Ποια είναι τα πιο επικίνδυνα λιμάνια στην Ελλάδα
- 8 ΑΥΓ 2024
Ο καλός καπετάνιος, λένε, στη φουρτούνα φαίνεται, εκτός εάν πλέει σε ελληνικά ύδατα, που έχει να ανησυχεί μάλλον για τις ελλείψεις και τα προβλήματα στους χώρους ελλιμενισμού, παρά για τα απρόβλεπτα του καιρού.
Προβλήτες που έχουν υποστεί καθίζηση ενώ είναι επιτακτική η ανάγκη επαναλειτουργίας τους, λιμάνια που χρειάζονται εκβάθυνση αλλιώς είναι αδύνατοι οι ελιγμοί των πλοίων, κατεστραμμένες εγκαταστάσεις, διαβρωμένες ράμπες, απουσία προσκρουστήρων, απουσία επαρκούς φωτισμού, απουσία βυθομετρικών αποτυπώσεων σε λιμάνια που οι καπετάνιοι δένουν από εμπειρία, χωρίς χάρτες. Δεν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά ο κανόνας που απαντάται στα πιο πολλά λιμάνια της χώρας, όπως επιβεβαιώνεται για ακόμη μια χρονιά από την έκθεση που συνέταξε η Πανελλήνια Ένωση Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΠΕΝ), απευθυνόμενη με επιστολή προς το Υπουργείο Ναυτιλίας και το Λιμενικό.
Για την ακρίβεια, στην πάνω από 100 σελίδες Έκθεση Λιμένων 2024 που δημοσιεύθηκε, περιγράφονται ευσύνοπτα τα προβλήματα σε 64 λιμάνια της χώρας, από τον Πειραιά και τη Ραφήνα μέχρι την Κάρπαθο, τον Άη Στράτη και το Καστελόριζο, με τη γενική αρχή να υπαγορεύει πως όσο πιο ακριτικά και μικρά είναι τα νησιά, τόσο μεγαλύτερες και πιο κρίσιμες οι ελλείψεις που αναφέρονται στις εγκαταστάσεις τους, άρα και ο κίνδυνος όσων εξυπηρετούνται διαμέσου αυτών, ειδικά σε περιπτώσεις υψηλών μποφόρ. Καθόλου τυχαίο ότι τα βίντεο που διαδίδονται τον χειμώνα με «απίστευτες στιγμές» απ’ την πρόσδεση πλοίου εν μέσω θαλασσοταραχής, αφορούν πολύ συχνά τα ίδια λιμάνια.
Να επισημάνουμε ότι στην έκθεση περιλαμβάνεται υλικό όπως χάρτες και φωτογραφίες που έχουν συλλέξει πλοίαρχοι όλων των εταιριών, καταγράφοντας τις «εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις» από πρώτο χέρι. Η έκθεση κατατέθηκε από τον πρόσφατα εκλεγμένο, νέο πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού, Παναγιώτη Γιγή, και τη γενική γραμματέα Ελένη Παπαδοπούλου, με βασική επιδίωξη να γίνουν οι βελτιώσεις που απαιτούνται για την ασφάλεια επιβατών και κατοίκων, ειδικά από τη στιγμή που ο τουρισμός διανύει μια πρωτοφανή για τη χώρα αυξητική τάση.
Τα λιμάνια που χρήζουν άμεσης παρέμβασης
Από τη μακρά λίστα των λιμανιών που περιλαμβάνεται στην Έκθεση Λιμένων 2024, σε τουλάχιστον 20 λιμάνια αναφέρονται σοβαρότατες παρατηρήσεις και τουλάχιστον στα 12 από αυτά απαιτούνται άμεσες εργασίες. Παρακάτω, οι περιπτώσεις που κρίνονται πιο επικίνδυνες αυτή τη στιγμή:
Αίγινα: Υπάρχουν στρεβλωμένες προεξέχουσες μεταλλικές ράγες, λείπουν μπαλόνια και τα μικρά μπαλόνια που υπάρχουν είναι έτοιμα να φύγουν, απαιτείται εκβάθυνση της λιμενολεκάνης, καθαρισμός της εισόδου και νέα χαρτογράφηση, όπως επισημαίνεται στην έκθεση μεταξύ άλλων. «Το Λιμάνι της Αίγινας κρίνεται επικίνδυνο με Ανέμους (Δ–ΝΔ) και χρειάζεται επειγόντως βελτίωση / αποκατάσταση των ελλείψεων».
Αλόννησος: Χρειάζεται εκβάθυνση της εσωτερικής λιμενολεκάνης, τοποθέτηση προσκρουστήρων σε συγκεκριμένα σημεία και διαμόρφωση της προβλήτας στο μέσα λιμάνι. Αυτή τη στιγμή είναι επικίνδυνη η πρυμνοδέτηση στην εξωτερική προβλήτα λόγω γειτνίασης με τα βράχια του λιμενοβραχίονα».
Ανάφη: Χρήζει άμεσης βυθοκόρησης και εκβάθυνσης, ενώ αναφέρεται χαρακτηριστικά πως είναι «άκρως επισφαλής και επικίνδυνη η προσέγγιση και η ασφαλής πρόσδεση του πλοίου όταν επικρατεί υψηλή αποθαλασσία και κυματισμός». Το λιμάνι της Ανάφης είναι αχαρτογράφητο, δεν είναι προστατευόμενη η προβλήτα από τους εξωτερικούς κυματισμού και απουσιάζουν οι προσκρουτήρες.
Θάσος: Χρήζει άμεσης βυθοκόρησης και εκβάθυνσης, σημειώνεται στην έκθεση, καθώς είναι «άκρως επισφαλής και επικίνδυνη η προσέγγιση και η ασφαλής πρόσδεση του πλοίου, όταν επικρατεί υψηλή αποθαλασσία και κυματισμός».
Σχοινούσα: Ένα «άκρως επικίνδυνο λιμάνι ειδικά με τους νότιους καιρούς», όπου η μορφολογία της προβλήτας καθιστά αδύνατη τη χρήση των καταπελτών των επιβατών, οπότε όλη η αποβίβαση γίνεται με καθυστέρηση από τον καταπέλτη οχημάτων. Ακόμη πιο σημαντική παρατήρηση είναι πως καθ όλη τη θερινή περίοδο υπάρχουν ανεξέλεγκτα αγκυροβολημένα κότερα στο λιμάνι, κάνοντας την προσέγγιση «άκρως δύσκολη και επικίνδυνη». Όπως τονίζεται, μάλιστα, «πρέπει οπωσδήποτε και άμεσα να γίνει αλλαγή τοποθεσίας λιμένος».
Χάλκη: Το πρόβλημα με την ανεξέλεγκτη κατάσταση των σκαφών και των τουριστικών πλοίων αντιμετωπίζουν αρκετά νησιά πια, όπως το Κουφονήσι αλλά και η Χάλκη, με το δεύτερο λιμάνι να αντιμετωπίζει επίσης ελλείψεις στη φωτοσήμανση, τις βυθομετρήσεις και τη χαρτογράφηση. «Υπάρχει επικινδυνότητα ζημιάς σε περιπτώσεις δυσμενών καιρικών συνθηκών».
Κάσος: Απαιτείται επιδιόρθωση της επιφάνειας πέδησης του καταπέλτη σε όλο το μήκος της προβλήτας, τοποθέτηση σημαντήρα στον λιμενοβραχίονα και προσκρουστήρων, ενώ είναι ανεπαρκής η επιφάνεια της λιμενολεκάνης για ελιγμούς. Κρίνεται «άκρως επισφαλής και επικίνδυνη η προσέγγιση και η ασφαλής πρόσδεση του πλοίου με νότιους και νοτιοανατολικούς ανέμους», με τους πλοιάρχους να προτείνουν τη δημιουργία προβλήτας πρόσδεσης σε σημείο που υφίσταται ήδη μικρόις λιμένας με δρόμο και χρειάζεται απλώς διαπλάτυνση.
Αμοργός (Αιγιάλη): «Δεν υπάρχει δυνατότητα ασφαλούς πρόσδεσης», αφού εξέχουν οι ράγες, με αποτέλεσμα ο καταπέλτης να γλιστράει και η άγκυρα να μαγκώνει, σε σημείο να υπάρχει «κίνδυνος στρέβλωσης ή/και απώλειας, ή/και τραυματισμού επιβάτη ή μέλους του πληρώματος από το τράνταγμα». Με δυτικούς ανέμους, μάλιστα, τα προβλήματα αυτά διογκώνονται.
Ζάκυνθος: Πέραν του ότι εκ κατασκευής το λιμάνι είναι διαμορφωμένο με τρόπο που δημιουργεί δυσκολία στους ελιγμούς του πλοίου, ούτε επαρκής φωτισμός υπάρχει, ούτε προσκρουτήρες, ούτε δέστρες σε σημεία, ενώ το σημαντικότερο είναι πως «πρέπει να γίνει άμεσα εκβάθυνση στα επικίνδυνα αβαθή που υπάρχουν στο κέντρο του λιμένα».
Πάρος: Το πρόβλημα με τις προεξέχουσες ράγες και την αστάθεια του καταπέλτη αντιμετωπίζει, επίσης, το λιμάνι της Πάρου, στο οποίο όμως, πέρα από τις κατασκευαστικές ελλείψεις, εντοπίζεται υψηλός κίνδυνος λόγω της προοδευτικής αύξησης του τουρισμού και της ανεξέλεγκτης κίνησης στη λιμενολεκάνη. «Η άναρχη, άτακτη, απροειδοποίητη και άνευ ορίων κυκλοφορία των [τουριστικών] σκαφών στον όρμο Παροικιάς όπου διαπερνούν τις θέσεις πρόσδεσης και τη λιμενολεκάνη εκτέλεσης ελικτικών χειρισμών των πλοίων για να καταλήξουν ή αναχωρώντας από τη Μαρίνα εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την πρόκληση ατυχήματος». Την ίδια στιγμή, η διαχείριση του επιβατικού όγκου με τις υπάρχουσες υποδομές επιτάσσει συνεχώς λύσεις έκτακτης ανάγκης.
Κάρπαθος (Διαφάνι): Λόγω του μικρού πλάτους της προβλήτας, για την ασφαλή πρόσδεση του πλοίου ιδιαίτερα με δυτικούς, βορειοδυτικούς ανέμους, πρέπει να γίνει επέκταση της προβλήτας. Ειδάλλως, από τους πλευρικούς ανέμους υπάρχει «μεγάλη επικινδυνότητα πρόσκρουσης σε βράχους και τοιχίο». Επίσης, ο φωτισμός είναι ελλιπής.
Κρήτη (Σούδα): Στο λιμάνι της νότιας Κρήτης, η προβλήτα όπου ελλιμενίζεται το πλοίο έχει μήκος 160 μ., ενώ το μήκος του πλοίου είναι 214 μ., με συνέπεια το πλοίο να παραμένει εκτεθειμένο και να κινδυνεύει σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Οι εγκαταστάσεις ελλιμενισμού είναι ελλιπείς και φθαρμένες από τον χρόνο (π.χ. υπάρχει μόνο μια δέστρα που πρέπει να αντικατασταθεί), ενώ πρόβλημα στην ελευθερία κίνησης του πλοίου δημιουργεί το ναυάγιο ενός ιστιοπλοϊκού σκάφους κοντά στην είσοδο του αλιευτικού λιμανιού και «εγκυμονεί κινδύνους για τη ναυσιπλοΐα».
