Νομίζω ότι τώρα είμαστε στη φάση που συνειδητοποιούμε ότι όλοι μπορούμε να κερδίσουμε μέσα από αυτό. Σε λίγο καιρό λογικά, μπορεί να το απομυθοποιήσουμε και να πάμε σε κάτι άλλο. Δεν ξέρω. Ο καιρός θα δείξει“.

Επειδή παραήταν σοβαρός σε αυτήν την τελευταία φράση, θέλω να του αφιερώσω το παρακάτω gif που μυρίζει κρέμα λεμονιού.

*Ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία το Different Beast.