Όταν η Μελίνα Μερκούρη πυροβολήθηκε από Γερμανό στρατιωτικό στην Κατοχή

Μια όχι και τόσο γνωστή ιστορία έρχεται από τα χρόνια της Κατοχής, με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη, τη μέχρι τέλους αδελφική της φίλη, Δέσπω Διαμαντίδου και τρεις άντρες των SS. Η ιστορία αυτή, που παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή, περιγράφεται τόσο στο βιβλίο του Λευτέρη Παπαδόπουλου, Ζω από περιέργεια (εκδόσεις Καστανιώτη), όσο και στην αυτοβιογραφία της, Γεννήθηκα Ελληνίδα (εκδόσεις Ζαρβάνος), τίτλο-απάντηση στη Χούντα των συνταγματαρχών που της είχε αφαιρέσει την ελληνική υπηκοότητα.

Στο βιβλίο Ζω από περιέργεια, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος συμπεριλαμβάνει το εξής απόσπασμα από παλιότερη συνέντευξή τους:

«-Μελίνα, λένε πως είσαι ένας άνθρωπος ριψοκίνδυνος που δεν φοβάται τίποτα -ούτε και τον θάνατο. Είναι αλήθεια αυτό;

-Είναι γνώρισμα της γενιάς μου… Στην Κατοχή, κάποιο βράδυ, πήγαμε με τη Δέσπω τη Διαμαντίδου και τον Αντρέα Φιλιππίδη σε ένα μπαρ στην Ομόνοια. Μπήκανε τρεις Γερμανοί των Ες-Ες με σκυλιά. Άρχισα να μιλάω στα σκυλιά γαλλικά και να βρίζω τους Γερμανούς. Ένας απ’ όλους κατάλαβε ίσως τι έλεγα ή του άρεσα και μας φώναξε να μας κεράσει. Η Δέσπω κι ο Αντρέας φοβήθηκαν και πήγανε.

Εγώ δεν σηκώθηκα από τη θέση μου. Έρχεται ο Γερμανός στο τραπέζι μου, κάθεται απέναντί μου, βγάζει και το πιστόλι του και μου λέει να τον ακολουθήσω. Τον κοιτούσα κατάματα και κάγχαζα. “Θα σε σκοτώσω”, μου κάνει. “Δεν είσαι άντρας, δεν έχεις κότσια”, του λέω. Και μου ‘ριξε! Ευτυχώς, η σφαίρα βρήκε κάτι σερβίτσια, κάτι γυαλιά και έφυγε αλλού».

Ωστόσο, η Μελίνα Μερκούρη αποφεύγει να μιλήσει για ένα ακόμη πρόσωπο που ήταν μαζί της σε εκείνο το περιστατικό, τον περίφημο «Αλέξη». Δες πώς περιγράφει στη δική της αυτοβιογραφία -το Γεννήθηκα Ελληνίδα– το ίδιο περιστατικό, ελαφρώς διαφορετικό, όπου εκεί συμπεριλαμβάνει και τον «Αλέξη». Στο τέλος, θα μάθεις και γιατί απέφευγε να μιλήσει για εκείνον τον άντρα ως το τέλος της ζωής της – πέθανε στις 6 Μαρτίου του 1994.

«Μετά το κάζο των Γερμανών στο Στάλινγκραντ», γράφει η Μερκούρη, «όλοι ξέραμε πως ο Χίτλερ είχε χάσει. Και οι Γερμανοί το ήξεραν. Έγιναν χειρότεροι παρά ποτέ. Ένα απόγευμα πήγα να βρω τον Αλέξη και δυο ηθοποιούς φίλους μας σε ένα μπαρ. (…) μπήκαν τρεις άντρες των SS με ένα σκυλί της Αλσατίας. Ο Αλέξης άρχισε να πειράζει το ζώο, μιλώντας του γερμανικά. Ένας άντρας των SS στο μπαρ φώναξε: “Aφού μιλάς τόσο καλά γερμανικά, έλα να καθίσεις μαζί μας”.

Τους αγνοήσαμε. Μας ξαναφώναξε, δυνατότερα, πρόστυχα. Τράβηξε ένα ρεβόλβερ και μας έδειξε το μπαρ μ’ αυτό. Δεν κινηθήκαμε.”Έπειτα ένας άλλος τράβηξε το ρεβόλβερ του κι έκανε την ίδια χειρονομία. Πρώτα πήγαν στο μπαρ οι δυο φίλοι μας. Ύστερα ο Αλέξης. “Κι εσύ”, μου φώναξαν. “Έλα να πιεις μαζί μας. Έμεινα ακίνητη. Το όπλο με σημάδευε. “Θα μετρήσω ως το τρία και θα πυροβολήσω”.

“Ένα”… Ήμουν φοβερά τρομαγμένη αλλά τίποτα δεν μπορούσε να με κάνει να κινηθώ. “Δύο”… Ένα απέραντο πείσμα με κράτησε κολλημένη στην καρέκλα μου. “Τρία…”. Το ποτήρι στον αγκώνα μου έγινε συντρίμμια από μια σφαίρα.

Πήδηξα επάνω αστράφτοντας από θυμό. “Γουρούνι! Γουρούνι! Γουρούνι!” Δεν μου πέρασε απ’ το μυαλό ότι μπορούσε να ξαναπυροβολήσει. Ευτυχώς, μερικοί Γερμανοί της Στρατιωτικής Αστυνομίας, που είχε την εξυπνάδα να καλέσει ο μπάρμαν, βρίσκονταν κοντά. Μπήκαν μέσα και πήραν τους άντρες των SS”…».

Σύμφωνα με την ίδια, η επόμενη κίνησή της ήταν να χαστουκίσει τον «Αλέξη».

Ποιος ήταν όμως αυτός ο άνθρωπος;

Επρόκειτο για τον Φειδία Γιαδικιάρογλου, διάσημο μαυραγορίτη της εποχής και συνεργάτη των ναζί, με τον οποίο είχε συνάψει ερωτική σχέση. Μία σχέση για την οποία θα απολογούταν σε όλη την υπόλοιπη ζωή της.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ