Οδηγίες χρήσης για το Πάσχα στο στρατό

Από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να σου τύχουν στο στρατό είναι το να κάνεις Πάσχα. Επειδή όποιος την έχει πατήσει ισχυρίζεται ότι ως εμπειρία είναι ωραία, επιθυμώ να βάλω τα πράγματα στη θέση τους, έχοντας και προσωπικές αξέχαστες εμπειρίες, αλλά γιατί έχω ακούσει πολλά. Μερικές απαραίτητες οδηγίες:

1) Το καλύτερο που έχεις να κάνεις, ειδικά από τη Μεγάλη Πέμπτη και μετά και ενώ οδηγούμαστε προς τον εφιάλτη του τέλους της εβδομάδας, είναι σκοπιές. Είναι τόσο το τρέξιμο στα στρατόπεδα (ειδικά σε αυτά των συνόρων, τα οποία την Κυριακή του Πάσχα επισκέπτονται Υπουργοί, Υφυπουργοί, τοπικοί παράγοντες και κάτοικοι της περιοχής), που η σκοπιά θα σου μοιάζει ως ένα είδος προσωπικής όασης στην οποία καταφθάνεις αποκαμωμένος με την καμήλα σου. Βάλε ότι μέσο έχεις στο επιλοχάδικο και ζήτησε να κάνεις σκοπιές και το πρωί. Δεν θα το μετανιώσεις και θα γλυτώσεις αγγαρείες που δεν έχεις φανταστεί.

2) Προσευχήσου να γλυτώσεις αγγαρείες, όπως ο καθαρισμός της τουαλέτας, ειδικά την Μεγάλη Πέμπτη και το Μέγα Σάββατο. Επειδή κρατιέται υποχρεωτικά η νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας, το μενού προβλέπει υποχρεωτικά όσπρια την Μεγάλη Τετάρτη και φασόλια, συνήθως άσπρα και σχεδόν χωρίς λάδι, την Μεγάλη Παρασκευή. Το αποτέλεσμα είναι ότι άπαντες βγάζουν τα εσώψυχά τους και οι τουαλέτες χρειάζονται όχι καθάρισμα, αλλά απόφραξη.

3) Αν βρεθείς να κάνεις αγγαρεία σε κουζίνα τις μέρες πριν το Μέγα Σάββατο διάλεξε (στο μέτρο που αυτό είναι εφικτό) να καθαρίζεις πατάτες!

Συχνά ο καθαρισμός της πατάτας σε βάζει στο τρυπάκι να δημιουργήσεις διάφορα φανταστικά παιγνίδια με τα οποία σκοτώνεις την ώρα σου, δίνοντας διάφορες μάχες με τον εαυτό σου, που ως γνωστόν είναι δύσκολος παίκτης. Ετσι αρχικά δοκιμάζεις την πιθανότητα να καθαρίσεις την πατάτα με μια μόνο μαχαιριά, προσπαθώντας να μην σου κοπεί η φλούδα και ξαναρχίσεις, στη συνέχεια δοκιμάζεις να την καθαρίσεις με τέσσερις ή πέντε μαχαιριές κάθετες σαν να είναι πορτοκάλι, μετά φτάνεις να μετράς πόσο χρόνο χρειάζεσαι και σκαρώνεις νέα ρεκόρ πανηγυρίζοντας κτλ. Οι πατάτες που πρέπει να καθαρίσεις, παραμονές του Πάσχα, είναι άπειρες και αν έχεις φαντασία δεν θα πλήξεις μαζί τους.

4) Απέφυγε να βρεθείς σε άγημα που θα πάει στην τοπική εκκλησία για να αποδώσει τιμές στον Επιτάφιο την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ. Θα λειώσεις τέσσερεις – πέντε μέρες κάνοντας οπλοασκήσεις, κατά κανόνα άχρηστες. Κινδυνεύεις επίσης να πέσεις σε «παλιούς» λοχίες – εκπαιδευτές με όρεξη για πλάκα, που μπορεί να σε πείσουν για διάφορα τρελά και να γίνεις ρεζίλι το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής. Φίλος εκπαιδευτής σε στρατόπεδο του Εβρου έπεισε «ψάρακα» οπλίτη ότι όταν ο Λοχαγός αρχηγός του αγήματος θα δώσει το παράγγελμα «Υπομάλης», πριν την έναρξη της περιφοράς του Επιταφίου, αυτός πρέπει να βγάλει το μάλλινο πουλόβερ, το οποίο θα φορούσε: έφαγαν δέκα μέρες φυλακή ο καθένας, αλλά το θέαμα υπήρξε καταπληκτικό. Ο ίδιος άνθρωπος, στο δεύτερο Πάσχα που έκανε στο στρατό, λίγες μέρες πριν την απόλυσή του, έπεισε φαντάρους στη Θεσσαλονίκη ότι όταν ο παππάς θα πει το «Ερρανον τον τάφο αι μυροφόραι μύρον» πρέπει να πετάξουν τα τζόκεϊ στον Επιτάφιο…

6) Μην κάνεις τον καλό και δηλώσεις εθελοντής για την περιφορά του επιταφίου. Ειδικά στα χωριά του Εβρου οι επιτάφιοι είναι υπερβολικά στολισμένοι και ζυγίζουν κάτι απίστευτα κιλά. Ακόμα κι αν είσαι τυχερός και η πορεία ολοκληρώνεται με μια σύντομη περιφορά του Επιταφίου γύρω από την εκκλησία, υπάρχει η υποχρέωση εσύ και άλλοι τρεις να κρατήσετε τον Επιτάφιο ψηλά για καμιά ώρα στην είσοδο της εκκλησίας, ώστε να περάσει όλος ο κόσμος από κάτω και να ξαναμπεί στο Ναό. Θα σε πιάσει η μέση σου, ενώ δεν είναι απίθανο στο συνωστισμό να σε γαργαλάνε διάφορες θεούσες…

Το ότι θα νοιώσεις σαν παίκτης του Voice είναι το λιγότερο – το βασικό είναι ότι χάρη στις βραδινές λειτουργίες θα εξασφαλίσεις έξοδο και χάρη στις πρωϊνές (που στο πρόγραμμα είναι κάμποσες…) θα γλυτώσεις του κόσμου τις αγγαρείες. Την Κυριακή του Πάσχα θα καθαρίσει για σένα ο «παππούλης» και θα φας σαν άνθρωπος με τις αρχές: δεν αποκλείεται να πάρεις και καμιά τιμητική άδεια. Μόνο μην το παρακάνεις: φίλος που ακούγοντας τη συμβουλή μου παρίστανε τον ψάλτη, πήρε πολύ σοβαρά το ρόλο και συνελήφθη Μεγάλη Εβδομάδα του 1999 στην Αλεξανδρούπολη από την τοπική Στρατονομία, γιατί σουρωμένος ντίρλα προκάλεσε στις 3 το πρωί καυγά σε τοπικό μπαρ επιθυμώντας να τραγουδήσει σε μπαργούμαν το «Αι Γενεαί πάσαι»: την έκτη φορά η κοπέλα δεν το άντεξε. Σημειωτέον ήταν Ρουμάν  και δεν τον καταλάβαινε…

8) Αν προβλέπεται από το πρόγραμμα άφιξη Υπουργού θα πήξεις. Ακόμα θυμάμαι την απαίτηση να καθαρίσουμε με καλέμια τις παγωμένες λάσπες (!) που υπήρχαν στις ερπύστριες των «αμφίβιων» τεθωρακισμένων που χρησιμοποιούσαμε στις ασκήσεις…

Μολονότι χρησιμοποιούνται κυρίως οι φούρνοι, παντού θα υπάρξει ένας διοικητής που θα επισημάνει ότι τα ελληνικά έθιμα απαιτούν ψήσιμο του αρνιού στην ύπαιθρο με σούβλες, κοκορέτσια κτλ. Σε αυτή την περίπτωση αναλαμβάνουν τη δουλειά όσοι δηλώνουν ότι γνωρίζουν από ψήσιμο και καταλήγει να την κάνει ένας, ο πιο «νέος». Δεν υπάρχει λόγος να ρισκάρεις να είσαι αυτός εσύ.

10) Τη μέρα του Πάσχα καβάτζωσε τίποτα για να φας – γιατί οι πιθανότητες να φας κανονικά είναι μικρές. Θα φάνε οι ταξίαρχοι, οι τοπικοί παράγοντες, το χωριό, οι περαστικοί, όλοι εκτός από σένα και καλό είναι να το έχεις στα υπόψην σου. Στο σόου που συνήθως γίνεται στο στρατόπεδο εκείνη τη μέρα είσαι ο απόλυτος κομπάρσος – αν δεν σε έχουν κάνει για την περίσταση σερβιτόρο, ψήστη, λαντζέρη, πατατοκαθαριστή σαλατοπαρασκευαστή κτλ.

11) Αν δεν μπορείς τα κλαρίνα «δυο φωτογραφίες και στο πρώτο γραφείο για αναβολή». Τη μέρα του Πάσχα στο στρατό δεν υπάρχουν ούτε εμβατήρια, ούτε παραγγέλματα, ούτε ευχές, παρά μόνο κλαρίνα. Για μια μέρα ολόκληρη η στρατευμένη νεολαία οφείλει να καμαρώνει, λες και βρίσκεται σε γάμο στα Τρίκαλα…

Θα επιθυμούσα να καταθέσετε τις εμπειρίες σας. Τις ευχές μου…