Οι 5 πιο σατανικοί πάπες του Μεσαίωνα
- 1 ΔΕΚ 2020
Βρήκαμε πέντε Πάπες από τα σκοτεινότερα χρόνια του Μεσαίωνα, που ακόμα και οι σύγχρονοί τους τούς είχαν χαρακτηρίσει διαβολικούς, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε. Απλώς δεν διέφεραν σε τίποτα στη συμπεριφορά τους από τους αντίστοιχους ηγεμόνες και αυτοκράτορες εκείνων των χρόνων. Απλά εκείνοι ίσως να ήταν λίγο παραπάνω υποκριτές.
Δες:
1. Πάπας Στέφανος ο 6ος (896-897)
Αυτός ο κύριος, αν και “κυβέρνησε” μόλις για έναν χρόνο, έμεινε γνωστός γιατί συγκάλεσε στη Ρώμη τη λεγόμενη ‘Πτωματική Σύνοδο’, η οποία ακόμα και για τα μεσαιωνικά δεδομένα, ήταν κάπως ακραία.
Ο Στέφανος ο 6ος είχε ένα αξεπέραστο κόλλημα με τον προκάτοχό του, τον Φορμόζο, και το ότι είχε πεθάνει δεν του έλεγε και πολλά. Εξακολουθούσε να θέλει να τον τιμωρήσει. Έτσι, έδωσε διαταγή να ξεθάψουν το οκτώ μηνών πτώμα του, να του φορέσουν τα παπικά άμφια, να το καθίσουν στον θρόνο και να το δικάσουν.
Το τρελό σαββατοκύριακο του Μπέρνι σε μεσαίωνα, ο Μπιτζιμπιτζίδης των παπών.
Καθισμένος, λοιπόν, στον θρόνο του ο νεκρός, άκουσε(;) τις κατηγορίες με κυριότερη ότι υφάρπαξε τον θρόνο. Δεν έβγαλε άχνα -μόνο οι ένοχοι σιωπούν, όλοι το ξέρουν αυτό.
Καταδικάστηκε. Έσκισαν το παπικό του ένδυμα και τον έθαψαν μέσα σε ένα κεραμοποιείο. Η περιπέτεια του πτώματος όμως δεν σταμάτησε εκεί. Κάποιοι τυμβωρύχοι λίγο αργότερα θα τον ξεθάψουν και θα τον πετάξουν στον Τίβερη, μάλλον σπασμένοι που δεν βρήκαν τίποτα αξίας μέσα στον τάφο του.
Ο Πάπας Στέφανος ο 6ος, ο mastermind πίσω από όλη την την παράνοια, λίγους μήνες μετά θα στραγγαλιστεί από τους εχθρούς του. Ο νέος Πάπας θα μαζέψει το πτώμα του προηγούμενου που ακόμα επέπλεε στον Τίβερη, θα το ξαναντύσει με παπικά άμφια (λίγο κούραση αυτό το βάλε-βγάλε) και θα τον ξανακαθίσει στον παπικό θρόνο. Εκεί, θα του αποδοθούν τιμές και στη συνέχεια θα ξαναθαφτεί -για τρίτη φορά- με ένα λαμπρό τελετουργικό.
2. Πάπας Ιωάννης ο 12ος (955-964)
Μόλις στα 18 του, αυτός ο τύπος χώθηκε στον θρόνο εκμεταλλευόμενος τα κονέ του μπαμπά, ενός πλούσιου Ρωμαίου αριστοκράτη. Ο τρόπος που διοικούσε το “παλάτι” θύμιζε πρωτοετή φοιτητή σε ξένη πόλη και δεν μιλάμε μόνο για ξενύχτια, ποτά και Pro. Οι κατηγορίες που διατυπώθηκαν εναντίον του ήταν πάρα πολύ σοβαρές.
Οι αντίπαλοί του υποστήριζαν ότι είχε σκοτώσει έναν καρδινάλιο ευνουχίζοντάς τον, ότι είχε χειροτονήσει κάποιον ως διάκονο μέσα σε ένα στάβλο, ότι έπαιζε συνέχεια και ζάρια και μάλιστα ότι μια φορά είχε ζητήσει τη βοήθεια του Κρόνου και της Αφροδίτης για να κερδίσει.
Έλεγαν επίσης ότι είχε μετατρέψει το παλάτι σε οίκο ανοχής, ότι “εξωθούσε γυναίκες σε μοιχεία και πώς “είχε συνουσιασθεί με τη χήρα του Ραινιέρου, με την παλλακίδα του πατέρα του, τη Στεφάνη, με τη χήρα Άννα και με την ίδια του την ανιψιά, και είχε μετατρέψει το Αποστολικό Παλάτι σε πορνείο”.
Το τέλος του ήταν επίσης υπέροχο. Σύμφωνα με τον Λιουτπράνδο της Κρεμόνας (ακούγεται σημαντικός) ο θάνατός τον βρήκε κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Και πιθανότατα όχι από κάποια παθολογικά αίτια, αλλά από το χέρι του συζύγου εκείνης της γυναίκας που μαρκέλευε.
3. Πάπας Βενέδικτος ο 9ος (1032-1044, Απρίλιος-Μάιος 1045, 1047-1048)
Δεν έχουμε κάνει λάθος με τις ημερομηνίες απλά ο Βενέδικτος -γεννημένος ως Θεοφύλακτος- είναι ο μόνος Πάπας της ιστορίας που έχει εκλεγεί τρεις φορές.
Ο φιλόσοφος Μπερτράντ Ράσελ είχε γράψει ότι “η βία και η ακολασία του συγκλόνισε ακόμα και τους Ρωμαίους”. Και αυτό το “ακόμα και τους Ρωμαίους” είναι πολύ βαρύ, είναι σαν να λες ότι η επίδειξη ενός πλούσιου στο Facebook ήταν τόσο βλαχοκίτς που συγκλόνισε ακόμα και τον αντιδήμαρχο-θιασώτη της καλής ζωής στο Μπάντεν Μπάντεν.
Η “Καθολική Εγκυκλοπαίδεια” τον αποκαλεί “ντροπή για την καθέδρα του Αγίου Πέτρου”, ο πάπας Βίκτωρ Β’ ανέφερε στα γραπτά του ότι έκανε “πράξεις σοδομισμού και άλλες ακατονόμαστες που δεν τολμώ να σκεφτώ”. Ο Άγιος Πέτρος Δαμιανός -μοναχός καθολικός που ανακηρύχθηκε άγιος, μην μπερδεύεσαι- τον είχε αποκαλέσει “δαίμονα από την κόλαση μεταμφιεσμένο σε ιερέα”.
Και γιατί όλα αυτά; Καταρχάς ήταν ο πρώτος πάπας που παραιτήθηκε, δίνοντας το αξίωμα τού στον νονό του(!), προφανώς με αντάλλαγμα χρυσάφι. Η επίσημη δικαιολογία του ήταν ότι ήθελε να παντρευτεί. Awww…
Και σκέψου ότι αυτό το έκανε στη δεύτερη θητεία του. Στην πρώτη απλά σηκώθηκε και έφυγε προκειμένου να κρατήσει το κεφάλι του στη θέση του. Ο λαός είχε επαναστατήσει εναντίον του.
Την τρίτη φορά που πήρε το αξίωμα με το ζόρι, εισβάλοντας στο ανάκτορο του Λατερανού οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να στείλουν τον στρατό τους για να τον διώξει από την πόλη -όπως και έγινε. Πέθανε το 1056 ως ένας απλός μοναχός, αλλά θα ζει για πάντα στις καρδιές μας ο μικρός κατεργάρης.
4. Πάπας Αλέξανδρος ο 6ος (1492-1503)
Ο νούμερο ένα ποντίφικας, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα τού με την παπική ακολασία όσο κανείς, ο Πάπας Αλέξανδρος ο 6ος, χάρισε στην οικογένεια του, τους Βοργίες, αιώνια κακή φήμη.
Ο Ροντρίγκο Βοργία αφού λάδωσε τους εκλέκτορες, έγινε πάπας στα 61 του χρόνια και άφησε πίσω του έναν μύθο. Ξεπλήρωσε τα “χρέη” του δίνοντας πίσω σε όσους τον έβαλαν στον θρόνο χρήματα, παλάτια και τιμές, και στη συνέχεια άρχισε να βολεύειι και τους συγγενείς του σε σημαντικές θέσεις. Και δεν είχε και λίγους. Σκέψου ότι είχε εφτά παιδιά -νόθα φυσικά, καθώς οι ιερείς δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
Τα τέσσερα παιδιά προήλθαν μέσα από τη σχέση του με τη Τζοβάνα Κατανέι και τα άλλα τρία από μία άλλη άγνωστη γυναίκα. Αυτά έγιναν όσο ήταν ιερέας. Στα χρόνια που θριάμβευσε ως Πάπας έκανε άλλα δύο παιδιά. Η επίσημη ερωμένη του ήταν η 19χρονη Τζούλια Φαρνέζε, σύζυγος ενός κακομοίρη με το σχεδόν κυπριακό όνομα ‘Ορσίνο Ορσίνι’.
Μετακόμισε στο Βατικανό με την ερωμένη του και τέσσερα πιο αγαπημένα παιδιά του, τον Καίσαρα, τον Ιωάννη, τη Λουκρητία και τον Γοδεφρείδο, προκαλώντας φυσικά μεγάλο σκάνδαλο. Αλλά όχι αρκετά μεγάλο για τα δεδομένα του.
Το 1502 κυκλοφόρησε στη Ρώμη η φήμη ότι πατέρας και κόρη, Αλέξανδρος και Λουκρητία, οργάνωσαν ένα τεράστιο όργιο. Την ημέρα των Ευχαριστιών των Καθολικών κάλεσαν 50 πόρνες στο παπικό ανάκτορο για να τους διασκεδάσουν σεξουαλικά. Ούτως ή άλλως τα σχόλια έδιναν και έπαιρναν για σχέσεις του πατέρα με την κόρη αλλά και του αδερφού της, του Καίσαρα, μαζί της. Ο δεύτερος άντρας της Λουκρητίας -την πάντρευαν και την χώριζαν ανάλογα με τις πολιτικές συμμαχίες που επιδίωκαν- “τραυματίστηκε από τέσσερις επίδοξους δολοφόνους στα σκαλοπάτια της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου. Ενώ ανάρρωνε, στραγγαλίστηκε από κάποιον υπηρέτη του Καίσαρα”. Ο Καίσαρας πιστεύεται ότι είναι αυτός που σκότωσε και τον Ιωάννη τον αδερφό του, τον πιστότερο αντίγραφο του πάτερ Βοργία σε όργια και διαφθορά.
Όταν ένας Δομινικανός μοναχός, ο Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα θα αρχίσει να τον κατακρίνει δημόσια για την άσωτη ζωή του, ο Βοργία θα ενοχληθεί. Για να του κλείσει το στόμα θα του προσφέρει το αξίωμα του καρδιναλίου. Δεν θα το δεχτεί και θα συνεχίσει να λέει λόγια όπως αυτά: “Εκκλησιαστικοί ηγέτες, τη νύχτα πηγαίνετε στις ερωμένες σας και το πρωί στα μυστήρια (…) Εκείνοι οι ηγέτες έχουν το πρόσωπο πόρνης, η φήμη τους κάνει κακό στην Εκκλησία. Αυτοί, σας λέω, δεν πιστεύουν στη χριστιανική πίστη”. Τελικά θα συλληφθεί, θα δικαστεί με συνοπτικές διαδικασίες ως αιρετικός και θα καεί στην πυρά.
Ο Αλέξανδρος ο 6ος θα πεθάνει το 1503 μάλλον από δηλητηρίαση.
5. Πάπας Βονιφάτιος ο 8ος (1294-1303)
Ακόμη ένας υπέροχος ποντίφικας από τα μεσαιωνικά χρόνια, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι δηλητηρίασε τον προκάτοχό του μέσα στη φυλακή. Αυτός εδώ ψωνίστηκε τόσο γρήγορα και σε τέτοιο βαθμό, που αμέσως μετά την εκλογή του άρχισε να στήνει αγάλματα του εαυτού του σε όλη τη Ρώμη. Ο ίδιος πάπας είχε πει και το αμίμητο ότι η παιδοφιλία δεν ήταν κάτι το προβληματικό, ότι το να κοιμάσαι με ένα μικρό αγόρι ήταν “σαν το ένα χέρι να τρίβει το άλλο”.
Το 1300 για να γεμίσει τα ταμεία του ανήγγειλε ότι όποιος πιστός έτρεχε να προσκυνήσει εκείνη την χρονιά στον ναό του Αγίου Πέτρου, θα είχε πλήρη άφεση αμαρτιών. Μαζεύτηκε τόσος κόσμος στην πόλη, που για πρώτη φορά χρειάστηκε να παρθούν μέτρα κυκλοφορίας. Και φυσικά μαζεύτηκε και πολύ χρήμα.
Ένα από τα μεγαλύτερά του εγκλήματα ήταν η καταστροφή της Παλεστρίνα, πόλη που άνηκε στην επαρχία της Ρώμης, λόγω προσωπικής πολιτικής διαμάχης. Ένας απεσταλμένος από τον Βασιλιά της Αραγονίας συνόψισε κάποτε τη μη δημοτικότητα αυτού του Πάπα, γράφοντας ότι: “Όλοι οι καρδινάλιοι επιθυμούν το θάνατό του και είναι κουρασμένοι από τις διαβολικές κινήσεις του”.
Ο Βονιφάτιος επίσης δεν άντεχε τον Δάντη για την κριτική που ασκούσε κάθε τόσο στην εκκλησία και έτσι τον εξόρισε από την Φλωρεντία. Πώς τον εκδικήθηκε όμως ο μέγας στιχοπλόκος; Όταν με το καλό πέθανε, τον τοποθέτησε στον όγδοο κύκλο της κόλασης του επιβλητικού ομώνυμου έργου του να καίγεται μέχρι σήμερα. Παίξατε και χάσατε, κύριε.