Όταν πρόσφυγες με αναπηρία βρίσκουν στον αθλητισμό τoν δρόμο για την ενσωμάτωση
- 5 ΑΥΓ 2020
Ας το πάρουμε από την αρχή:Τι αφορά τo RePower; Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που στόχο έχει να βοηθήσει την ένταξη προσφύγων με αναπηρία στην ελληνική κοινωνία. Μέσο για την επίτευξη του στόχου αυτού είναι ο αθλητισμός. Oμολογουμένως, ο τελευταίος απουσιάζει συστηματικών από τα διάφορα μέσα ενσωμάτωσης των προσφύγων. Ιδίως μάλιστα όταν αφορά πρόσφυγες που είναι άτομα με αναπηρία. Στη λειτουργία αυτή των parasports βασίστηκαν όσοι εμπνέυστηκαν το πρόγραμμα RePower. Μια προσπάθεια που μετράει ούτως ή άλλως αρκετά χρόνια.
“Η κίνηση της Παραολυμπιακής Επιτροπής να οργανώσει αθλητικά προγράμματα για πρόσφυγες με αναπηρία ξεκίνησε ουσιαστικά από το 2016 με αφορμή τη μεγάλη προσφυγική κρίση. Αρχίσαμε, λοιπόν, να διοργανώνουμε ένα πρόγραμμα ένταξης προσφύγων με αναπηρία στα αθλητικά προγράμματα. Το κοινοποιήσαμε στη Διεθνή Παραολυμπιακή Επιτροπή που το αγκάλιασε και μας υποστήριξε. Ήρθαμε λοιπόν σε επαφή με πρόσφυγες με αναπηρία με σκοπό να τους ενημερώσουμε σε περίπτωση που θέλουν να ασχοληθούν με τον παραολυμπιακό αθλητισμό”, λέει ο Βασίλης Καλύβας, τεχνικός διευθυντής Αθλημάτων της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής.
“Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία της κρίσης υπήρχε ανάγκη να αποκτήσει βιωσιμότητα για το μέλλον και σε αυτό το σημείο έρχεται το Active Citizens Funds και οι διαχειριστές του στην Ελλάδα (Ίδρυμα Μποδοσάκη και Solidarity Now). Ζητήσαμε τη στήριξή τους και μας την έδωσαν, ώστε να βρισκόμαστε σε σημείο να έχουμε μπροστά μας δύο χρόνια δράσεων όχι μόνο αθλητικών αλλά και εκπαιδευτικών. Πρόκειται ούτως ή άλλως για έναν πρόγραμμα πολυδιάστατο”.
Από την άλλη, ο Σάκης Κωστάρης, διευθυντής της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, τονίζει τις δυσκολίες που αφορούν τον εντοπισμό των πρόσφυγων με αναπηρία. “Είναι δύσκολη διαδικασία να βρεις τους αθλητές γιατί είναι σε διάφορα camp. Δεν υπάρχουν στοιχεία και οι οργανώσεις δεν μπορούν να δώσουν στοιχεία λόγω και των προσωπικών δεδομένων για τα άτομα με αναπηρία. Το πραγματικά δύσκολο είναι να τους πείσουμε. Πολλοί από αυτούς είναι και καχύπτοπτοι απέναντί μας. Η διαδικασία, λοιπόν, είναι επίπονη και χρονοβόρα. Πρέπει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους”.
Όταν όμως συμβεί αυτό, όταν πειστούν οι πρόσφυγες να κάνουν τις πρώτες προπονήσεις, τότε καταφέρνουν να πετύχουν κάτι πολύ σημαντικό. Όχι μόνο να αθληθούν αλλά και να σπάσουν όσα τους απομακρύνουν από την ενσωμάτωση στην ελληνική κοινωνία. H Aλία είναι μια από τους ανθρώπους αυτούς που τελικά πείστηκαν. “Είμαι από τη Συρία. Γεννήθηκα εδώ. Οι γονείς μου είναι 27 χρόνια στην Ελλάδα. Αθλούμαι στην κορίνα και στο μπότσια. Μου άρεσαν πολύ οι ρίψεις. Ήταν κάτι που μου πρότεινε ο προπονητής μου. Δοκίμασα αρκετά αθλήματα αλλά πήγα καλύτερα σε αυτά τα δύο”.
Η Αλία είναι μια από τις μεγάλες ελπίδες του προγράμματος να φτάσει κάποιος ή κάποιοι από τους αθλητές του στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Ιδίως για το άθλημα της κορίνας. Το όριο είναι τα 13 μέτρα και η Αλία ρίχνει στις προπονήσεις 13,5 μέτρα. Αν καταφέρει να πιάσει τα 13 μέτρα και σε αγώνα, τότε η Αλία θα συμμετάσχει στου Παραολυμπιακούς Αγώνες. Πράγμα ιδιαίτερο σημαντικό για την ίδια αλλά και για όλο το πρόγραμμα. Βλέπετε, μια τόσο μεγάλη επιτυχία θα δώσει ορατότητα αλλά και κίνητρο και σε άλλους πρόσφυγες με αναπηρία να δοκιμάσουν την τύχη τους.
“Όταν είσαι πρόσφυγας έχεις πρόβλημα εξ ορισμού φτάνοντας στη χώρα προορισμού σου. Όταν είσαι πρόσφυγας με αναπηρία η δυσκολία αυτή πολλαπλασιάζεται. Και στη διαβίωσή σου αλλά και σε επίπεδο ένταξης. Ο αθλητισμός είναι το κατ’εξοχήν μέσο που μπορεί να σπάσει τα εμπόδια και τις διακρίσεις. Εμείς πραγματικά πιστεύουμε ότι μπορούμε να βοηθήσουμε την ένταξη προσφύγων με αναπηρία στην ελληνική κοινωνία μέσω του αθλητισμού”, τονίζει ο Φώτης Σπυρόπουλος από την Equal Society.
Ο μεγάλος στόχος για την χρονιά που έρχεται είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο. Αν το επιτευχθεί, θα είναι μια καλή αφορμή για να μαθευτεί το πρόγραμμα (και μαζί του τα parasports) σε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Εμείς δεν μπορούμε να ευχηθούμε τίποτα διαφορετικό από ένα απλό: “Ραντεβού στο Τόκιο”.