Ο χειρουργός που μεταμόσχευσε κατά λάθος όγκο στο χέρι του
O Leonid Rogozov έγινε ο χειρουργός που έκανε επιτακτική τη χρήση γαντιών στις επεμβάσεις, όταν μεταμόσχευσε όγκο στο χέρι του.
- 3 ΙΑΝ 2025
Μην κοιτάς τώρα που ιδανικά πρέπει να φοράμε γάντια όλη την ημέρα, για να γλιτώνουμε από περιττές συγκινήσεις.
Το ‘70 δεν τα φορούσαν καν οι χειρουργοί κατά τη διάρκεια των επεμβάσεων που έκαναν. Αλλά και όταν τα φορούσαν, ήταν τόσο λεπτά που έσπαγαν διαρκώς, με τα ατυχήματα να είναι αναρίθμητα. Επίσης, δεν υπήρχε πρωτόκολλο απολύμανσης και αποστείρωσης των εργαλείων και του χώρου. Mηδέ πρωτόκολλα για την ασφαλή αφαίρεση όγκων.
Χρειάστηκε η ατυχής εμπειρία που έζησε ο Δρ Leonid Rogozov για να γίνουν βελτιώσεις που έσωσαν ζωές. Τι έπαθε ο Σοβιετικός γενικός χειρουργός;
Το πρωί της 29ης Απριλίου του 1961, ενώ ήταν στα μέσα της 6ης Σοβιετικής αποστολής στην Ανταρκτική (Σεπτέμβριος 1960-Οκτώβριος 1962) είχε κρίση σκωληκοειδίτιδας. Πήρε ό,τι φάρμακο υπήρχε διαθέσιμο, αλλά δεν είδε προκοπή.
Την επομένη, εμφανίστηκαν σημάδια περιτονίτιδας. Έως το βράδυ έγινε ξεκάθαρο πως αν δεν υποβαλλόταν σε επέμβαση, θα πέθαινε.
Υπήρχε δυο προβλήματα. Κατ’ αρχάς, ήταν ο μόνος γιατρός μεταξύ των 14 που βρίσκονταν στον σταθμό Novolazarevskaya. Οι άλλοι 13 ήταν ερευνητές. Κατά δεύτερον, ο πλησιέστερος ερευνητικός σταθμός ήταν 1.610 χιλιόμετρα μακριά.
Δεν υπήρχε άλλη λύση από το να χειρουργήσει τον εαυτό του. Την Πρωτομαγιά, με τη βοήθεια ενός οδηγού και του μετεωρολόγου του σταθμού που κρατούσε τον καθρέφτη ώστε να βλέπει ο Rogozov πού επεμβαίνει, άρχισε την επέμβαση.
Χρησιμοποίησε διάλυμα 0,5% νοβοκαΐνης για τοπική αναισθησία του κοιλιακού τοιχώματος, όπου έκανε τομή 10-12 cm. Από αυτό που είδε κατάλαβε ότι χωρίς το χειρουργείο, θα πέθαινε την επομένη.
Κατά λάθος όμως, έκοψε το τυφλό έντερο. Έπρεπε να το ράψει. Μετά έκανε εκτομή της σκωληκοειδούς απόφυσης και εφαρμόστηκαν αντιβιοτικά απευθείας στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Στη μισή ώρα μετά την έναρξη των διαδικασιών, αισθάνθηκε ναυτία. Από εκείνο το σημείο έκανε συχνά διαλείμματα για να ξεκουραστεί. Ολοκλήρωσε στις 4 τα ξημερώματα. Όλα είχαν πάει περίφημα. Ή έτσι νόμιζε.
Πέντε ημέρες μετά το χειρουργείο η θερμοκρασία του σώματός επέστρεψε στο φυσιολογικό επίπεδο. Στις επτά ημέρες έβγαλε τα ράμματα. Δυο εβδομάδες αργότερα ήταν και πάλι στις επάλξεις. Τιμήθηκε για αυτό που έκανε, ενώ έκτοτε η Σοβιετική Ένωση έκανε ιατρικό έλεγχο στα μέλη της όποιας αποστολής.
Όλα ήταν μια χαρά, εκτός μιας πληγής στο αριστερό χέρι -κοντά στη βάση του μεσαίου δαχτύλου-, σουβενίρ από επέμβαση που είχε κάνει για αφαίρεση κακοήθους όγκου από την κοιλιά ασθενούς προ πέντε μηνών.
Με τον καιρό όχι μόνο δεν έκλεισε η πληγή, αλλά αναπτύχθηκε ένα οίδημα τριών εκατοστών στο σημείο. Επρόκειτο για καρκινικά κύτταρα που είχαν μεταφερθεί στο σώμα του από το εργαλείο που είχε έλθει σε απευθείας επαφή με κακοήθη όγκο και δεν είχε αποστειρωθεί.
FYI, τα κακοήθη κύτταρα μπορούν θεωρητικά να «φυτευτούν» σε άλλους ιστούς υπό πολύ συγκεκριμένες συνθήκες και δη εάν το ανοσοποιητικό σύστημα δεν είναι σε θέση να τα εκτελέσει αποτελεσματικά, όλα.
O Δρ Rogozov υποβλήθηκε σε επέμβαση αφαίρεσης του καρκινικού ινώδους ιστιοκυττώματος -τύπος όγκου που περιέχει ιστιοκύτταρα, δηλαδή ανοσοκύτταρα που μεταναστεύουν σε ιστούς όπου δεν ανήκουν και στη συνέχεια σχηματίζουν όγκους- και έκανε θεραπεία.
Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα και των δύο όγκων (του χειρουργού και του ασθενή που είχε χειρουργήσει -όταν τραυματίστηκε), απομόνωσαν το DNA τους και πραγματοποίησαν γενετική ανάλυση. Διαπίστωσαν ότι οι όγκοι όχι μόνο είχαν παρόμοιες κυτταρικές συνθέσεις, αλλά ήταν και γενετικά πανομοιότυποι.
Ο άνθρωπός μας νίκησε τον καρκίνο και συνέχισε να εργάζεται ως χειρουργός. Έγινε αυτός που ανέδειξε τους κινδύνους της χειρουργικής έκθεσης σε κακοήθη κύτταρα. Πέθανε το 2000, σε ηλικία 66 ετών, από καρκίνο του πνεύμονα.
