© Zaha Hadid Architects
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Liberland Metaverse, η ψηφιακή μεγαλούπολη που σχεδίασαν οι Zaha Hadid Architects

Το βρετανικό στούντιο της αείμνηστης πρωτοπόρου της αρχιτεκτονικής δημιούργησε μία εικονική πόλη στο metaverse με άβαταρ και κρυπτονομίσματα. 

H Zaha Hadid είναι μία γυναίκα θρύλος της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Έφυγε από τη ζωή στις 31 Μαρτίου 2016, αφού είχε ήδη γίνει σύμβολο για τις γυναίκες καλλιτέχνιδες σε όλο τον κόσμο, και αφού είχε γράψει ιστορία με τα φουτουριστικά της έργα τα οποία βρίσκονται στα τέσσερα σημεία του πλανήτη. Μερικά από τα πιο εμβληματικά της δημιουργήματα είναι το κτίριο της Λιμενικής Αρχής της Αμβέρσας, το Dongdaemun Design Plaza στη Σεούλ και το κολυμβητικό κέντρο των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου.

Η Ιρακινοβρετανή ήταν εκπρόσωπος της σχολής της αποδόμησης και το χαρακτηριστικό της στοιχείο, αυτό που πολύ έχουν προσπαθήσει να μιμηθούν όχι όμως με την ίδια επιτυχία και φυσικότητα, ήταν η κίνηση. Αυτή η φουτουριστική ρευστότητα που χαρακτήριζε κάθε της σύνθεση. 

Η κληρονομιά της συνεχίζεται σήμερα μέσα από το αρχιτεκτονικό της γραφείο, που ίδρυσε το 1980. Μία από τις τελευταίες δημιουργίες του βρετανικού Zaha Hadid Architects βρίσκεται μέσα στη λέξη που ο Mark Zuckerberg πρόσθεσε μερικούς μήνες πριν στο λεξιλόγιό μας: το metaverse.

Η σαγήνη της αρχιτεκτονικής στο metaverse

Το Zaha Hadid Architects δημιούργησε μία εικονική πόλη στο metaverse, ονόματι Liberland Metaverse. Αποτελεί ουσιαστικά την ψηφιακή εκδοχή της πραγματικής Λίμπερλαντ ή Λιβερλανδίας ή Ελεύθερη Δημοκρατία της Λιβερλανδίας. Ενός αυτοαποκαλούμενου μικροέθνους, το οποίο διεκδικεί ένα τεμάχιο αμφισβητούμενης γης στη δυτική όχθη του ποταμού Δούναβη, ανάμεσα στην Κροατία και τη Σερβία. Ανακηρύχθηκε για πρώτη φορά στις 13 Απριλίου του 2015 από τον Τσέχο πολιτικό και ακτιβιστή Vít Jedlička. 

Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της Λίμπερλαντ, το κράτος δημιουργήθηκε εξαιτίας της διαμάχης Κροατίας και Σερβίας για τα σύνορα. Να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει διπλωματική αναγνώρισή του από κανένα μέλος των Ηνωμένων Εθνών

Ας επιστρέψουμε όμως στη metaverse εκδοχή της.

Όπως διαβάζουμε στο dezeen, όπου μίλησε ο επικεφαλής του Zaha Hadid Architects, Patrick Schumacher, η Liberland Metaverse θα λειτουργεί ως ελεύθερο βασίλειο εικονικής πραγματικότητας. Οι άνθρωποι θα μπορούν να εισέλθουν σε αυτήν μέσω της Mytaverse. Θα μπορούν να μπουν σε ψηφιακά κτίρια, που σχεδιάστηκαν από τους αρχιτέκτονες του στούντιο, όπως ένα δημαρχείο, μία πλατεία και ένα εκθεσιακό κέντρο, ως άβαταρ. 

Όλα τα κτίρια έχουν το σήμα κατατεθέν στυλ της Hadid, τις καμπυλωτές γραμμές και τις στρογγυλεμένες γωνίες.

Τα άβαταρ θα μπορούν επίσης να αγοράσουν οικόπεδα με κρυπτονομίσματα και να δημιουργήσουν επιχειρήσεις. Με αυτή την κίνησή τους στην εικονική πόλη θα μπορούν να αποκτήσουν μετοχές στην πραγματική, τη Λίμπερλαντ.

Πώς η παραμετροποίηση αλλάζει τους κανόνες

Ο Schumacher σχεδίασε την ψηφιακή πόλη με παραμετροποίηση, έναν τύπο λογισμικού που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία αρχιτεκτονικών μορφών. Πιστεύει ότι το metaverse θα λειτουργήσει ως καταλύτης για το παραμετρικό σχέδιο, χωρίς να υπάρχουν πολεοδομικοί περιορισμοί στους εικονικούς χώρους.

«Τα βασικά πλεονεκτήματα των εικονικών περιβαλλόντων είναι η παγκόσμια προσβασιμότητά τους και η προσαρμοστική, παραμετρική πλαστικότητά τους», ανέφερε ο Schumacher.

«Το αρχιτεκτονικό και αστικό παράδειγμα που ταιριάζει περισσότερο σε αυτήν την ιδέα ενός διαφοροποιημένου, εξελισσόμενου αστικού τοπίου είναι η παραμετροποίηση. Προβλέπουμε λοιπόν ότι η ανάπτυξη του metaverse θα ενισχύσει την έκρηξη της παραμετροποίησης», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον Schumacher, η Liberland Metaverse θα μπορούσε να γίνει το πρότυπο για την πραγματική παρουσία του μικροέθνους. «Η σύλληψή μας για το metaverse βασίζεται σε ρεαλιστικό σχεδιασμό και φωτορεαλιστική απόδοση. Αυτός ο ρεαλισμός στη σύλληψη της εικονικής πόλης επιτρέπει επίσης για τη μετέπειτα εφαρμογή των σχεδιασμένων metaverse χώρων στην πραγματική Liberland σε όποια έκταση αυτό είναι επιθυμητό», υπογράμμισε. 

Μπορεί το μέλλον του ίντερνετ να είναι το metaverse, ο ίδιος υποστηρίζει ότι οι φυσικοί χώροι θα συνυπάρχουν πάντα με τους εικονικούς και ότι η συγχώνευσή τους θα συνεχίσει να ενισχύεται. «Όσο έχουμε φυσικά σώματα, θα χρειαζόμαστε φυσικά περιβάλλοντα. Τα εικονικά περιβάλλοντα είναι τόσο πραγματικά όσο και τα φυσικά και η κοινωνική πραγματικότητα υπάρχει. Τα εικονικά και φυσικά περιβάλλοντα σχεδιάζονται ιδανικά μαζί».