Οι Μικροί Ήρωες θα σου ανοίξουν τα μάτια
Μάθαμε πώς γεννήθηκε η ιδέα για το ντοκιμαντέρ του Stoiximan.gr.
- 3 ΝΟΕ 2017
”Όλα ξεκίνησαν από ένα μέιλ, το οποίο μας έστειλε πριν δυόμιση χρόνια η κυρία Ιωάννα, δασκάλα του δημοτικού σχολείου Τρανόβαλτου Κοζάνης. Μας εξέφρασε την επιθυμία της να οργανώσει μια σχολική εκδρομή στην Αθήνα για να επισκεφθούν οι μαθητές την Ακρόπολη, τα μουσεία και τη Βουλή και ζήτησε τη βοήθειά μας. Εκείνη την περίοδο δεν είχαμε αρχίσει τις κοινωνικές δράσεις. Αρνηθήκαμε ευγενικά, αλλά κρατήσαμε το μέιλ στο πίσω μέρος τους μυαλού μας.”, μου είπε ο Πάνος Κωνσταντόπουλος, Διευθυντής Marketing και Επικοινωνίας του Stoiximan.gr, όταν τον ρώτησα για την ιδέα πίσω από το ντοκιμαντέρ ‘Οι Μικροί Ήρωες Ταξιδεύουν’. Σήμερα, όχι μόνο έχει πραγματοποιηθεί η επιθυμία της κυρίας Ιωάννας, αλλά στο μέιλ του Stoiximan.gr έρχονται καθημερινά δεκάδες αντίστοιχα αιτήματα, τα οποία θα ικανοποιηθούν στους επόμενους μήνες.
(Ο Πάνος Κωνσταντόπουλος)
Το ‘Οι Μικροί Ήρωες Ταξιδεύουν’ είναι ένα ντοκιμαντέρ στο οποίο πρωταγωνιστούν μαθητές δημοτικών σχολείων ακριτικών περιοχών της Ελλάδας. Των Αρκιών, της Ηρακλειάς, της Ανάφης, της Κάσου και του Τρανόβαλτου. Η αφήγησή του ξεκινά από τους τόπους που μένουν τα παιδιά και αφού τα ίδια και οι δασκάλες τους μας δίνουν μια γεύση για το πώς είναι να μεγαλώνει ένα παιδί σε αυτά τα μέρη, καταλήγει στο ταξίδι των Μικρών Ηρώων στην Αθήνα.
Ο βασικός λόγος που οι δασκάλες των συγκεκριμένων σχολείων δεν μπορούν να φέρουν τους μαθητές τους στην πρωτεύουσα είναι το κόστος μιας τέτοιας εκδρομής. Ένα σχολείο με 40-50 μαθητές μπορεί να μισθώσει ένα πούλμαν ή να κανονίσει ξενοδοχεία και επισκέψεις σε μουσεία με πολύ μικρό κόστος. Δεν μπορεί να συμβεί, όμως, το ίδιο με τα ακριτικά σχολεία που έχουν τόσους λίγους μαθητές.
Οπότε Πάνο με ποια αφορμή ανατρέξατε στο μέιλ της κυρίας Ιωάννας;
”Ένα χρόνο μετά την πρώτη μας επικοινωνία με την κυρία Ιωάννα ξεκινήσαμε τις κοινωνικές δράσεις, οπότε βρήκαμε το μέιλ της και την πήραμε τηλέφωνο και της είπαμε πως ήμασταν πλέον σε θέση να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία της. Μόλις το άκουσε άρχισε να κλαίει, γιατί νόμιζε ότι της κάναμε πλάκα. Όταν σιγουρεύτηκε ότι δεν επρόκειτο για φάρσα, ηρέμησε και άρχισε να μας εξηγεί τι ακριβώς ήθελε να κάνει. Με αφορμή, λοιπόν, αυτό το μέιλ σκεφτήκαμε να ξεκινήσουμε ένα πρόγραμμα με το οποίο θα ξεναγούμε στην Αθήνα μαθητές από απομακρυσμένα σημεία της ηπειρωτικής και της νησιωτικής Ελλάδας”.
(Η κυρία Ιωάννα)
Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που συναντήσατε για την πραγματοποίηση του προγράμματος;
”Στην αρχή υπήρχε μια διστακτικότητα από κάποιους γονείς και δασκάλους την οποία και κατανοώ, αλλά αυτό δεν μας πτόησε. Υπήρξε και η μεγάλη γραφειοκρατία για να οργανωθεί μια εκδρομή με μαθητές, γονείς και δασκάλους από 5 διαφορετικές γωνιές της Ελλάδας προς την Αθήνα την ίδια στιγμή. Παρ’ όλα αυτά επιμείναμε και μετά από μήνες δουλειάς καταφέραμε να καταλήξουμε στα σχολεία, τα οποία περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ”.
Πιο πρακτικές δυσκολίες υπήρξαν;
”Σε αρκετά από τα μέρη που πήγαμε δεν υπήρχαν πτήσεις, αφού επρόκειτο για νησιωτικές περιοχές χωρίς αεροδρόμια. Επίσης, δεν υπήρχαν καθημερινά δρομολόγια με καράβι. Φαντάσου ότι στην Ανάφη ναυλώσαμε ειδικές βάρκες για να πάνε μαθητές και γονείς στη Σαντορίνη για να πάρουν το αεροπλάνο και κάτι αντίστοιχο έγινε με τον Παναγιώτη και τη δασκάλα του από τους Αρκιούς. Ελπίζω πως το χειμερινό πρόγραμμα θα είναι πιο εύκολο”.
(Ο Μάριος και ο Θοδωρής από την Ηρακλειά)
Όταν λες χειμερινό πρόγραμμα, τι εννοείς;
”Έχουμε ήδη ξεκινήσει την επικοινωνία για την υλοποίηση του χειμερινού προγράμματος, το οποίο θα αφορά σχολεία από την ακριτική ηπειρωτική Ελλάδα. Την Ροδόπη, το Σουφλί, τα Ιωάννινα, των οποίων μαθητές, γονείς και δάσκαλοι θα έρθουν στα μέσα Δεκέμβρη στην Αθήνα. Έχουμε δημιουργήσει σχέσεις με το μουσείο της Ακρόπολης και άλλους αντίστοιχους χώρους στην Αθήνα, έχουμε μάθει από τις δυσκολίες του πρώτου προγράμματος, έχουμε πάρει feedback από τους συμμετέχοντες και στόχος μας είναι να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι. Το πρόγραμμα των Ηρώων θα πραγματοποιείται δύο φορές το χρόνο, μία το καλοκαίρι και μία τον χειμώνα”.
Έχει αλλάξει ο τρόπος που σας αντιμετωπίζουν πλέον τα σχολεία;
”Αρχικά, είπαμε να ξεκινήσουμε ένα πιλοτικό πρόγραμμα με τα πρώτα πενήντα παιδιά και ήμασταν σίγουροι πως με τη δουλειά που θα κάναμε, την εκδήλωση και τον τρόπο που θα το επικοινωνούσαμε θα άνοιγαν κάποιες πόρτες. Η αλήθεια είναι πως πριν καν τις χτυπήσουμε έχουμε λάβει ήδη νέα αιτήματα, γεγονός που μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Σχολεία τα οποία είχαν αρνηθεί στην πρώτη μας επαφή, μας ζήτησαν αυτή τη φορά να ενταχθούν στο πρόγραμμα.
Πέρα από το ‘Οι Μικροί Ήρωες Ταξιδεύουν’ τρέχουμε από πέρυσι και το ‘Οι Μικροί Ήρωες Μαθαίνουν’. Έχουμε αγοράσει 15.000 εισιτήρια για μουσεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τα οποία διαθέτουμε ελεύθερα από την Παρασκευή 10/11 μέσα από το Iroes.gr. Το μόνο που έχει να κάνει οποιοσδήποτε δάσκαλος ενδιαφέρεται να πάει τους μαθητές του μια επίσκεψη σ’ ένα μουσείο είναι να επισκεφθεί το site και να πάρει τα εισιτήρια χωρίς καμία από την πλευρά του δέσμευση”.
(Η Σοφία από την Κάσο)
Ας επιστρέψουμε στο ντοκιμαντέρ. Ποια ήταν η πρώτη ερώτηση που σας έκαναν δασκάλες και γονείς όταν τους κάνατε την πρότασή σας;
”Απορούσαν ευχάριστα για ποιο λόγο το κάνουμε αυτό”.
Και; Τι τους απαντούσατε;
”Ότι είμαστε μια εταιρεία που επιστρέφει στην κοινωνία μέρος της εμπιστοσύνης που εκείνη της δείχνει. Τόσο οικονομικά όσο και ηθικά. Δημιουργήσαμε αυτό το πρόγραμμα, γιατί είδαμε ότι υπήρχε η συγκεκριμένη ανάγκη. Στο τέλος οι γονείς μας αγκάλιασαν. Χάρηκαν πάρα πολύ που τους δόθηκε αυτή η δυνατότητα χωρίς να ζητάμε κάποια ανταπόδοση”.
(Το σχολείο του Τρανόβαλτου)
Εσύ σαν Πάνος, τι κέρδισες από την επαφή σου με τα παιδιά;
”Άνοιξαν και τα δικά μου μάτια. Είναι διαφορετικό να το φαντάζεσαι και διαφορετικό να το ζεις. Αρχικά νόμιζα πως στο μυαλό των παιδιών θα έμεναν η καμηλοπάρδαλη στο Αττικό Πάρκο και τα αγάλματα από τα μουσεία. Τελικά τους έμειναν τα πολλά σπίτια, τα αυτοκίνητα, τα φανάρια και τα ασανσέρ. Καθημερινά πράγματα που όσοι ζούμε στην Αθήνα έχουμε μέσα στα πόδια μας και δεν τους δίνουμε σημασία. Επίσης, ζήλεψα την αθωότητα και την ξενοιασιά τους. Μεταξύ σοβαρού και αστείου το επόμενο project πρέπει να περιλαμβάνει ένα ταξίδι των δικών μας παιδιών, τα οποία μεγάλωσαν στην Αθήνα, στις ακριτικές περιοχές του ντοκιμαντέρ”.