Με αυτό το δακτυλίδι θα την κάνεις να κλάψει από χαρά

Δες αυτό, το απλό μαύρο δακτυλίδι της φωτογραφίας και από την άλλη φαντάσου ένα μονόπτερο από λευκόχρυσο. Ποιο σου φαίνεται πιο ακριβό; Ναι, η ερώτηση κρύβει παγίδα. Γιατί το ένα, αυτό με την διαμαντοκοτρώνα των όσων καρατίων που φαντάστηκες μπορεί να κοστίζει μια μικρή (ή και μεγάλη) περιουσία. Το άλλο, όμως, χωράει τα λεφτά για να αγοραστούν αρκετά μονόπετρα και ό,τι ακόμα τραβά η όρεξη της καλής σου.

Είναι πράγματι αυτό: Ένα δακτυλίδι ηλεκτρονικών πληρωμών, με το οποίο μπορείς να κάνεις τις αγορές σου οπουδήποτε στον κόσμο – λεφτά να έχεις να γεμίζεις τον λογαριασμό με τον οποίο είναι συνδεδεμένο.

Το VISA payment ring λειτουργεί ακριβώς όπως και μια NFC χρεωστική κάρτα. Αρκεί να πλησιάσεις το χέρι σου στο τερματικό (POS) και η πληρωμή πραγματοποιείται αμέσως. Αν είναι χαμηλής αξίας (μέχρι 25 ευρώ) μπορείς να επιλέξεις (όπως και με τις κάρτες) να μην χρειάζεται να πληκτρολογείς κάθε φορά τον τετραψήφιο κωδικό ασφαλείας (PIN). Έτσι ή αλλιώς θα σου ζητηθεί κάθε τέσσερις πληρωμές, περιορίζοντας τον κίνδυνο απώλειας χρημάτων, αν τυχόν το χάσεις ή στο κλέψουν και στο μεταξύ δεν έχεις προλάβει να ζητήσεις την απενεργοποίησή του – κάτι που θεωρητικά θα μπορείς να κάνεις και μόνος σου μέσω εφαρμογής για smartphone.

Και επειδή οδεύουμε ταχύτατα προς έναν κόσμο χωρίς μετρητά (κάποιες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά είναι ήδη εκεί), αυτή και άλλες παρόμοιες υλοποιήσεις θα είναι κατά πως φαίνεται σε λίγα χρόνια τα πορτοφόλια μας. Εξάλλου, είναι τοις πάσι γνωστό πως τα μετρητά λατρεύουν παθολογικά οι φοροδιαφεύγοντες και οι Γερμανοί. Αμφότεροι λόγω ελέγχου. Οι μεν για να αποφεύγουν τις διασταυρώσεις και οι δε γιατί είναι πεπεισμένοι ότι με το ‘κασέρι’ στο χέρι έχουν καλύτερο έλεγχο των εξόδων τους. Όσο δε για τα τετριμμένα περί τραπεζών, προμηθειών και άλλων θεωριών συνωμοσίας, είναι δεδομένο ότι το κόστος χρήσης των μετρητών είναι μεγαλύτερο, ειδικά για τους εμπόρους.

Σημείωση: Στο κόστος χρήσης μετρητών συνυπολογίζονται όσα ξοδεύεις για να προστατεύσεις τα μετρητά (συστήματα συναγερμού, κάμερες, χρηματοκιβώτια), το ρίσκο που παίρνεις όταν τα έχεις πάνω σου ή στο γκισέ, ο κίνδυνος να ‘φας’ ανά πάσα στιγμή ένα πλαστό, τα όποια ελλείματα προκύπτουν ποικιλοτρόπως στο κλείσιμο του ταμείου και πάει λέγοντας.

Από τεχνικής πλευράς το εν λόγω δακτυλίδι ενσωματώνει ένα παθητικό NFC τσιπ, όπως αυτό των καρτών, το οποίο ενεργοποιείται όταν έρθει πολύ κοντά με ένα τερματικό ανέπαφων πληρωμών. Και όχι, δεν μπορούν μέσω αυτού ούτε να δουν που βρίσκεσαι, ούτε να καταλάβουν αν κοιμάσαι ή αν τρέχεις.

Για την ασφάλεια των συναλλαγών χρησιμοποιείται η δοκιμασμένη (βλ. Apple Pay, Samsung Pay) μέθοδος του tokenization, το οποίο απαντά επίσης σε ένα πολύ́ θεμελιώδες ζήτημα, δηλαδή́ τη διασπορά́ των στοιχείων πληρωμής. Με το tokenization αντί αυτών για κάθε συναλλαγή χρησιμοποιούνται tokens, δηλαδή μοναδικοί αριθμοί που συσχετίζονται με την κάθε συσκευή́ (όπως ένα smartphone ή το δακτυλίδι). Σε περίπτωση έκθεσης (απόπειρα υποκλοπής των δεομένων, φυσικής απώλειας) δεν απαιτείται η ακύρωση της συνδεδεμένης κάρτας, αλλά́ η κατάργηση και η αντικατάσταση ενός token. Έτσι, όλα τα άλλα tokens που σχετίζονται με έναν λογαριασμό παραμένουν ενεργά́, ενώ ο επίδοξος χάκερ θα έχει (στη χειρότερη περίπτωση) υποκλέψει έναν μη αξιοποιήσιμο 16ψηφιο αριθμό, αφού η αποκρυπτογράφηση των στοιχειών γίνεται από́ τον φορέα που παρέχει το tokenization.

Επίσης, μιας και κάποιοι θα σπεύσουν να σου πουν και να σου δείξουν στο YouTube βιντεάκια με τυπάκους που, με ένα POS στο χέρι, χώνονται σε μέρη με πολύ κόσμο και ψάχνουν στις τσέπες για κάρτες ανέπαφων πληρωμών (στο μέλλον μπορεί να στοχεύουν δακτυλίδια), προκειμένου να αρπάξουν μικροποσά εν αγνοία των θυμάτων τους, σκέψου αυτό: Ναι, θεωρητικά γίνεται. Όμως, τα POS δεν είναι κατσαβίδια και διαρρηκτικά εργαλεία που ο καθένας τα βρίσκει εδώ και εκεί.

Είναι καταχωρημένα στο όνομα της κάθε επιχείρησης, του όποιου εμπόρου και επαγγελματία. Για να τα αποκτήσεις έχεις δηλώσει όλα σου τα στοιχεία. Αν κλαπούν απενεργοποιούνται και στην ακραία περίπτωση που κάποιος αρπάξει ένα ασύρματο POS και αρχίζει να τρέχει πάλι δεν θα καταφέρει τίποτα. Αφού, τα λεφτά πιστώνονται μετά από μια σύνθετη διαδικασία εκκαθάρισης της συναλλαγής σε τραπεζικό λογαριασμό, ο οποίος ανήκει στον νόμιμο κάτοχο του POS. Άρα, τζίφος για τον και καλά ευφάνταστο κλεφτράκο. Το μόνο που θα μπορούσε κάποιος να καταφέρει με όλα αυτά θα ήταν να τον τσιμπήσουν.

Το συγκεκριμένο δακτυλίδι το έχει εξελίξει η Visa και προς το παρόν δεν είναι εμπορικά διαθέσιμο. Είναι ένα από τα προϊόντα ηλεκτρονικών πληρωμών που έρχονται από το κοντινό μέλλον, δοκιμάστηκε πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και παρουσιάζεται στο νέο της κέντρο καινοτομίας του οργανισμού, το οποίο λειτουργεί στο Λονδίνο και αποτελεί μέρος ενός παγκόσμιου δικτύου, με αντίστοιχες εγκαταστάσεις σε Βερολίνο, Ντουμπάι, Μαϊάμι, Σαν Φρανσίσκο, Σιγκαπούρη και Τελ Αβίβ.