(Λουκουμο)σκόνη και θρύψαλα στην κουζίνα

«Άντε από εδώ ρε λουκουμά» είπε και έβαλε ένα churros γεμιστό με κρέμα πραλίνα, topping σοκολάτας γάλακτος και τριμμένου μπισκότου στο στόμα της. Όλα αυτά αφού είχε ήδη τσακίσει περίπου δύο με τρεις λουκουμάδες με μέλι και πήγαινε για τον τέταρτο με το -χειροποίητο παρακαλώ- παγωτό λευκής σοκολάτας με φραμπουάζ να λιώνει αργά και βασανιστικά πάνω στην ξεροψημένη κρούστα του.

Κααααααατ: Ξέχασα να βάλω #Foodporn στην παραπάνω περιγραφή. Α! Και να εξηγήσω πώς και πόσο κοντά ήρθαμε με τα παραπάνω εδέσματα. Α! Και το σημαντικότερο: Να αναφέρω την πρώτη μου συνάντηση με το beignet -τη γαλλική εκδοχή της γευστικής κολάσεως aka λουκουμά γεμιστό με κρέμα από καρπό φιστικιού, φιστίκι Αιγίνης και φρέσκιες φράουλες.

3,2,1 Loukumami ώρα 11.30 το πρωί λήψη δεύτερη:

Με τις μαγειρικές μου ικανότητες να είναι πλέον δεδομένες και κυρίως αποδεδειγμένες (#σεκαλομαςβγει) κατάλαβα ότι το σύστημα χωλαίνει στο κομμάτι της ζαχαροπλαστικής. Επανικοβλήθην οφείλω να ομολογήσω. «Πού πάω χωρίς να ξέρω να φτιάχνω ένα γλυκό» σκέφτηκα. «Πουθενά» μου απάντησα (πράγματι, αυτός ο διάλογος μεταξύ μου γίνεται συχνά με διαφορετική λέξη στη θέση του γλυκού αλλά δεν είναι της παρούσης να το συζητήσουμε). Γι αυτό και ανέλαβα αμέσως δράση.

(Σε αντίθεση με την εκπαίδευσή μου που μας πήρε λίγο παραπάνω (#ηρωες))

Με υποδέχθηκαν με μία στολή και ένα churros πασπαλισμένο με ζάχαρη και κανέλα (εντάξει, ίσως ήταν παραπάνω από ένα ας μην κολλήσουμε εκεί).

Όντως, θα συμφωνήσω μαζί σου μοιάζω με πειρατή εν ώρα αγγαρείας στην κουζίνα.

«Ώστε σου άρεσαν τα churros ε; Μπες φτιάχ’τα λοιπόν». Και μπήκα.

Σημειώσεις μίας εκπαιδευόμενης: Τα churros γενικά, μας έρχονται από την Ισπανία και ειδικά από την κουζίνα κάτω από το κατάστημα. Αφού φτιαχτεί η ζύμη, μπαίνει στο μηχάνημα του οποίου με εξαιρετική χάρη βλέπεις να γυρνάω το μοχλό ώστε να πετάξω τα πρώτα μου churros στο λάδι.

Και τα πέταξα.

Στην κυριολεξία. (Όλα τα λεφτά το βλέμμα απύθμενης ικανοποίησης του εκπαιδευτή μου σε ύφος: «Στο είπα, δεν είναι εύκολο»)

Η μεγάλη μου ~~αποτυχία~~ επιτυχία στο απλό, με έκανε να θέλω να φτιάξω και το γεμιστό.

Σημειώσεις μίας εκπαιδευόμενης: Τα churros μπορούν να γεμίσουν με κρέμα από καρπό φουντουκιού, κρέμα από βανίλια Μαδαγασκάρης, κρέμα από σοκολάτα καραμέλας, κρέμα από σοκολάτα Negro ή κρέμα από καρπό φυστικιού. (#δενξερωτιναπρωτοδιαλεξω)

Γέμισμα και χαρά!

Πέρλες σοκολάτας γάλακτος και σοκολάτα γάλακτος, έτσι για τη γεύση….

Ζούληξέ το δεν δαγκάνει (#ατακεςΛαζαρου).

Έλα φτάνει με τα churros. Ήρθε η ώρα του λουκουμά.

Σημειώσεις μίας εκπαιδευόμενης: Στο ίδιο πνεύμα με τα churros (αλλά και με όλα τα προϊόντα του Loukumami) η ζύμη του λουκουμά φτιάχνεται στο υπόγειο του καταστήματος και τοποθετείται στο μηχάνημα που με τόση προσήλωση με βλέπεις να κόβω τους λουκουμάδες -που σε λίγα λεπτά θα βρεθούν στο στομάχι του φωτογράφου Θοδωρή Μάρκου παρέα με μέλι και κανέλα Κεϋλάνης.

(«Άραγε θα τους κάψω και αυτούς;»)

Λίγο φυστικάκι Αιγίνης επιβάλλεται, πιστεύω.

Και τώρα ήρθε η ώρα να επιδείξω τη γαλλική μου παιδεία. Voila le beignet!

Σημειώσεις μίας εκπαιδευόμενης: Το beignet είναι ένας αφράτος γαλλικός λουκουμάς που μοιάζει με ντόνατ στο ακόμα πιο λαχταριστό.

Γεμίζουμε με κρέμα από καρπό φυστικιού.

Άχνη δεν βγάλαμε από την λιγούρα.

Σημειώσεις μία εκπαιδευόμενης: Έμπλεξα με τους λουκουμάδες (θα μπορούσε να μπει και #diplis αυτό) και δεν πρόλαβα να φτιάξω beignets με γαλοπούλα ή τόνο, προσούτο ή veggie με επεξεργασμένες κρέμες τυριού. Επιφυλάσσομαι για την επόμενη φορά.