Shutterstock
BUSINESS

Οι εξωτικοί προορισμοί που αναζητούν remote εργαζόμενους

Η δουλειά εξ' αποστάσεως, με έδρα τα νησιά Barbados ή το Dubai, κάποτε μπορεί να ακουγόταν ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Όχι πια.

Η τηλεργασία είναι μια δύσκολη συνθήκη, που έχει σταμπάρει όμως, την εργασιακή πραγματικότητα του 2020. Κοιμάσαι, τρως, ανοίγεις υπολογιστή, κάνεις meetings, τρως, τηλεφωνάς, βλέπεις ταινίες και σειρές στον ίδιο ακριβώς χώρο. Η προοπτική του να συνεχίσεις να εργάζεσαι εξ’ αποστάσεως μέσα στο 2021, έχοντας όμως ως έδρα έναν τόπο μαγικό, τροπικό, παραμυθένιο, όπως η Χαβάη ή οι Μπαχάμες, είναι ήδη απόλυτα ρεαλιστική. Η νέα «κανονικότητα» της εργασίας εξελίσσεται σε μια απρόβλεπτη περιπέτεια.

Τι ακριβώς συμβαίνει;

Οι λεγόμενοι «ψηφιακοί νομάδες» θεωρούνται εδώ και αρκετό καιρό περιζήτητοι σε πολλές αναπτυσσόμενες ή ανεπτυγμένες οικονομίες. Οι κυβερνήσεις κρατών όπως αυτή του Ντουμπάι, του Αγίου Μαυρικίου, αλλά και η πολιτεία της Χαβάης επιχειρούν με κάθε τρόπο να παρέχουν κίνητρα ώστε να προσελκύσουν αγγλόφωνους εργαζόμενους που επιθυμούν να (ξε)φύγουν από την ρουτίνα της δουλειάς στο σαλόνι και να γνωρίσουν νέους προορισμούς. Πάμε να αναλύσουμε τι ακριβώς ζητούν η Χαβάη, οι Μπαχάμες, τα νησιά Barbados και πολλοί ακόμα εξωτικού προορισμοί, από τους τηλε-εργαζόμενους που επιθυμούν να προσελκύσουν.

Χαβάη: Οι ανώτατοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι του δημοφιλούς συμπλέγματος νησιών, σκέφτηκαν ένα έξυπνο πρόγραμμα παροχών για να φέρουν κοντά νέους remote workers στο νησί Oahu. Μέσα από ένα αυστηρό σύστημα αξιολόγησης, γίνεται μια διαλογή των αιτούντων επαγγελματιών, στους οποίους παρέχονται δωρεάν αεροπορικά εισιτήρια και διαμονή σε προνομιακές τιμές, με αντάλλαγμα ολιγόωρη καθημερινή κοινωνική εργασία. Στην περίπτωση που ο εργαζόμενος αποδεχθεί την πρόταση του κράτους για να μείνει μόνιμα στο Oahu, θα έχει απ’ αόριστον δωρεάν αεροπορικά εισιτήρια μετ’ επιστροφής και θα ζει σε καθεστώς μονίμων οικονομικών προνομίων διατροφής και διαμονής. Το πρόγραμμα “Movers and Shakas” αφορά μέχρι στιγμής άτομα με αμερικανική υπηκοότητα.

Μπαχάμες: Με το πρόγραμμα “Bahamas Extended Access Travel Stay” (BEATS) ο κάθε remote εργαζόμενος μπορεί να αιτηθεί βίζα παραμονής και εργασίας για τουλάχιστον 12 μήνες σε κάποιο από τα 700 νησιά που ανήκουν στις Μπαχάμες. Το κόστος της άδειας ανέρχεται στα 1.000 δολάρια (525 για φοιτητές) και στις παροχές αυτής περιλαμβάνονται:

  • Προσφορές σε τοπικά μπαρ και εστιατόρια
  • Αθλητικές/φυσιολατρικές δραστηριότητες: από ψάρεμα στη νήσο Άνδρο, μέχρι πεζοπορία στο όρος Alvernia.
  • Απεριόριστο island-hopping σε όλα τα νησιά των Μπαχαμών.

Last αλλά ποτέ least, αξίζει να τονίσουμε πως το συγκεκριμένο πρόγραμμα απονομής visa, αποκαλείται ‘Nothing BEATS the Bahamas’ και με αυτό το λογοπαίγνιο κάνει περίπου σκόνη τα ακουστικά Beats By Dre και κάθε άλλης μορφής beat εκεί έξω.

Άγιος Μαυρίκιος: Σε αυτή την περίπτωση για να κερδίσεις την “premium travel visa” αρκεί να είσαι εργαζόμενος/φοιτητής ή συνταξιούχος, να έχεις προσκομίσει αρνητικό τεστ κορονοϊού, αλλά και στοιχεία που αποδεικνύουν πως έχεις επαρκείς πόρους για να καλύψεις το κόστος της νέας σου ζωής, αλλά και σταθερή ιατροφαρμακευτική ασφάλιση, που συμπεριλαμβάνει και ταξίδια. Η συγκεκριμένη Visa έχει ως στόχο της να προσελκύσει όχι μόνο remote εργαζόμενους, αλλά και άτομα που έχουν βρεθεί ξανά στην χώρα ως τουρίστες.

Dubai: Με 287 δολάρια μπορείς να αποκτήσεις άδεια παραμονής στη χώρα και να εργάζεσαι remotely. Η συγκεκριμένη άδεια παραμονής για remote workers είναι εξαμηνιαία και περιλαμβάνει ιατροφαρμακευτική ασφάλιση και πρόσβαση σε ευρεία γκάμα εργαλείων ψηφιακής επικοινωνίας, σε προσφορές ατομικής εκπαίδευσης αλλά και σε σχολεία για τους εργαζόμενους με παιδιά. Το κόστος διαμονής σε αυτή την (ιδιαίτερα ακριβή) χώρα, καλείται να το αναλάβει συνολικά ο κάθε εργαζόμενος.

Barbados: Προσπερνάμε το πρόγραμμα παραμονής στα νησιά Cayman που απαιτεί από τον εργαζόμενο να βγάζει μίνιμουμ 100.000 δολάρια, για να του παράσχει άδεια παραμονής και εργασίας και καταλήγουμε στα πιο βατά, πιο λαϊκά νησιά Barbados. Εδώ το “12-Month Barbados Welcome Stamp” κοστίζει 2.000 δολάρια, διαρκεί ένα χρόνο και περιλαμβάνει απεριόριστα μεταφορικά σε έναν τροπικό παράδεισο όπως είναι τα νησιά Barbados. Μοναδική έξτρα υποχρέωση του επισκέπτη στην χώρα, το να μπορεί να αποδείξει πως εργάζεται σε νομικό πρόσωπο με έδρα οπουδήποτε στον κόσμο εκτός των νησιών Barbados και πως μπορεί να υποστηρίξει το κόστος ζωής στη νέα χώρα διαμονής του.