Ο πατέρας που πλήρωσε με θάνατο τον θάνατο του γιου του

Πράξη πρώτη: Το φωτεινό καλοκαίρι του 1991

Το καλοκαίρι του 1991 είχε ‘Summertime” από Will Smith, είχε “Losing My Religion’ από R.E.M, είχε ‘Unbelievable’ από EMF, ακόμα και ο MC Hammer έβαζε τα δικά του ηχοχρώματα στη διασκέδαση των νέων με το συγκλονιστικό hit ‘2 Legit 2 Quit’. Τα αγόρια συναντούσαν τα κορίτσια με τα φώτα χαμηλά υπό τους ήχους του ‘Τελευταίου Χορού’ του Νίκου Καρβέλα και της Άννας Βίσση και η κάψα του καλοκαιριού μέσα από τα αναλογικά της χρώματα σε προκαλούσε για απανωτά rewind αυτής της βιντεοκασέτας στιγμών. Τα  ξημερώματα της 21ης Ιουλίου 1991 στην Χαλκίδα, έξω από το bar Negro στην περιοχή της Γλύφας, μια παρέα από επτά εφήβους ζούσαν τις τελευταίες στιγμές στην βιντεοκασέτα της ζωής τους. Χωρίς κανένα rewind.

Ο 32χρονος υποσμηναγός της Πολεμικής Αεροπορίας Δημήτρης Κουρούπης, οδηγούσε με αυξημένη ταχύτητα, με συνοδηγό τον 26χρονο κουνιάδο του, αστυφύλακα Φώτη Σακελλαράκη. Κάποια στιγμή ξέφυγαν από την πορεία τους και έπεσαν πάνω στη νεανική παρέα.

Ο θάνατος ήταν ακαριαίος για τον 18χρονο Βίκτωρ Μαΐσή, τον 17χρονος Μιχάλη Μπαξεβανίδη και τον 15χρονος αδελφό του Παναγιώτη. Ο 17χρονος Παναγιώτης Κατράκης και ο 16χρονος Κώστας Ντρούζος μεταφέρθηκαν βαριά τραυματισμένοι στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά, εκεί όπου οι γιατροί πάλεψαν για να τους κρατήσουν στη ζωή. Οι δυο φίλοι κατοικούσαν μόνιμα στην Αθήνα και είχαν βρεθεί στη Χαλκίδα για ένα Σαββατοκύριακο, ως φιλοξενούμενοι στο σπίτι του Γιώργου Μπαξεβανίδη, πατέρα των δύο αδελφών.

Η τιμωρία (που δεν ήταν τιμωρία)

Ο υποσμηναγός αποδείχθηκε πως οδηγούσε μεθυσμένος. Η καταδίκη του για ανθρωποκτονία εξ’ αμελείας μεταφράστηκε σε μια ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών και οκτώ μηνών με αφαίρεση του διπλώματος οδήγησης του για έξι μήνες. Ο πραγματικός χρόνος που έμεινε στην φυλακή ήταν οκτώ μήνες, εξαγοράζοντας το υπόλοιπο της ποινής του με 988 δραχμές ημερησίως.

Ο Κορούπης επέστρεψε στην μονάδα του, όμως ο Ντρούζος μαζί με τους πατεράδες των αδικοχαμένων παιδιών είχαν διαφορετική ιδέα. Άσκησαν έφεση ώστε την Πρωταπριλιά του 1993, να οδηγηθεί σε αναθεωρητικό δικαστήριο, στο Στρατοδικείο στο Ρουφ. Ο Ντρούζος κρατούσε στα χέρια του σφιχτά έναν χαρτοφύλακα. Ήξερε ήδη την ετυμηγορία που θα απένειμε ο ίδιος προσωπικά.

Απονομή δικαιοσύνης (;)

Η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη από νωρίς. Οι συγγενείς των θυμάτων είχαν γεμίσει την αίθουσα και άκουγαν υπομονετικά μια προς μια τις καταθέσεις των μαρτύρων. Η ώρα είχε φτάσει 7 το απόγευμα, όταν ο εισαγγελέας της έδρας ολοκλήρωνε την αγόρευσή του και ο εκ των συνηγόρων υπεράσπισης του κατηγορουμένου, Χρήστος Μπάκας, ετοιμαζόταν να πάρει τον λόγο. Ο Ντρούζος ένιωθε πως οι δράστες της δολοφονίας του παιδιού του θα έφευγαν και πάλι από την αίθουσα αθώοι και ατσαλάκωτοι.

Πήρε πρωτοβουλία. Έβγαλε από τον χαρτοφύλακα ένα πιστόλι, έπιασε από τον λαιμό τον μάρτυρα υπεράσπισης και συνοδηγό στο μοιραίο αυτοκίνητο, Φώτη Σακελλαράκη και τον τράβηξε προς την έδρα. Ζήτησε από τον αστυφύλακα Κωνσταντίνο Κουτουλάκη να αφήσει το υπηρεσιακό του όπλο στο εδώλιο του κατηγορουμένου και το πήρε κι αυτό. Στο μεταξύ ο δεύτερος αστυφύλακας, Ευτύχιος Λαμπρούσης, βγήκε τρέχοντας από την αίθουσα και ειδοποίησε την αστυνομία για ενισχύσεις.

“Πείτε την αλήθεια, θα σας σκοτώσω όλους”

“Πείτε το δυνατά ότι ο υποσμηναγός είναι ένοχος, ότι οδηγούσε μεθυσμένος και γι’ αυτό σκότωσε τα παιδιά!”

“Θέλω να μαρτυρήσεις μπροστά σε όλους ότι ήσουν μεθυσμένος”

Ο Ντρούζος φώναζε σε κατάσταση πότε προς τον κατηγορούμενο και πότε προς τους μάρτυρες, σε κατάσταση ανίερης οργής, με το δάκτυλο στη σκανδάλη. Πρόσταξε τον αστυφύλακα Κουτουλάκη να δέσει με μονωτική ταινία τον Σακελλαράκη και τους δύο δικηγόρους του κατηγορούμενου, τον 43χρονο Χρήστο Μπάκα και τον 32χρονο Δημοσθένη Αβράμη.

“Μα το είπα ότι ήμουν μεθυσμένος” φώναζε πανικόβλητος ο κατηγορούμενος.

Τη στιγμή της άφιξης ισχυρής αστυνομικής δύναμης στο στρατοδικείο, ο πρόεδρος της αίθουσας επιχειρεί την ύστατη ανατροπή της τραγωδίας, εκλιπαρώντας τον Ντρούζο να αφήσει κάτω το όπλο του. Εκείνος δεν ακούει κανέναν πια. Πυροβολεί τους δυο ομήρους και τραυματίζει ελαφρά τον Σακελλαράκη.

O αλλόφρων πατέρας με ένα σάλτο βρίσκεται πάνω στην έδρα και ανοίγει πυρ κατά των δικαστών, τραυματίζοντας τρεις στρατοδίκες, τους συνταγματάρχες Δημήτρη Μπακόλα 41 και Κώστα Παπασπύρου 53 χρόνων και τον 54χρονο ταξίαρχο Παναγιώτη Παναγιωτάκο. Στη συνέχεια, κρατάει μια σφαίρα και για τον εαυτό του. Ο τάφος του θα ανοίξει δίπλα στον τάφο του παιδιού του, στο Μπολάτι Κορινθίας.

Κάποια λύτρωση

Στο τελευταίο επεισόδιο του δράματος, ο υποσμηναγός εξαγόρασε την ποινή του και αφέθηκε ελεύθερος. Οι οικογένειες των υπόλοιπων θυμάτων επέλεξαν το δρόμο των αγωγών στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Χαλκίδας, για χρηματική αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης, που έγιναν δεκτές. Από τον Κουρούπη ζητήθηκε να καταβάλλει 48 εκατομμύρια δραχμές, ποινή που λόγω έλλειψης πόρων, μετατράπηκε σε προσωποκράτηση στην μονάδα που υπηρετούσε ο υποσμηναγός στο Τατόι. Η ιστορία του Αθανάσιου Ντρούζου μεταφέρθηκε ελαφρώς παραλλαγμένη στην τηλεοπτική σειρά ‘Ανατομία Ενός Εγκλήματος’, σε ένα επεισόδιο με τίτλο ‘Έστιν Δίκης Οφθαλμός’, με πρωταγωνιστή τον Μηνά Χατζησάββα.