Λονδίνο: Τι να κάνεις σε 72 ώρες στη βρετανική πρωτεύουσα

Γεμάτο εμβληματικά αξιοθέατα και ευρωπαϊκές ατραξιόν, το Λονδίνο είναι προορισμός που πρέπει να ζήσεις τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σου. Είτε ξετρύπωσες εισιτήρια για ένα mini break, είτε έχεις κλείσει εδώ και καιρό τις διακοπές σου στην ευρωπαϊκή μητρόπολη, ο παρακάτω οδηγός θα σε βοηθήσει να βάλεις μια σειρά στο χάος, με μερικές από τις must δραστηριότητες που δεν πρέπει να χάσεις.

Οπλίσου με παπούτσια άνετα για περπάτημα, μια Oyster card για τις μετακινήσεις σου με το μετρό (30-35 λίρες θα φτάσουν για όλα όσα θα δεις αμέσως τώρα) και μια ομπρέλα για παν ενδεχόμενο. Ξεκινάμε:

Day 1:

Οι τουριστικές, mainstream τοποθεσίες γίνονται τουριστικές και mainstream επειδή είναι ωραίες. Τόσο απλά. Αφήνοντας όμως πίσω το κόμπλεξ για την ‘τουριστίλα’, ας συμφωνήσουμε πως τα μέρη που δεν είναι απαραιτήτως τουριστικά, ειδικά σε πολυπολιτισμικές πρωτεύουσες όπως το τεράστιο Λονδίνο, έχουν έναν πολύ δικό τους τρόπο να γίνονται οικεία ως μικρογραφίες της ευρύτερης κουλτούρας της πόλης.

Θα προτείνω το εναλλακτικό Brixton για ποδαρικό λοιπόν, μια ιστορική, πρώην εργατική γειτονιά που είχε στο παρελθόν αποκτήσει κακή φήμη ως σκηνικό εξεγέρσεων. Έκτοτε έχει αναβαθμιστεί, αλλά κρατάει τον αυθεντικό της χαρακτήρα ως σπίτι της Αφρο-Καραϊβικής κοινότητας, της μουσικής του Brixton Academy (από Clash και Pixies, μέχρι White Stripes και Bob Dylan, έχουν όλοι παίξει εκεί), του street art και της πιο χαριτωμένης, πολύχρωμης αγοράς που θα συναντήσεις στη μητρόπολη.

Θα περπατήσεις στην Electric Avenue, την πρώτη οδό αγοράς που ηλεκτροδοτήθηκε στην Αγγλία στα 1880s, και θα χωθείς στη Brixton Market που φιλοξενούν τρεις στοές (Reliance Arcade, Market Row, Brixton Village) και πάνω από 130 εμπόρους. Τέχνη, χειροτεχνίες, αντίκες, ρούχα, βινύλια, σκεύη, μπαχάρια, θα τα βρεις όλα. Θα φας πρωινό ή brunch στο Burnt Toast Cafe (δοκίμασε το Mexican breakfast με τα pancakes καραμελωμένης μπανάνας και σοκολάτας) και θα χαζέψεις τα ευρηματικά T-shirts στο Philip Normal, το κατάστημα ακριβώς απέναντί του. Memes παντού, σε ρούχα, σε τσάντες, σε κούπες.

Για μεσημεριανό ή δείπνο θα φας την καλύτερη ατομική πίτσα της ζωής σου με κάτι λιγότερο από 10 λίρες στο κρυμμένο διαμαντάκι 500 Degrees και με 5 ακόμη θα τη συνοδεύσεις με καλή μπύρα. Και η απλή μαργαρίτα είναι σούπερ, αλλά μην είσαι τέτοιος. Πήγαινε με τη Diavola ή τη Boscaiola (ή και με τις δύο).

Αν επιλέξεις το Brixton για βραδινή εξόρμηση, θα κάνεις πολύ καλά. Θα κάνεις ακόμη καλύτερα αν χωθείς στο Pop Brixton.

Είναι δύσκολο να περιγράψεις τον χώρο αν δεν βρεθείς εκεί, αλλά φαντάσου έναν κοινοτικό, open space χώρο που φιλοξενεί άπειρους πάγκους για φαγητό, από πίτσα και ελληνικό σουβλάκι μέχρι κορεάτικο και ινδικό, μαζί με μπαρ, μπουτίκ, τατουατζίδικο, workshops, live DJs και μαθήματα χορού. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, εσύ μπορείς να πιεις χαλαρά το ποτό σου. Σου είπα, πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις.

Προχωρώντας στα δικαίως τουριστικά πράγματα που λέγαμε πιο πάνω, θα πας στο Westminster και στο Buckingham Palace, και προφανώς θα περάσεις και από το Big Ben. Ακόμα κι όταν είναι καλυμμένο λόγω έργων παραμένει επιβλητικό, ενώ το ίδιο το ρολόι είναι πάντοτε σε κοινή θέα.

Επίσης, η περιοχή είναι γεμάτη κόκκινα telephone boxes. Σεβάσου τον εαυτό σου ως τουρίστα και βγάλε μια φωτογραφία.

Προς ή μετά το Westminster θα περπατήσεις στο St. James Park. Λουλούδια, πτηνά, λίμνες, σκίουροι και βασιλικές τελετουργίες που μπορείς να διαπιστώσεις ότι διαμόρφωσαν με τα χρόνια το πάρκο. Ακριβώς δίπλα στο Buckingham θα βαδίσεις και στο Green Park. Φήμες λένε ότι η σύζυγος του King Charles II είχε απαιτήσει να αφαιρέσουν όλα του τα λουλούδια όταν τον ανακάλυψε να μαζεύει μερικά για άλλη γυναίκα. Δεν της πέρασε ακριβώς γιατί το πάρκο προφανώς έχει πανέμορφα λουλούδια, όντως όμως δεν υπάρχουν παρτέρια με την επίσημη γεωμετρία που βρίσκεις συνήθως σε βασιλικά πάρκα.

Μιλώντας για πάρκα, θα επισκεφθείς το South Kensington και θα μπεις στο Hyde Park. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα στην Αγγλία, δημιουργήθηκε από τον Henry VIII τον 16ο αιώνα για κυνήγι, και είναι σπίτι 4.000 δέντρων και του Speaker’s Corner – χώρου για ανοιχτά debates και ομιλίες. Αν έχεις ήδη βαρεθεί από το πολύ πράσινο και δεν έχεις πάει στο Λονδίνο για να ρεμβάσεις ειδυλλιακά (τι πρόβλημα έχεις;!!;), θα σου δώσω κι άλλους λόγους να πας στο South Kensington. Εκεί θα βρεις 3 δωρεάν μουσεία, το τεράστιο μουσείο τέχνης Victoria and Albert Museum, το οικογενειακό Science Museum και το αγαπημένο μου Natural History Museum. Το τελευταίο έχει δεινόσαυρους, δεν περιγράφω άλλο.

Στα πέριξ θα ανακαλύψεις και το διάσημο Royal Albert Hall (δες το πρόγραμμά του αρκετούς μήνες πριν το ταξίδι σου σε περίπτωση που θες να κλείσεις εισιτήριο για κάποιο live show), αλλά και το Harrods. Το κατάστημα που ιδρύθηκε από έναν 25χρονο επιχειρηματία το 1834 και πλέον είναι σταθμός στην εμπορική ζωή της πόλης και του κόσμου.

Day 2:

Δεν ξέρω τι θα κάνεις, αλλά όσο πιεσμένο κι αν είναι το πρόγραμμά σου, βρες χώρο για το Notting Hill. Σε πείθει σχεδόν ότι, αν τη γνώριζε στη συγκεκριμένη περιοχή, ένας άκυρος βιβλιοπώλης θα μπορούσε όντως να ρίξει την Julia Roberts. (Δεν θα σε πείσει, βέβαια, ότι σήμερα θα μπορούσε να νοικιάσει καν στην περιοχή χωρίς να πουλήσει κάποιο όργανό του. Μιλώντας για την ομώνυμη ταινία, το Google Maps θα σε βοηθήσει να ξετρυπώσεις και το βιβλιοπωλείο του Hugh Grant και τη διάσημη μπλε πόρτα του σπιτιού του. Αν δεν πας Σάββατο όπου συμβαίνει το flea market και η περιοχή μοιάζει με τη Χώρα της Μυκόνου τον Αύγουστο, θα τα βρεις και εύκολα.

Υπέροχο, φωτεινό cafe το Farm Girl, red velvet από το Hummingbird Bakery, χυμοί και smoothies στο Joe and Juice και Donut Time για ντόνατ με αδιανόητες ονομασίες, τύπου Hans Rolo, Stranger Rings και Donutella Versace. Θα περάσεις έξω από το Electric Cinema (ή θα μπεις και μέσα για ταινία), ένα από τα παλαιότερα σινεμά στη χώρα που επέζησε την επέλαση των talkies, τον Β΄Παγκόσμιο και μια μεγάλη φωτιά το 2012.

Θα κάνεις οπωσδήποτε ένα stop και από το φωταγωγημένο Covent Garden, αφενός γιατί μοιάζει να βγήκε κι αυτό από ταινία, αφετέρου γιατί εκεί κοντά θα βρεις συγκεντρωμένα πολλά από τα θέατρα του West End. Κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου και κλείσε εισιτήριο για κάποια από τις παραγωγές, μιλάμε για υπερθεάματα που θα δεις στην Ελλάδα ή αλλού μόνο αν είσαι πολύ τυχερός. Προσωπικά, προτίμησα το ‘Lion King’ που παίζεται από το 1999 και ενηλικιώθηκε στο Lyceum Theatre. Το μιούζικαλ που έκανε θρύλο τη σκηνοθέτιδα Julie Taymor είναι σκέτη μαγεία, με stand-outs τη Νοτιοαφρικανή Lindiwe Brown Mkhize στον ρόλο του Rafiki και τον George Asprey που παίζει τον Scar από το 2008 (μην θορυβηθείς από το γιουχάρισμα που τρώει από κοινό και καστ στο τέλος, είναι πια παράδοση της παράστασης).

Άλλες μακροβιότερες ακόμη παραστάσεις είναι το ‘Mamma Mia!’, το ‘Φάντασμα της Όπερας’, οι ‘Άθλιοι’ και το ‘Mousetrap’ της Agatha Christie που μετράει πια πάνω από 65 χρόνια.

Πριν ή μετά το θέατρο, μπορείς να κάνεις στάση σε κάποια pub. Η Garrick Arms είναι δημοφιλής στους θεατρόφιλους, οι καναπέδες στον πάνω όροφο του The Chandos είναι τέλειοι για ένα break από τη βαβούρα και το ιστορικό The Lamb and Flag μπορεί να υπερηφανεύεται για την προτίμηση που του έδειχνε ο Charles Dickens. Δεν θα βρεις εύκολα να καθίσεις μετά τις 5 σ’ αυτό, αλλά αξίζει μια προσπάθεια.

Αφού βρίσκεσαι στην περιοχή, μην κάνεις κανένα αστείο και δεν περάσεις από την Chinatown. Περνώντας κάτω από κάποια πύλη της, διακτινίζεσαι αυτόματα σε μια κινεζική αυτοκρατορία 80 και πλέον εστιατορίων, σουπερμάρκετ, φούρνων και μπαρ. Αν δεν φας τη διάσημη πάπια του Four Seasons στη Gerrard Street, πήγαινε μέχρι το Camden.

Εκεί αλλάζεις τελείως σκηνικό. Μοναδική στο λονδρέζικο οικοσύστημα για την 24ωρη party scene της, η αντισυμβατική περιοχή είναι ασφαλέστερη απ’ ότι ήταν παλιότερα αλλά δεν έχει χάσει το cool της.

Θα πιεις μπύρα στο Hawley Arms όπου σύχναζε η Amy Winehouse, θα φας τζαμαϊκανό κοτόπουλο στιφάδο στο Ma Petite Jamaica, το πρώτο εστιατόριο της κουζίνας που άνοιξε στο Λονδίνο, ή θα προτιμήσεις burger στο Blues Kitchen ακούγοντας soul, country, folk και, όπως φαντάζεσαι, blues. Αν σκέφτεσαι πως δεν έχεις πάει στο Λονδίνο για να φας σε αμερικανικό diner, θα σε πείσει το rock ‘n’ roll περιβάλλον και οι τεράστιες μερίδες που θα σε στηλώσουν από το πολύ περπάτημα. Εναλλακτικά του burger, παράγγειλε το southern fried chicken. Σε περίπτωση που θες να το επιλέξεις ξανά, υπάρχει αντίστοιχο Blues Kitchen και στο Brixton που προαναφέραμε.

Day 3:

Για να ζήσεις την απόλυτη αγγλούρα πρέπει να πας στο Mayfair, το Κολωνάκι του Λονδίνου. Είναι συνώνυμο της πολυτέλειας και του κολαριστού πουκάμισου, αλλά στο The Wolseley της Piccadilly θα βιώσεις το γκλάμουρ με ανθρώπινο πρόσωπο. Η αγγλική κληρονομιά και το ευρωπαϊκό μεγαλείο καθρεφτίζονται στο επιβλητικό κτίριο και τους κουστουμάτους σερβιτόρους, αλλά ούτε η ζεστασιά, ούτε οι φυσιολογικές τιμές του είναι ακριβώς αυτό που περιμένεις μπαίνοντας. Για αγγλικό πρωινό, αγγλικό τσάι, αγγλικό οτιδήποτε.

Για ένα break από τη βουή αναζήτησε τους Mount Street Gardens, για περαντζάδα θα πας στη Lancashire Court, την Avery Row και τη Brooks Mews, και για μπύρα, κρασί και fish and chips στο ιδανικά αποκομμένο Punchbowl. Η pub είναι 300 ετών, ανήκε κάποτε στον Guy Ritchie και έχει μαζέψει πρίγκιπα Harry, πρίγκιπα Williams, Robert Downey Jr., David Beckham, Leonardo DiCaprio, Jude Law και άλλους.

Προσωπική μου συμβουλή είναι να αφήσεις τα ψώνια που ενδεχομένως θες να κάνεις για την τελευταία μέρα. Αντί να τα έχεις σκόρπια στο δωμάτιο που μένεις, θα έχεις εντοπίσει τι πραγματικά θα ήθελες να πάρεις μαζί σου και θα τα πακετάρεις κατευθείαν στη βαλίτσα το βράδυ πριν το ταξίδι. Σημείο ενδιαφέροντος είναι η Oxford Street προφανώς, ο πιο πολυσύχναστος εμπορικός δρόμος της Ευρώπης, με μισό περίπου εκατομμύριο επισκέπτες την ημέρα. Αν το τελευταίο σου 24ωρο στο Λονδίνο πέσει καθημερινή, είσαι από τους τυχερούς που θα ψωνίσουν με τις λιγότερες δυνατές αγκωνιές.

Κάπου εδώ ας αναφέρω το British Museum, το μουσείο όπου θα βρεις τα Ελγίνεια Μάρμαρα και μια τεράστια συλλογή από την Αίγυπτο, την ευρύτερη Αφρική και τη Μεσοποταμία ανάμεσα σε πάρα πολλά άλλα. Είναι εντελώς δωρεάν και το λέω σε περίπτωση που νιώθεις περιέργεια για τις συλλογές αλλά, όπως πολλοί άλλοι, δεν θα ήθελες να το ενισχύσεις οικονομικά.

Δωρεάν είναι και το Tate Modern (Tate Britain συγκεκριμένα ονομάζεται το παράρτημα του Λονδίνου), η γκαλερί παγκόσμιας σύγχρονης τέχνης που άνοιξε το 1897. Μπορείς να τη συνδυάσεις με το Tower of London, τη φυλακή της Anne Boleyn που μετρά χίλια χρόνια ζωής, την εμβληματική Tower Bridge και τον καθεδρικό του St. Paul που θα βρεις στην περιοχή του City. Έχουν γίνει πράγματα εκεί γενικά, από τον γάμο του Καρόλου με τη Νταϊάνα μέχρι την κηδεία του Τσώρτσιλ.

Για φαγητό θα σταματήσεις στο Zizzi Italian για θέα και pasta δίπλα από τον Τάμεση, ενώ σε λίγα λεπτά με τα πόδια θα βρεθείς και το Shakespeare’s Globe. Την ανακατασκευή του Globe Theatre για το οποίο έγραψε τα έργα του ο μεγάλος βάρδος. Καλλιτεχνικός του διευθυντής είναι αυτόν τον καιρό ο οσκαρικός Mark Rylance που συχνά πρωταγωνιστεί και στις παραστάσεις που ανεβαίνουν εκεί.

Μετά από όλα αυτά, να ευχηθώ καλό ύπνο στο αεροπλάνο και καλή επιστροφή.

Κεντρική φωτογραφία: 123RF

***

Class of ’99: Το αφιέρωμά μας στο θρυλικό σινεμά του 1999 ολοκληρώνεται στο νέο επεισόδιο του POP για τις Δύσκολες Ώρες, με τις 35 ταινίες που διαμόρφωσαν την καλύτερη χρονιά του κινηματογράφου!