Οι λογικοί θυμωμένοι άντρες που είχαμε ανάγκη

Βοηθός τους για αυτές τις πράξεις και συμπεριφορές ήταν μεταξύ άλλων ένας νόμος σιωπής που έπεφτε πάνω από θύματα ή μάρτυρες. Βασιζόταν σε δίκτυα, φιλίες αλλά και σε μία κοινωνία που δεν ήταν έτοιμη να ακούσει και πιθανόν -ακόμα και αν άκουγε- θα έψαχνε τον τρόπο να ενοχοποιήσει τελικά το θύμα. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι μέρος της οποίας ακόμα και σήμερα αναρωτιέται «γιατί τώρα;». Πλέον, ευτυχώς, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το απόστημα άρχισε να σπάει.

Σε αυτό το κλίμα, ευτυχώς είδαμε και βλέπουμε καθημερινά να βγαίνουν πλάι στα θύματα άνθρωποι που μιλούν για όλα αυτά που τους είχαν τραυματίσει με διάφορους τρόπους τα τελευταία χρόνια, να σπάνε τον νόμο της σιωπής και να μιλούν. Μεταξύ αυτών και άντρες. Μεγαλύτεροι και νεότεροι σκηνοθέτες και ηθοποιοί που βάζουν ένα δικό τους λιθαράκι και αυτοί στην προσπάθεια για το χτίσιμο μίας νέας εποχής κατά την οποία αυτοί που θα φοβούνται θα είναι οι θύτες και όχι τα θύματα. Το σημαντικότερο όλων; Οι άντρες αυτοί δεν προσπάθησαν καθόλου να πάρουν τα φώτα από τα θύματα. Το μόνο που έκαναν ήταν να υψώσουν ένα δικό τους τείχος εις βάρος των αμφισβητήσεων που μας τύλιγαν από παντού. Σε αντίθεση με όσα λένε διάφοροι life coaches και μέντιουμ, αυτή η αλλαγή δεν θα έρθει από μέσα μας.

Σωτήρης Τσαφούλιας

«Θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε να βγαίνω να μιλάω. Ο λόγος που βγαίνω και το κάνω χωρίς να έχω να καταγγείλω κάποιο περιστατικό είναι για να προστατεύσω λίγο τις φωνές αυτών που βρίσκουν το θάρρος να το κάνουν, απέναντι σε φωνές παλαιότερων που δεν αρθρώνουν τον λόγο που θα έπρεπε. Εγώ δεν έχω ακούσει κανένα από τα θύματα να βγαίνει εκτός ορίων. Βλέπω μία απίστευτη ηρεμία και αγάπη. Μην ξεχνάμε ότι και τα παιδιά και οι γυναίκες των θυτών είναι θύματα. Δεν είναι η ώρα όμως να ασχοληθούμε με αυτούς. Είναι η ώρα να ασχοληθούμε με τους πληγωμένους.

Αυτή τη στιγμή δεν βλέπουμε τίποτα άλλο από την Αντιγόνη με τον Κρέοντα: Tην πάλη αξίας και αρχής. Άκουσα τον όρο “ανθρωποφαγία” που δεν τον άκουσα για παράδειγμα στην περίπτωση του Ζακ Κωστόπουλου, δεν τον άκουσα, όταν γίνονταν καταγγελίες την εποχή που η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να ακούσει. Τον ακούω τώρα. Αν, λοιπόν, ανθρωποφαγία λέγεται αυτό το πράγμα, το να αυτοϊκανοποιείσαι μπροστά σε μία έντρομη γυναίκα που με κλάματα προσπαθεί βγει από την πόρτα που έχεις κλειδώσει και εσύ όχι μόνο να διατηρείς τη στύση σου αλλά να φτάνεις και σε κορύφωση. Αυτό πώς ονομάζεται; Το τραύμα στην ψυχή του Μοθωναίου στα πόσα χρόνια παραγράφεται;».

Γιώργος Λιάντος

Πάνος Βλάχος

«Δεν θα έπρεπε να μας ενοχλούν καθόλου οι καταγγελίες και η συζήτηση που έχει ξεκινήσει. Δεν έχει ποινικό χαρακτήρα όλο αυτό, αλλά ανοίγει μια συζήτηση των ανθρώπων της τέχνης, που έχει σαν στόχο όχι να προστατέψουμε το θέατρο, γιατί το θέατρο δεν θα πάθει τίποτα. Ξεκινάει μια συζήτηση για να έρθει κάποτε μια ημέρα που δεν θα είναι κανονικότητα ορισμένες συμπεριφορές, που μέχρι τώρα ήταν. Δεν διψάω για αίμα, θέλω να είναι καλά οι άνθρωποι. Έχουμε υποχρέωση να στηρίξουμε και να ακούσουμε τις φωνές των αδυνάτων. Γνωρίζαμε όλοι αυτές τις συμπεριφορές, αυτές τις φήμες για τη συμπεριφορά ορισμένων. Κανείς δεν πέφτει από τα σύννεφα. Γνωρίζαμε τη φήμη και ένας άνθρωπος μας περιέγραφε ιστορίες».

Αλέξανδρος Μπουρδούμης

«Η αρχή έγινε…Το σκοτάδι εξαφανίζεται μόνο με το φώς. Το φως δεν έχει εκδίκηση. Συνεχίζουμε μέχρι τέλους».

Αντώνης Καφετζόπουλος