Οι ηρωικοί αντάρτες που γλίτωσαν τον πλανήτη από τον πυρηνικό όλεθρο των Ναζί

«Δεν μπορώ να σας πω γιατί η αποστολή είναι τόσο σημαντική, αλλά αν τα καταφέρετε, θα μείνετε στις μνήμες όλων των Νορβηγών για 100 χρόνια». Αυτά ήταν τα λόγια του Νορβηγού Συνταγματάρχη, Leif Tronstad, στους αντάρτες του λόχου του. Λίγο αργότερα, οι πληροφορίες της αποστολής ήταν ξεκάθαρες. Θα έπρεπε να αποτρέψουν τους Ναζί από τη δημιουργία της πρώτης ατομικής βόμβας.

Πάμε πίσω στο 1940. Μία από τις πρώτες κινήσεις των Ναζί μετά την επιτυχημένη εκστρατεία στη Νορβηγία ήταν να κάνουν κατάληψη στο μοναδικό πολεμικό εργοστάσιο του κόσμου που είχε την εξής ιδιαιτερότητα: μπορούσε να παράγει βαρύ ύδωρ, ένα υλικό που είναι απαραίτητο για την κατασκευή πυρηνικών όπλων. Στόχος του Αδόλφου Χίτλερ ήταν να κατασκευάσει ατομική βόμβα.

Πριν τους Νορβηγούς αντάρτες είχαν επιχειρήσει και Βρετανοί στρατιώτες. Η απόπειρα τελικά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ καθώς έγιναν γρήγορα αντιληπτοί από τους Γερμανούς. Τους συνέλαβαν, τους βασάνισαν και στη συνέχεια τους εκτέλεσαν.

Οι Νορβηγοί, μάλιστα, είχαν μαζί τους χάπια αυτοκτονίας σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι ανάλογο και στη δική τους περίπτωση.

Το επιτυχημένο σχέδιο

Η επιχείρηση Gunnerside, όπως έχει μείνει στην ιστορία, πραγματοποιήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1942. Ο Νορβηγός Συνταγματάρχης, ωστόσο, αποφάσισε να ακολουθήσει μια τακτική που διέφερε αρκετά από εκείνη που ακολούθησαν οι Βρετανοί. Έτσι, λοιπόν, αντί για αλεξιπτωτιστές χρησιμοποίησε μια ειδική ομάδα ανταρτών σκιέρ οι οποίοι θα έφταναν αθόρυβα και γρήγορα κοντά σε εργοστάσιο. Στόχος τους ήταν να καταστρέψουν την αίθουσα παραγωγής με εκρηκτικά.

Η ομάδα αποτελούταν συνολικά από 11 άτομα. Η επιχείρηση επιβραδύνθηκε εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Ο εύκολος δρόμος για να φτάσουν στο εργοστάσιο ήταν μέσω μιας γέφυρας. Ωστόσο, το πέρασμα θεωρήθηκε ριψοκίνδυνο και έτσι αποφάσισαν να ακολουθήσουν άλλο μονοπάτι. Συγκεκριμένα, κατέβηκαν στον πυθμένα μιας χαράδρας, διέσχισαν ένα παγωμένο ρέμα, ανέβηκαν απότομους βράχους και προσέγγισαν το εργοστάσιο.

Στη συνέχεια πέρασαν κρυφά από τους φρουρούς και έφτασαν στην αίθουσα παραγωγής του βαρέος ύδατος, βασισμένοι σε ένα χάρτη που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι. Έβαλαν γρήγορα τα εκρηκτικά τους και έφυγαν. Διέφυγαν από το σημείο χωρίς να τους πάρει κανείς είδηση.

Ύστερα χωρίστηκαν σε μικρές ομάδες και έφυγαν προς τη Σουηδία. Η έκρηξη σημειώθηκε λίγο αργότερα. Το εργοστάσιο που θα κατασκεύαζε την πρώτη ατομική βόμβα των Ναζί είχε μόλις καταστραφεί.

Οι αντάρες που άλλαξαν τον ρου του πολέμου

Οι Γερμανοί έχτισαν ξανά το εργοστάσιο και συνέχισαν να παράγουν βαρύ ύδωρ. Η ζημιά, όμως, είχε ήδη γίνει. Η προσπάθεια της δημιουργίας της γερμανικής ατομικής βόμβας είχε επιβραδυνθεί σε σημείο που δεν θα μπορούσε να επηρεάσει έκβαση του πολέμου.

Όπως επισημαίνουν οι ιστορικοί πολεμικοί αναλυτές, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος μπορεί να είχε εξελιχθεί εντελώς διαφορετικά στην περίπτωση που οι Ναζί είχαν στα χέρια τους μια ατομική βόμβα.

Η συγκεκριμένη επιχείρηση μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη χώρα μας, ωστόσο, αποτελεί γεγονός-τομή για τη στρατιωτική ιστορία της Νορβηγίας.

Χαρακτηριστικό είναι πως έχουν γίνει για αυτή μια σειρά από ντοκιμαντέρ, βιβλία ακόμη και ταινία (με πρωταγωνιστή τον Kirk Douglas) που αναφέρεται στους ήρωες του Τέλεμαρκ. Στους 11 αντάρτες-σκιέρ που έπαιξαν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα για να αποτρέψουν τα σχέδια των Ναζί.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ