Ο μοναδικός άνθρωπος που φοβόταν ο Ιωσήφ Στάλιν
- 7 ΜΑΙ 2022
Όσο αμφιλεγόμενη κι αν παραμένει η προσωπικότητα του Ιωσήφ Στάλιν, 69 χρόνια μετά το θάνατό του και 31 χρόνια από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, από κανένα στόμα δε θα ακούσεις να μνημονεύεται για την ευαισθησία του: όπως αποδείχθηκε από τα λεγόμενα του ιστορικού Simon Sebag Montefiore, που μελέτησε διεξοδικά τα προσωπικά αρχεία του ανθρώπου ο οποίος διοίκησε με ατσαλένιο χέρι την ΕΣΣΔ, ήταν εκείνος που επέβλεπε τις μαζικές εκκαθαρίσεις.
«Ήταν ο μεγάλος τελετάρχης του τρόμου», είχε δηλώσει ο ίδιος σε συνέντευξή του στη Nouvel Observateur. Σύμφωνα με τον Βρετανό ιστορικό, ο Στάλιν παρακολουθούσε σε καθημερινή βάση τους φακέλους όσων (δεκάδων χιλιάδων) είχαν οδηγηθεί στα γκούλαγκ, σημείωνε γραπτά τις λίστες με κόκκινο στυλό και υπήρχαν μέρες που διέτασσε την εκτέλεση περισσότερων από 3.000 ατόμων, επειδή τους θεωρούσε απλά «εχθρούς του λαού».
Ποιος θα μπορούσε άραγε να εκφοβίσει τον απόλυτο κυρίαρχο της Σοβιετικής Ένωσης, έναν άνθρωπο που στο βιογραφικό του -και σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν έρθει στο φως του- υπήρχαν μαζικές εκκαθαρίσεις αντιφρονούντων αλλά και απάνθρωποι εκτοπισμοί σε φυλές όπως οι Τσετσένοι και οι Τάταροι της Κριμαίας;
Ποιος θα μπορούσε να τρομάξει τον σκληραγωγημένο αυτόν άνθρωπο, ο οποίος μεγάλωσε κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες οικογενειακές συνθήκες στην πόλη Γκόρι της Γεωργίας; Έναν άνθρωπο μικρόσωμο (μετά βίας έφτανε το 1.62 μ.) αλλά πανούργο και σίγουρα τρομερά φιλόδοξο;
Ο τρόμος για τον σκληροτράχηλο Ιωσήφ Στάλιν προέκυψε από δύο τυχαία συμβάντα και μία μορφή αποστεωμένη, που αποκαλύφθηκε κατόπιν δικής του εντολής, 500 χρόνια μετά το θάνατό της. Ήταν ο κατακτητής Τιμούρ Λανγκ, γνωστός επίσης με το όνομα Ταμερλάνος, και η κατάρα που συνόδευε τον τάφο του για αιώνες.
Όταν άνοιξε ο τάφος του Τιμούρ
Εάν υπήρχε μέτρο βαρβαρότητας και κτηνωδίας, ο Μογγόλος κατακτητής του 14ου αιώνα ξεπέρασε τον Στάλιν: σύμφωνα με τα γραφόμενα, είχε τη συνήθεια να σφαγιάζει χιλιάδες κόσμου σε κάθε του κατάκτηση, έτσι που απ’ το σπαθί του δολοφονήθηκαν κοντά 17 εκ. άνθρωποι, δηλαδή το 5% όλης της Γης, με τα δεδομένα της τότε περιόδου. Ξεκάθαρα, απολάμβανε τις φρικαλεότητες.
Παρότι κουτσός, ο αιμοδιψής πολέμαρχος υπήρξε εξαιρετικός ιππέας και κατάφερε να κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας, μέχρι που στράφηκε προς την Κίνα και λίγο πριν ολοκληρώσει το μεγαλομανές σχέδιό του, μαζί με 200.000 στρατιώτες, νόσησε από πανούκλα και πέθανε.
Ο ξαφνικός θάνατος ενός τόσο λυσσαλέου κατακτητή που φάνταζε αθάνατος πάνω στο άλογο, δε θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος από τους λαούς της Ανατολής: λέγεται ότι προτού αφήσει την τελευταία του πνοή, είπε: «Όταν αναστηθώ από τους νεκρούς, ο κόσμος θα τρέμει».
Ο θρύλος πήγαινε από γενιά σε γενιά στη Σαμαρκάνδη, κρατώντας τον τάφο του αυτοκράτορα σφραγισμένο. Οι διαδόσεις έφτασαν μέχρι το Κρεμλίνο: μόνο θάνατο και καταστροφή, λέγανε, θα φέρει η αποκάλυψη του Ταμερλάνου. Απτόητος από τις δοξασίες, ο Ιωσήφ Στάλιν έδωσε διαταγή να βγει το αποστεωμένο σώμα στο φως και να μελετηθεί από τους επιστήμονες για να φτιαχτεί μια ρέπλικα.
Λέγεται ότι κοντά στα 60 άτομα βρίσκονταν εκεί στη μεγάλη στιγμή της αποκάλυψης. Επάνω στο φέρετρο, υπήρχε η εξής προειδοποίηση: «Όποιος ανοίξει τον τάφο μου, θα απελευθερώσει έναν κατακτητή χειρότερο από εμένα».
Η ομάδα της αποστολής παρέμεινε πιστή στις εντολές που είχε από τον Σοβιετικό ηγέτη και συνέβη το εξής παράδοξο: δεν πέρασαν λίγες ώρες μετά την αποκάλυψη και ο Αδόλφος Χίτλερ εισέβαλε στη Ρωσία, επιφέροντας το θάνατο σε περισσότερους από 26 εκ. ανθρώπους, κατά πώς εκτιμάται. Η προφητεία επιβεβαιώθηκε και ο Στάλιν αδυνατούσε να εκτιμήσει ότι πρόκειται για μια τυχαία ακολουθία δύο ασύνδετων γεγονότων.
Αυτό φάνηκε το 1942, όταν δόθηκε από τον ίδιο εντολή να επιστραφεί η σορός μέσα στο φέρετρο στη Σαμαρκάνδη, αποκαθιστώντας τη μουσουλμαντική παράδοση. Κατά έναν περίεργο τρόπο, η προφητεία επιβεβαιώθηκε για δεύτερη φορά: η μυστήρια δύναμη του Ταμερλάνου άλλαξε στρατόπεδο και λίγο καιρό αργότερα, τον Φεβρουαρίου του 1943, ο γερμανικός στρατός παραδόθηκε στο Στάλινγκραντ – μια μάχη που για πολλούς λόγους ήταν η αρχή του τέλους για την πολεμική μηχανή του Χίτλερ.
