Ορεινό τρέξιμο: Ο πιο γοητευτικός τρόπος να σκληραγωγήσεις το σώμα και το μυαλό σου

Σε λίγες ημέρες θα διεξαχθεί ο πρώτος αγώνας του Salomon Mountain Cup ’18. Η διοργάνωση περιλαμβάνει αγώνες τρεξίματος στο βουνό και αποτελείται από τρεις κούρσες που θα πραγματοποιηθούν στις 14/01 στο Κρυονέρι, στις 11/02 στην Πάρνηθα και στις 04/03 στον Διόνυσο.

Το ορεινό τρέξιμο δεν είναι ακόμα πολύ διαδεδομένο στη χώρα μας, οπότε για να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες απευθυνθήκαμε στον αήττητο πρωταθλητή Ελλάδος, τον Δημήτρη Θεοδωρακάκο. Είναι ο ιδανικός εισηγητής στις ομορφιές και τις δυσκολίες του συγκεκριμένου αθλήματος.

Ο Δημήτρης ήταν πρωταθλητής της κωπηλασίας και το 2005 αποφάσισε να αλλάξει τελείως κατεύθυνση και να ασχοληθεί με το τρέξιμο. Στην αρχή με μαραθωνίους και μετά με το τρέξιμο στο βουνό. Έχει τρέξει τον Μαραθώνιο της Αθήνας 15 φορές. Έχει δύο νίκες στο πανελλήνιο πρωτάθλημα και έξι φορές έχει κατακτήσει την δεύτερη θέση. Το ορεινό τρέξιμο το ξεκίνησε το 2010.

 (Όλες οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του Δημήτρη Θεοδωρακάκου)

“Στο ορεινό τρέξιμο έχεις να κάνεις με κάτι άναρχο, με έδαφος ανώμαλο, το οποίο έχει σε άλλες περιπτώσεις πέτρες, αλλού χώμα, αλλού λάσπες. Ο καιρός επηρεάζει το τερέν και όλα είναι μεταβαλλόμενα. Οι αποστάσεις είναι μεγαλύτερες και ο χρόνος κυλάει διαφορετικά, προφανώς κάποιος το ευχαριστιέται περισσότερο διότι οι διαδρομές είναι πολύ όμορφες και τα τοπία απίστευτα”, εξηγεί ο Δημήτρης και συνεχίζει: “Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι στην οργάνωση της προπόνησης, η οποία δεν μπορεί να μπει σε καλούπια διότι δεν ξέρεις ποτέ τι θα συναντήσεις στο βουνό”.

Οι αποστάσεις στο ορεινό τρέξιμο μπορούν να φτάσουν μέχρι και 160 χλμ. “Ο μεγαλύτερος αγώνας που έχω τρέξει ποτέ σε μια μέρα είναι 80 χλμ στο Ζαγόρι – τα έτρεξα σε 10 ώρες”, περιγράφει ο Δημήτρης. 

Στο ορεινό τρέξιμο ανάλογα με την κλίση μεταβάλλεται η ένταση αλλά και η ταχύτητα. Στην ανηφόρα υπάρχει πολύ υψηλή ένταση με χαμηλή ταχύτητα και στην κατηφόρα υπάρχει πολύ υψηλή ταχύτητα με μικρή ένταση. Ο αθλητής να μπορεί να υποστηρίζει μυικά τις αυξομειώσεις, διότι υπάρχει μεγάλη καταπόνηση. Όπως εξηγεί ο Δημήτρης, “Μετά από ένα επίπονο αγώνα δεν πονάει μόνο το μυοσκελετικό σου σύστημα αλλά αισθάνεσαι καταπονημένα όλα τα εσωτερικά σου όργανα”.

Για να τρέξει κάποιος ένα αγώνα μιας ημέρας σε βουνό πρέπει να προπονείται για πολλούς μήνες για 2-3 ώρες τη μέρα. “Το δύσκολο κομμάτι δεν είναι ο αγώνας αλλά η προπόνηση. Στον αγώνα θέτεις μικρούς στόχους, τον επόμενο σταθμό. Απολαμβάνεις το μέρος, σκέφτεσαι τι θα φας και πώς θα κατανείμεις τις δυνάμεις σου. Η προπόνηση πρέπει να είναι 3 ώρες ωφέλιμου χρόνου, δεν μπορείς να τεμπελιάζεις και προφανώς οι διαδρομές είναι πιο μονότονες. Όλο αυτό συσσωρευτικά για μήνες σε κουράζει, όχι μόνο σωματικά αλλά και πνευματικά”, μας περιγράφει ο Δημήτρης.

Στα χρόνια που ασχολείται ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος με το τρέξιμο έχει γυρίσει ολόκληρο τον κόσμο. “Έχω τρέξει στο Σινικό Τείχος, σε ηφαίστειο στα Κανάρια νησιά, σε μια έρημο στην Γιούτα. Ο πιο επίπονος αγώνας, όμως, ήταν το οκταήμερο στις Άλπεις. Εκεί τρέχαμε έναν μαραθώνιο κάθε μέρα, για οκτώ μέρες. Ξεκινήσαμε από Γερμανία, περάσαμε Αυστρία, Ελβετία και φτάσαμε Ιταλία. Αυτόν τον αγώνα τον έκανα τον περασμένο Αύγουστο και μόλις τώρα νιώθω ότι το σώμα μου έχει επανέλθει πλήρως”.

Με τόσο μεγάλη εμπειρία στο τρέξιμο ο Δημήτρης έχει ζήσει καλές στιγμές αλλά έχει περάσει και αρκετές δυσκολίες – τραυματισμούς κατά την διάρκεια του αγώνα, πτώσεις, αντίξοες καιρικές συνθήκες. “Η πιο δύσκολη στιγμή που έπρεπε να αντιμετωπίσω σε κούρσα ήταν πέρσι, στον αγώνα στο Ζαγόρι. Ήμουν πρώτος με διαφορά 15 λεπτών από τον Ισπανό που με κυνηγούσε και σε ένα σταθμό έφαγα ένα μικρό κομμάτι καρπούζι το οποίο ο οργανισμός μου δεν κατάφερε να μεταβολίσει. Αυτό μου δημιούργησε αναγούλα και τάση για λιποθυμία. Ξαφνικά, όλα σκοτείνιασαν και αναγκάστηκα να σταματήσω για λίγα λεπτά. Η θερμοκρασία ήταν γύρω στους 37 βαθμούς και είχα μπροστά μου άλλη μιάμιση ώρα τρεξίματος. Τελικά βρήκα το κουράγιο να συνεχίσω και τερμάτισα νικητής. Αμέσως μετά το τέλος του αγώνα έκανα εμετό και το κομμάτι καρπούζι βγήκε σχεδόν ατόφιο. Ήταν ένας εφιάλτης που με έφτασε στα όρια μου”.

Το 2018 ο πρωταθλητής Ελλάδας Δημήτρης Θεοδωρακάκος έχει σαν μεγάλο στόχο την διάκριση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα των 80 χλμ που θα γίνει τον Μάιο σε βουνό της Ισπανίας. “Η προετοιμασία έχει ξεκινήσει και προς το παρόν πηγαίνει καλά. Με λίγη τύχη πιστεύω ότι θα καταφέρω να διακριθώ”, ομολογεί ο πρωταθλητής.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ορεινό τρέξιμο είναι επίπονο και απαιτητικό σε όλα τα επίπεδα. Είναι, όμως, βέβαιο ότι αν το επιχειρήσεις θα σε ανταμείψει με οφέλη σε όλους τους τομείς: θα σε βελτιώσει σωματικά, θα αυξήσει τις πνευματικές σου αντοχές και θα σου χαρίσει εμπειρίες και βιώματα που ελάχιστες άλλες δραστηριότητες μπορούν να σου προσφέρουν.