Οι 10 πιο αιμοσταγείς δολοφόνοι των Ναζί

Στη λίστα με τους χειρότερους δικτάτορες όλων των εποχών, είναι δεδομένο ότι η κορυφή ανήκει στον Αδόλφο Χίτλερ. Ο Φύρερ των Ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε δίχως αμφιβολία ο άνθρωπος που προκάλεσε τον περισσότερο πόνο στον κόσμο τον 20ο αιώνα.

Μπορεί ο Χίτλερ να ήταν ο απόλυτος αρχηγός της καταστροφής, ωστόσο στο Τρίτο Ράιχ δεν ήταν μόνος του. Στο πλευρό του βρέθηκαν ορισμένοι πραγματικά επικίνδυνοι ακόλουθοι που δεν δίσταζαν να κάνουν πράξη και την πιο άρρωστη σκέψη του συμβάλλοντας κατά αυτόν τον τρόπ στη ναζιστική φρίκη.

Αυτός είναι ένας κατάλογος γεμάτος από τερατώδεις πράξεις που εκτέλεσαν οι πιο πιστοί ακόλουθοι τις πιο φριχτής ιδεολόγιας που γέννησε ποτέ η ανθρωπότητα, του Ναζισμού.

Dorothea Binz (1920-1947)

Από τη σκοπιά των Ναζί, η Dorothea Binz ήταν η τέλεια γυναίκα. Όμορφη, νεαρή κοπέλα με ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια. Αλλά κάτω από αυτό το ελκυστικό εξωτερικό, η Binz υπήρξε ένας κτηνώδης άνθρωπος. Αφού έκανε την προϋπηρεσία της στις κουζίνες του Ράβενσμπρουκ (ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης μόνο για γυναίκες), η Binz ανέλαβε έναν πιο σοβαρό ρόλο και έγινε μία από τις πιο τρομακτικές φρουρές του στρατοπέδου συγκέντρωσης.

Εκτός από το να δέρνει κρατούμενες με τα χέρια της, η Binz ήταν γνωστή για το μαστίγωμα των θυμάτων της στο πρόσωπο. Όταν δεν είχε όρεξη να κάνει η ίδια τη βρώμικη δουλειά, διέταζε τον γερμανικό της ποιμενικό να επιτίθεται τυχαία στους κρατούμενους.

Ήταν ζευγάρι με τον αξιωματικό των SS, Edmund Bräuning, με τον οποίο έκαναν βόλτες και γέλαγαν βλέποντας αιχμάλωτους να βασανίζονται. Όταν ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε το Ράβενσμπρουκ τον Απρίλιο του 1945, αιχμαλώτισε την Binz. Καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού και εκτελέστηκε τον Μάιο του 1947.

Paul Blobel (1894-1951)

Μετά την ήττα της Γερμανίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Paul Blobel εργάστηκε ως αρχιτέκτονας. Αφού όμως έχασε τη δουλειά του και αγωνιζόταν να βρει καινούργια, εμπνεύστηκε από τον Χίτλερ και εντάχθηκε στο Ναζιστικό Κόμμα τον Οκτώβριο του 1931.

Ανέβηκε γρήγορα στην ιεραρχία και έγινε διοικητής στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ως αρχηγός της μονάδας του, ο Blobel οργάνωσε και πραγματοποίησε τη σφαγή του Μπάμπι Γιαρ στο Κίεβο τον Σεπτέμβριο του 1941, δολοφονώντας 33.371 Εβραίους. Η μονάδα του συνέχισε τη σφαγή στο Ντρομπρίτσκι Γιαρ, κοντά στο Χάρκοβο, αρκετούς μήνες αργότερα, προσθέτοντας άλλους 15.000 Εβραίους στον αριθμό των νεκρών.

Το φθινόπωρο του 1943, ο Blobel επέβλεψε επίσης την αποτέφρωση των Εβραίων από τους ομαδικούς τάφους στα κατεχόμενα από τους Γερμανούς τμήματα της Σοβιετικής Ένωσης. Τα καθήκοντα αυτά αναλάμβαναν άλλοι Εβραίοι, οι οποίοι σκοτώνονταν αμέσως όταν ολοκληρωνόταν η δουλειά τους. Ο Blobel συνελήφθη όταν τελείωσε ο πόλεμος και καταδικάστηκε σε θάνατο. Απαγχονίστηκε στις φυλακές του Λάντσμπεργκ τον Ιούνιο του 1951.

Juana Bormann (1893-1945)

Η Juana Bormann δεν ακολουθούσε τα πρότυπα ομορφιάς των Ναζί. Έχοντας προηγουμένως εργαστεί ως φύλακας σε άσυλο ψυχικά ασθενών, εντάχθηκε στο Ναζιστικό Κόμμα με την ελπίδα να κερδίσει περισσότερα χρήματα. Η Bormann εργάστηκε ως φύλακας σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης και σύντομα απέκτησε τρομακτική φήμη λόγω της βίαιης συμπεριφοράς των σκύλων της – έκαναν επιθέσεις στους κρατούμενους για το παραμικρό λάθος και μερικές φορές, μάλιστα, ξερίζωναν ολόκληρο κάποιο άκρο τους.

Όσοι επιβίωναν από τις επιθέσεις των σκύλων έμεναν με φρικτές πληγές που ήταν επιρρεπείς στη μόλυνση. Η Bormann απολάμβανε επίσης να χτυπά και να μαστιγώνει τους κρατούμενους, να τους βγάζει τα δόντια και να τους αναγκάζει να γυμνάζονται για ώρες χωρίς διακοπή.

Ο βρετανικός στρατός συνέλαβε την Bormann τον Απρίλιο του 1945 και η δίκη της πραγματοποιήθηκε αρκετούς μήνες αργότερα.Καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού και εκτελέστηκε στο τέλος του ίδιου έτους.

Oskar Dirlewanger (1895-1945)

Αφού έφτασε στον βαθμό του υπολοχαγού και κέρδισε τον Σιδηρούν Σταυρό για τον ρόλο του στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Oskar Dirlewanger απέκτησε πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες και αποφάσισε να ενταχθεί στο Ναζιστικό Κόμμα. Έχοντας υποστηρίξει τους Εθνικιστές του Φράνκο κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, επέστρεψε στη Γερμανία και συγκρότησε ένα ειδικό απόσπασμα από καταδικασμένους εγκληματίες, δολοφόνους και εμπρηστές. Η ομάδα του απέκτησε γρήγορα μια καταστροφική φήμη.

Διαδραμάτισαν εξέχοντα ρόλο τόσο στην εξέγερση της Βαρσοβίας όσο και στην εξέγερση της Σλοβακίας το 1944. Ο Dirlewanger έκανε ακόμη και ενέσεις στρυχνίνης σε Εβραίους κρατούμενους και τους έβλεπε να πεθαίνουν από σπασμούς για τη δική του διασκέδαση.

Τον Μάιο του 1945, ο Dirlewanger και οι άνδρες του συνελήφθησαν στην Βυρτεμβέργη. Πέθανε σε μια γαλλική φυλακή τον Ιούνιο του 1945. Ή τουλάχιστον αυτό πιστεύεται, αφού υπήρχαν θεωρίες συνωμοσίας που τον ήθελαν ζωντανό κάπου στην Αίγυπτο.

Joseph Goebbels (1897-1945)

Είναι ο πιο γνωστός άνθρωπος της λίστας καθώς υπήρξε υπουργός Προπαγάνδας του Χίτλερ και μνημονεύεται ως και σήμερα για να κατηγορηθεί κάποιος ότι λέει ψέματα. Ήταν ένας μικρόσωμος φιλόλογος και αντιμετώπιζε κινητικές δυσκολίες, ωστόσο χάρη στο πανούργο μυαλό του μπόρεσε να διαδώσει τη ναζιστική ιδεολογία σε όλη τη Γερμανία.

Ο Goebbels ήταν επικεφαλής της μηχανής προπαγάνδας, παρουσιάζοντας τους Ναζί ως ένα συναρπαστικό, προοδευτικό κόμμα που θα μπορούσε να σώσει τη Γερμανία από τα οικονομικά της δεινά. Αυτό το κατάφερε συνδυάζοντας παραδοσιακές μεθόδους προπαγάνδας, όπως φυλλάδια και αφίσες με σύγχρονες τεχνικές, όπως ραδιοφωνικές εκπομπές και ταινίες.

Οι τελευταίες αποδείχθηκαν ιδιαίτερα δημοφιλείς στους νέους της Γερμανίας, οι οποίοι παρασύρθηκαν από το επαναστατικό πνεύμα του Ναζιστικού Κόμματος. Ο Goebbels εκφώνησε μάλιστα ομιλία κατά τη διάρκεια των καύσεων βιβλίων τον Μάρτιο του 1933, μια εκδήλωση που οργανώθηκε από τη Γερμανική Φοιτητική Ένωση.

Κάθε πτυχή της γερμανικής κουλτούρας σε σύντομο χρονικό διάστημα θα παρακολουθούνταν από τον Goebbels. Χειραγωγούσε την κινηματογραφική βιομηχανία, τις θεατρικές παραστάσεις, τους εκδοτικούς οίκους και τις εκθέσεις τέχνης, λογοκρίνοντας τη διανομή σε όποιο προϊόν ερχόταν σε αντίθεση με τις αρχές του εθνικοσοσιαλισμού.

Η ναζιστική προπαγάνδα μεταμόρφωσε τους Εβραίους σε αποδιοπομπαίους τράγους και ενθάρρυνε τους ανθρώπους να μποϊκοτάρουν επιχειρήσεις εβραϊκής ιδιοκτησίας. Αυτές οι ιδέες οδήγησαν στη Νύχτα των Κρυστάλλων τον Νοέμβριο του 1938, όπου καταστράφηκαν εβραϊκές συναγωγές, νεκροταφεία και επιχειρήσεις. Ο υπουργός Προπαγάνδας θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν ο ενορχηστρωτής όλων των ναζιστικών μεθοδεύσεων.

Όταν ο Χίτλερ αυτοκτόνησε τον Απρίλιο του 1945, ο Goebbels έγινε για δύο ημέρες ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας. Μέχρι να αυτοκτονήσει και εκείνος. Μαζί του αυτοκτόνησαν και η γυναίκα του με τα παιδιά του, καθώς δεν ήθελαν να ζήσουν σε μια μεταναζιστική Γερμανία.

Irma Grese (1923-1945)

Η μητέρα της αυτοκτόνησε το 1936 και έναν χρόνο αργότερα, η Irma Grese επαναστάτησε ενάντια στις επιθυμίες της, συμμετέχοντας σε μια ναζιστική ομάδα νεολαίας. Πριν ακόμη ενηλικιωθεί, μυήθηκε ως επόπτρια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Ράβενσμπρικ πριν μετακινηθεί στο Άουσβιτς.

Η Grese με ένα μαστίγιο άνοιγε τα στήθη των γυναικών κρατουμένων για τη δική της διασκέδαση. Της άρεσε επίσης να βασανίζει ψυχικά τους κρατούμενους λέγοντας ψέματα για την επιλογή τους για τους θαλάμους αερίων.

Ωστόσο, το πιο ενοχλητικό μέρος των εγκλημάτων της Grese αφορούσε τα αγαπημένα της κυνηγόσκυλα. Άφηνε επίτηδες τα τετράποδά της να πεινού, για να τα κάνει πιο επιθετικά και τα εκπαίδευε να επιτίθενται σε κάθε κρατούμενο που τη δυσαρεστούσε. Καθώς τα κυνηγόσκυλα καθήλωναν το θύμα τους στο έδαφος, η Grese το χτυπούσε μέχρι θανάτου.

Η Grese μεταφέρθηκε αργότερα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν, προτού συλληφθεί από τον βρετανικό στρατό τον Απρίλιο του 1945. Καταδικάστηκε σε θάνατο και απαγχονίστηκε στο τέλος του έτους. Κατά τη στιγμή της εκτέλεσής της, η Grese ήταν μόλις 22 ετών.

Heinrich Himmler (1900-1945)

Ο Heinrich Himmler γεννήθηκε λίγο έξω από το Μόναχο και εντάχθηκε στο Ναζιστικό Κόμμα κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, ενώ διατηρούσε μια φάρμα με κοτόπουλα. Σύντομα, ο Himmler απέκτησε εμμονή με τον Χίτλερ. Πίστευε ότι ο Φύρερ θα ήταν εκείνος που θα καθάριζε την Ευρώπη από τις κατώτερες φυλές και θα ανανέωνε τη γονιδιακή δεξαμενή με υγιείς Άριους.

Γνωστός για την αποτελεσματικότητα και την παραγωγικότητά του, ο Himmler έγινε επικεφαλής των SS και αργότερα έγινε επικεφαλής της Γκεστάπο, της μυστικής αστυνομίας των Ναζί.

Μόλις ξεκίνησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Himmler ήλεγχε το στρατιωτικό σκέλος των SS, το οποίο ήταν υπεύθυνο για την εφαρμογή της Τελικής Λύσης. Συνολικά, έξι εκατομμύρια Ευρωπαίοι Εβραίοι δολοφονήθηκαν στο πλαίσιο αυτού του σχεδίου. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, ο Himmler σταμάτησε σε ένα σημείο ελέγχου του βρετανικού στρατού και προσήχθη για ανάκριση. Στη συνέχεια αυτοκτόνησε δαγκώνοντας μια δηλητηριώδη κάψουλα.

Josef Kramer (1906-1945)

Ένα χρόνο πριν από την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, ο Josef Kramer κατατάχθηκε εθελοντικά στα SS και ανέβηκε γρήγορα στην ιεραρχία εκτελώντας αδιαμαρτύρητα τις εντολές του. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, εργάστηκε σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποκτώντας τη φήμη του αυστηρού. Ήταν όμως στην πραγματικότητα, κάτι παραπάνω από αυτό. Προς το τέλος του 1944, ο Kramer τέθηκε επικεφαλής του στρατοπέδου συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν.

Εκεί, εκτός από τους ξυλοδαρμούς, ο Kramer διέταξε επίσης να κρεμούν τους κρατούμενους από τα χέρια τους σε μεγάλα άγκιστρα για ώρες κάθε φορά. Η παροχή τροφής στο στρατόπεδο περιοριζόταν σε ωμές, άψητες ρίζες και η ποιότητα του νερού ήταν επίσης ανεπαρκής. Σύντομα, ξέσπασε επιδημία τύφου.

Οι συνθήκες έγιναν τόσο φρικτές που οι κρατούμενοι άρχισαν να τρελαίνονται. Σκελετωμένες φιγούρες βογκούσαν γύρω από το στρατόπεδο, ενώ τα πτώματα συνέχιζαν να αυξάνονται. Όταν τα βρετανικά στρατεύματα εισήλθαν στο στρατόπεδο, τρομοκρατήθηκαν από αυτό που βρήκαν. Τότε συνέλαβαν τον Kramer και τον οδήγησαν σε δίκη.

Απαγχονίστηκε τον Νοέμβριο του 1945 μαζί με άλλους έντεκα φρουρούς των SS.

Josef Mengele (1911-1979)

Το όνομα Josef Mengele προκαλεί ανατριχίλα σε όποιον έχει μελετήσει τους Ναζί. Τα εγκλήματά του τον καθιστούν ως ένα από τα πιο διεστραμμένα άτομα που έζησαν ποτέ. Αφού σπούδασε φιλοσοφία στο Μόναχο, ο Mengele ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Εντάχθηκε στο ναζιστικό κόμμα το 1934 και έγινε μέλος του Ινστιτούτου Κληρονομικής Βιολογίας.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε ως ιατρικός αξιωματικός στη Γαλλία και τη Ρωσία πριν γίνει επικεφαλής του ιατρικού προσωπικού στο Άουσβιτς. Σύμφωνα με τις οδηγίες του Mengele, όποιος έφτανε στο στρατόπεδο με κάποια σωματική παραμόρφωση, όπως άτομα που έπασχαν από νανισμό, εκτελούνταν αμέσως. Τα πτώματα μεταφέρονταν στη συνέχεια σε ένα θάλαμο τεμαχισμού, όπου ο Mengele πραγματοποιούσε τις αυτοψίες του.

Ο διεστραμμένος επιστήμονας ενδιαφερόταν επίσης για τα δίδυμα. Μετέφερε δείγματα αίματος από τον ένα δίδυμο στον άλλο, έριχνε χρωστικές στα μάτια τους και αφαιρούσε όργανα χωρίς να χρησιμοποιεί αναισθητικό. Δικαιολογούσε αυτά τα αρρωστημένα πειράματα στο όνομα της επιστήμης, ισχυριζόμενος ότι ήθελε να ανακαλύψει έναν τρόπο να δημιουργήσει μια φυλή Αρίων με γαλανά μάτια.

Μετά τον πόλεμο, ο Mengele κατάφερε να ξεφύγει από τη δικαιοσύνη διαφεύγοντας στη Νότια Αμερική. Πέθανε κατά τη διάρκεια κολυμβητικού ατυχήματος στη Βραζιλία τον Φεβρουάριο του 1979.

Herta Oberheuser (1911-1978)

Ο Mengele είναι σίγουρα ο πιο διαβόητος «επιστήμονας» των Ναζί, αλλά υπήρχαν πολλοί άλλοι που επίσης προέβησαν σε φρικτές πράξεις στο όνομα της ιατρικής επιστήμης. Η Herta Oberheuser πήγε στην ιατρική σχολή της Βόννης. Προσχώρησε στο ναζιστικό κόμμα το 1937 και πραγματοποίησε πειράματα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ράβενσμπρικ.

Τα πειράματα της Oberheuser περιλάμβαναν κατάψυξη, βρασμό, σπάσιμο οστών, ακρωτηριασμό άκρων και ενέσεις δηλητηρίων και τοξικών παραγόντων σε κρατούμενους. Ωστόσο, η πιο σκληρή πράξη της Oberheuser ήταν εκείνη της χρήσης σουλφανιλαμιδίου. Τα πειράματα αυτά περιλάμβαναν τη μόλυνση πληγών με βακτήρια και την σκόπιμη παρεμπόδιση της κυκλοφορίας του αίματος στη μολυσμένη περιοχή.

Συνελήφθη τον Μάιο του 1945 και κατηγορήθηκε για διάπραξη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Η Oberheuser καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκισης, αλλά αποφυλακίστηκε αφού εξέτισε μόνο πέντε από αυτά.