Παναγιώτα Καρβουνιάρη, η εικαστικός που βοηθάει με την ραπτομηχανή της
- 21 ΑΠΡ 2020
Η ίδια, άλλωστε, ανήκει εδώ και λίγες ημέρες στην ομάδα αλληλεγγύης ‘Μοδίστρες Άμεσης Ανάγκης‘. Ομάδα που δημιουργήθηκε με την πρωτοβουλία του εικαστικού Μάριου Ελευθεριάδη και του βιοτέχνη ένδυσης Κωνσταντίνου Τεκτονίδη και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα συγκέντρωσε 346 μέλη (μοδίστρες και ραφτάδες) σε 37 νομούς όλης της χώρας! Μέλη που έλαβαν δεκάδες χιλιάδες τεμάχια υφασμάτων ώστε να δημιουργήσουν υφασμάτινες μάσκες, τις οποίες θα διαθέσει το παράρτημα του Ερυθρού Σταυρού στη Θεσσαλονίκη στις δομές και τις υπηρεσίες που τις χρειάζονται! Μία συγκινητική συμμαχία που αποφάσισε να ενισχύσει και η εικαστικός από την Πτολεμαΐδα, περιγράφοντας περήφανα – στον ήχο που έχει αποκατασταθεί – την εμπειρία της.
Ενημερώθηκα για την δράση από μια ανάρτηση στο Facebook. Πέρασε από την αρχική μου τυχαία μαζί με ένα σωρό άλλα πράγματα. Το μάτι μου, ωστόσο, έμεινε πάνω της. Δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά. Ήταν κάτι που είχα στο μυαλό μου, έτσι κι αλλιώς, από τη στιγμή που παρουσιάστηκε έλλειψη σε μάσκες και η ανάρτηση με βοήθησε να το ξεκινήσω. Είναι μία τόσο οργανωμένη προσπάθεια, που με μεγάλη μου χαρά μπήκα στην ομάδα.
Η διαδικασία συμμετοχής ήταν απλή και γρήγορη. Συμπλήρωσα τη φόρμα συμμετοχής και μπήκα στη διαδικτυακή ομάδα ‘Μοδίστρες Έκτακτης Ανάγκης’, από όπου ενημερώνομαι συνεχώς για την πορεία της δράσης, αλλά και για όλα τα τεχνικά θέματα. Γρήγορα έβαλα και ένα πολύ κατατοπιστικό βίντεο, όπου υπήρχε όλη η διαδικασία κατασκευής της μάσκας. Βήμα-βήμα.
Παράλληλα, πολλά άλλη μέλη της ομάδας, που είναι επαγγελματίες, δίνουν συνεχώς πολλές χρήσιμες πληροφορίες και στις υπόλοιπες γυναίκες. Πίστεψέ με μας βοηθούν πολύ. Σαν μια οικογένεια, που το ένα μέλος βοηθά το άλλο με έναν σκοπό. Έτσι, ακόμα και η πιο αρχάρια μοδίστρα μπορεί να κατασκευάσει πλέον μία εξαιρετική μάσκα.
Εκτός από την τεχνογνωσία μάς παρέχουν και τα υλικά, έτσι ώστε το μόνο που έχουμε να κάνουμε εμείς είναι να διαθέσουμε τον χρόνο και να τα ‘συναρμολογήσουμε’. Η διαδικασία είναι σχετικά εύκολη. Χρησιμοποιούμε ένα κομμάτι βαμβακερό ύφασμα 21 x 30 εκατοστά και δύο κομμάτια λάστιχο 18 εκατοστά. Για κάθε μάσκα. Έπειτα περνάμε στην υλοποίηση. Δύο γαζάκια στις στενές πλευρές του υφάσματος, τέσσερις πιέτες και ενδιάμεσα το λάστιχο στις μεγάλες πλευρές. Έπειτα, διπλώνουμε στη μέση τις μεγάλες πλευρές, επανωτίζουμε τις στενές πλευρές, γαζάκι, γυρνάμε από την καλή και έτοιμη η μάσκα. Το βασικό είναι να τακτοποιήσεις σωστά τις πιέτες και τα λάστιχα. Αυτό είναι το μυστικό.
Κάθε μέρα ο χρόνος κατασκευής μιας μάσκας μειώνεται. Χθες έφτιαχνα μία μάσκα ανά 8 λεπτά. Σήμερα αυτοματοποίησα ακόμα περισσότερο τη διαδικασία. Έριξα τον χρόνο στα 6 λεπτά. Περίπου 10-12 μάσκες την ώρα. Χθες έφτιαξα 50, σήμερα γύρω στις 80. Όταν συγκεντρώσω αρκετές θα τις στείλω στην ομάδα, έτσι ώστε σε συνεννόηση με τον Ερυθρό Σταυρό να μοιραστούν εκεί που πρέπει. Σε αυτούς που βρίσκονται στο πρώτο πεδίο της μάχης με τον ιό.
Είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω μέσα σε όλο αυτό που ζούμε. Και νιώθω περήφανη που είμαι μέλος αυτής της ομάδας. Κυρίως για όλα αυτά τα συναισθήματα που έχω εισπράξει. Ξέρεις είναι αυτό το πώς. Πώς τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι γίνονται μία γροθιά για έναν κοινό στόχο. Αλλά και ο ενθουσιασμός που νιώθεις όταν διαβάζεις τα μηνύματα και τις αναρτήσεις, όταν περιμένουν τα υλικά, όταν φτιάχνουν την πρώτη τους μάσκα. Η μία εμψυχώνει την άλλη και σχεδόν πανηγυρίζουμε για κάθε φωτογραφία με ολοκληρωμένη μάσκα που ανεβαίνει στην ομάδα. Είναι, επίσης, πολύ συγκινητικό πως ο εμπνευστής αυτής της προσπάθειας, ο κ. Ελευθεριάδης και οι συνεργάτες του απαντούν άμεσα σε κάθε ερώτηση, σε κάθε απορία, με πολύ θετική διάθεση, με χιούμορ και κρατούν ενεργή την ομάδα σε όλη τη χώρα.
Αυτό που ζούμε κάποια στιγμή θα τελειώσει. Αργά ή γρήγορα. Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε, όμως, είναι πως αποδείξαμε ότι όλοι μαζί – όσο διαφορετικοί και να είμαστε – μπορούμε να πετύχουμε σπουδαία πράγματα. Ας διαφυλάξουμε αυτή την κοινή γροθιά και για το μέλλον.