Όταν Παναθηναϊκός και ΑΕΚ πολέμησαν μαζί τον ναζισμό
Την Άνοιξη του 1942, οπαδοί και παίκτες των δύο ομάδων ύψωσαν το ανάστημά τους ενάντια στον ναζί κατακτητή.
- 12 ΟΚΤ 2020
Οι ιστορίες που αφορούν τον τρόπο που τα αθλητικά σωματεία και οι φίλαθλοι πήραν μέρος στον αγώνα ενάντια στον ναζί κατακτητή είναι πολλές. Ο σπουδαίος Νίκος Γόδας του Ολυμπιακού, ο Σπύρος Κοντούλης της ΑΕΚ τα φιλικά παιχνίδια με τη μεικτή Μακρονήσου (στην οποία είχαν εξοριστεί πολλοί ποδοσφαιριστές). Μια από τις στιγμές αυτές ήταν και το λεγόμενο “Αντιστασιακό Ντέρμπι των Αθηνών” μεταξύ του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ.
Την Άνοιξη του 1942 είχε αποφασιστεί από την Ένωση Ελλήνων Αθλητών να γίνει ένα φιλικό παιχνίδι στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Σε αυτό το παιχνίδι θα έρχονταν αντιμέτωπες οι ομάδες του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Ο αγώνας θα γινόταν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τα έσοδα θα πήγαιναν σους φυματικούς που νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο ‘Σωτηρία’. Ήταν όμως και μια προσπάθεια εκ μέρους των ομάδων το ποδόσφαιρο να μπει και πάλι στην καθημερινότητα του πληττόμενου λαού.
Στο γήπεδο της Λεωφόρου, λοιπόν, είχαν μαζευτεί περισσότεροι από 15.000 φίλαθλοι που ανυπομονούσαν να δουν το παιχνίδι. Μια επιτροπή ποδοσφαιριστών με επικεφαλής τον Τάσο Κρητικό του Παναθηναϊκού πήγαν στο γραφείο του Απόστολου Νικολαΐδη, προέδρου του Παναθηναϊκού. Σκοπός τους ήταν να ενημερώσουν ότι επιθυμούσαν μεγάλο μέρος των εσόδων να παραχωρηθεί στο ‘Σωτηρία’. Εκείνος τότε τους τόνισε ότι το γήπεδο είχε επιταχθεί και κομμάτι του κέρδους αναγκαστικά πρέπει να δοθεί στους κατακτητές. Όχι μόνον αυτό. Εκείνοι θα ήταν που θα όριζαν ένα Αυστριακό διαιτητή.
Οι δύο ομάδες αρνήθηκαν να παίξουν με τους όρους των ναζί. Aντί, λοιπόν, να βγουν στον αγωνίστικό χώρο, επέλεξαν να ανέβουν στην εξέδρα και να εξηγήσουν στον κόσμο τι συνέβη και γιατί επέλεξαν να μην αγωνιστούν. Ο κόσμος εξαγριώθηκε. Όρμησε στον αγωνιστικό χώρο, κατέστρεψε τα πάντα. Ταυτόχρονα με ενωμένες φωνές επευφημούσαν τον Κρητικό του Παναθηναϊκού και τον Μαρόπουλο, ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ.
Στο τέλος ενωμένοι, ποδοσφαιριστές και φίλαθλοι, βγήκαν από το γήπεδο και έκαναν μια μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας στους δρόμους της πρωτεύουσας. Τελικό προορισμός της θα ήταν η Ομόνοια. Το ποδοσφαιρικό κομμάτι μπήκε σε δεύτερο μέρος. Η πορεία ήταν πλέον μια πορεία ενάντια στον κατακτητή. Τελικά διαλύθηκε βίαια. Υπήρξε όμως καθοριστική στιγμή, καθώς οι ποδοσφαιριστές αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και με δική τους ευθύνη να διοργανώσουν το γήπεδο της Νήαρ Ηστ.
