Ο (σχεδόν) νόμιμος τρόπος να ταξιδεύεις φθηνότερα με αεροπλάνο

Πριν από μερικές εβδομάδες, η Lufthansa έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή αεροπορική εταιρεία που κατέθεσε μήνυση σε πελάτη της για skiplagging. Το νομικό τμήμα της εταιρείας διεκδικεί πάνω από 2000 ευρώ από έναν επιβάτη της που εκμεταλλεύτηκε τη μόνη τρύπα που υπάρχει αυτή τη στιγμή παγκοσμίως στο συμπαγές σύστημα των εμπορικών πτήσεων προκειμένου να μειώσει σημαντικά το κόστος του ταξιδιού του.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Lufthansa δεν θα κερδίσει την υπόθεση, όπως δεν κέρδισαν ανάλογες υποθέσεις στο πρόσφατο παρελθόν οι αμερικάνικες εταιρείες που προσπαθούν να περιορίσουν το skiplagging. Αλλά είναι εξίσου βέβαιο ότι σε λίγο θα βρεθεί ένας τρόπος – είτε νομικός είτε πρακτικός, από τις ίδιες τις εταιρείες – το φαινόμενο να εξαλειφθεί και να επιστρέψουμε όλοι στις εξωπραγματικές τιμές που πληρώνουμε για να πετάξουμε.

Τι είναι το skiplagging

Ας πούμε ότι θέλεις να πας από την Αθήνα στη Φρανκφούρτη. Ας πούμε ότι θέλεις να πετάξεις στις 15/03. Αν ψάξεις σήμερα για αεροπορικό εισιτήριο, το φθηνότερο που θα βρεις κοστίζει 317 ευρώ (συμπτωματικά, είναι της Lufthansa). Την ίδια μέρα, στις 15/03, μια άλλη πτήση της Lufthansa αναχωρεί από το Ελ. Βενιζέλος για Βαρσοβία – με ενδιάμεσο σταθμό τη Φρανκφούρτη – και κοστίζει 125 ευρώ. Αν λοιπόν, ανέβεις σ’ αυτό το αεροπλάνο και κατέβεις στη Φρανκφούρτη χωρίς να συνεχίσεις στην επόμενη πτήση για Βαρσοβία, έχεις φτάσει στον προορισμό σου με λιγότερα από τα μισά λεφτά. Για την ακρίβεια, έχεις δώσει 125 ευρώ κι έχεις γλιτώσει 192 ευρώ.

Δεν είναι παράλογο; Γιατί συμβαίνει;

Φαντάζει όντως παράλογο, να πηγαίνεις με πολύ λιγότερα χρήματα σε έναν προορισμό που βρίσκεται πιο μακριά από τη Φρανκφούρτη. Θεωρητικά θα έπρεπε αν είναι πιο ακριβός, αφού το αεροπλάνο καταναλώνει περισσότερα καύσιμα, ο πιλότος και το πλήρωμα εργάζονται περισσότερες ώρες κλπ. Στην πράξη, όμως, το αεροδρόμιο της Βαρσοβίας είναι πολύ φθηνότερο από το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης. Το ίδιο συμβαίνει σε κάθε hub – σε κάθε μεγάλο διεθνή αερολιμένα που λειτουργεί ως σταυροδρόμι για transit. Οι τιμές εκεί είναι πανάκριβες.

Είναι παράνομο;

Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον, όχι. Θεωρητικά, θα μπορούσε να συμβεί και από ατύχημα – να χάσεις το transit σου επειδή για κάποιο λόγο καθυστέρησες στο αεροδρόμιο ανάμεσα στις δύο πτήσεις. Απ’ την άλλη, βέβαια, είναι cheat. Με κάποιον τρόπο κλέβεις την αεροπορική σου εταιρεία. Ή, εν πάση περιπτώσει, της στερείς κάποια κέρδη.

Επίσης, ακόμα κι αν δεν υπάρξουν νομικές κυρώσεις, αν σε εντοπίσουν, η αεροπορική εταιρεία έχει δικαίωμα να σου μηδενίσει τα μίλια που έχεις μαζέψει, να σε αποκλείσει από τις πτήσεις της, να ενημερώσει άλλες εταιρείες για την περίπτωσή σου και – σε ακραίες περιπτώσεις – να ζητήσει από τις εταιρείες με τις οποίες συνεργάζεται να σε αποκλείσουν κι εκείνες.

Μερικά χρήσιμα στοιχεία

Το παράδειγμα που αναφέρθηκε παραπάνω (Αθήνα – Φρανκφούρτη) προέκυψε με βάση τις πραγματικές τιμές που εντοπίσαμε την 01/03/2019. Μπορεί να μη βρεις τις ίδιες, γιατί όπως ξέρεις, οι τιμές αλλάζουν συνεχώς, αλλά είναι σίγουρο ότι με μια στοιχειώδη αναζήτηση θα ανακαλύψεις δεκάδες αντίστοιχες ‘τρύπες’. Τις πιο θεαματικές διαφορές στην τιμή ανάμεσα σε προορισμό και hidden city (ενδιάμεσο σταθμό) θα της βρεις όταν εμπλέκεται hub αεροδρόμιο. Ένα από τα sites που διαθέτει τη σχετική παραμετροποίηση (‘hidden city’) είναι το skiplagged.com.

Αν το επιχειρήσεις, το πρώτο που πρέπει να προσέξεις είναι να μην έχεις αποσκευή. Πάρε μαζί σου μόνο χειραποσκευή που να μπορεί να μεταφερθεί στην καμπίνα του αεροπλάνου και -καλού κακού- πήγαινε στο gate νωρίς. Καμιά φορά, όταν η πτήση είναι fully booked, το πλήρωμα παίρνει τις χειραποσκευές των τελευταίων επιβατών (που δεν χωράνε πλέον στην καμπίνα) και τις μεταφέρει στο χώρο των αποσκευών.

Το πιο safe είναι μια πτήση one way. Μπορείς, φυσικά, να κλείσεις την πτήση σου με επιστροφή μέσω του ίδιου ενδιάμεσου σταθμού, αλλά εκεί πλέον ρισκάρεις πολύ. Η αεροπορική θα έχει καταγράψει την απουσία σου από την πρώτη πτήση και θα της είναι πάρα πολύ εύκολο να εντοπίσει την επιβίβασή σου στη δεύτερη.

Γενικά, το skiplagging ενέχει ένα ρίσκο. Κάποιοι θεωρούν ότι το ρίσκο είναι υπερβολικά μεγάλο σε σχέση με τα χρήματα που γλιτώνουν, κάποιοι άλλοι εκτιμούν ότι αξίζει τον κόπο. Ένα ενδιαφέρον στατιστικό είναι ότι μέχρι σήμερα, στη συγκεκριμένη πρακτική καταφεύγουν περισσότερο οι frequent flyers (άνθρωποι που ταξιδεύουν συχνά και είναι εγγεγραμμένα μέλη εταιρειών, με προνομιακές συνδρομές), αλλά και κάποια ταξιδιωτικά γραφεία, προκειμένου να ρίξουν τις τιμές των ‘πακέτων’ τους.

(Κεντρική Φωτογραφία: 123RF)