Ποιος δεν θα ήθελε να είναι επαγγελματίας παίκτης του πόκερ;

Είναι το κρυφό όνειρο όλων εμάς που έχει παίξει έστω ένα online τουρνουά στη ζωή μας. Ναι, και αυτών που έχουν ξενυχτήσει έστω μια φορά βλέποντας πόκερ στην τηλεόραση με πρωταγωνιστές κάτι cool Αμερικάνους που έχουν μπροστά τους εκατομμύρια σε μάρκες και φέρονται λες κι οι μάρκες είναι φασόλια.

Ο Ανδρέας Χαλκιαδάκης, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες επαγγελματίες στα 31 του, με σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και τα Χρηματοοικονομικά, παίζει πόκερ από το 2006. Έγινε επαγγελματίας τα τελευταία χρόνια, παίζοντας αποκλειστικά τουρνουά μέχρι το 2011 με πολύ σημαντικά κέρδη, έχοντας καθίσει σε τραπέζια από το Λας Βέγκας μέχρι τις Μπαχάμες. Πλέον, ασχολείται περισσότερο με τα cash games.

Με τα δικά του λόγια..

Τόσο το online όσο και το live poker χρειάζονται καθαρό μυαλό, και –παραδόξως- καλή φυσική κατάσταση. Η καλή φυσική κατάσταση χρειάζεται λόγω των πολλών ωρών που μπορεί να χρειαστεί να παραμείνεις ξύπνιος, και να πρέπει να αποδώσεις το 100% των δυνατοτήτων σου σε κάποιο τελικό τραπέζι ενός τουρνουά στις 7 το πρωί. Τι να το κάνεις να παίζεις αλάνθαστα το απόγευμα και να κερδίσεις σε 2 ώρες κάποια χρήματα και το βράδυ να παίξεις πιωμένος ή κουρασμένος 20 λεπτά και να χάσεις τα δίπλα;

Προσωπικά πέρασα μια περίοδο ραγδαίας βελτίωσης στο παιχνίδι μου, η οποία διήρκεσε περίπου 2 χρόνια. Σε αυτά τα 2 χρόνια βέβαια, είχα χαθεί λίγο από τον υπόλοιπο κόσμο, κάτι που πλέον δε συστήνω σε κανέναν νέο παίκτη να κάνει. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία στο πόκερ και τη ζωή.

Το πόκερ – όπως και όλα τα πράγματα στη ζωή – θέλει στόχους. Όλοι θα θέλαμε να παίξουμε σε ένα τραπέζι με τον Phil Ivey και τον Tom Dwan, αλλά μήπως τελικά αυτό δεν είναι και τόσο συμφέρον για εμάς; Μήπως θα ήταν καλύτερα στο τραπέζι να ήταν 2 άγνωστοι μεθυσμένοι επιχειρηματίες, που να μην τους απασχολούσε να κάνουν μια τεράστια μπλόφα για να εντυπωσιάσουν την όμορφη συνοδό τους;

Δυστυχώς, δεν είναι εύκολο να συστηθείς σε μια παρέα ως επαγγελματίας παίκτης πόκερ, στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι θα έχουν να σου πουν μια ιστορία για κάποιον γνωστό τους που έχασε 2 πολυκατοικίες στην πόκα σε κάποιο καφενείο, κάποιοι θα σε πουν τζογαδόρο, κάποιοι μπορεί να σε πουν και ηλίθιο!

Είναι δύσκολο να εξηγήσεις σε κάποιον άσχετο με τον χώρο, ότι το πόκερ έχει μια δόση τύχης, αλλά ότι μακροπρόθεσμα ο παράγοντας ικανότητα υπερισχύει της τύχης, και αυτό είναι που τελικά σε κάνει να κερδίζεις σταθερά.

Ένας παίκτης μπορεί να μπει στην κατηγορία των επαγγελματιών, όταν καταφέρει και ζει αποκλειστικά από το πόκερ για ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Σαν επαγγελματίας όμως δεν αρκεί να κερδίζεις χρήματα για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, γιατί οι αντίπαλοί σου βελτιώνονται και το ίδιο θα πρέπει να κάνεις και εσύ.

Η συζήτηση με άλλους καλούς παίκτες, η αντίληψή σου και η ικανότητά να κατανοείς συγκεκριμένες παραμέτρους του παιχνιδιού θα σε βοηθήσουν να παραμείνεις καλύτερος από τους εκάστοτε αντιπάλους σου, και να διατηρήσεις –ή και να αυξήσεις- την κερδοφορία σου.

Το σημαντικότερο στοιχείο που έρχεται με τα bad beats είναι το tilt, μια ψυχολογική κατάσταση στην οποία πέφτει ένας παίκτης και επηρεάζονται όλες οι αποφάσεις του βάσει του bad beat που έφαγε προηγουμένως, και μπορεί να τον μεταμορφώσει στον χειρότερο παίχτη του τραπεζιού. Όταν δε το tilt γίνεται ανεξέλεγκτο, μπορεί να οδηγήσει σε τεράστιες ήττες, ακόμα και σε μηδενισμούς λογαριασμών.

Το κομμάτι που βαριέμαι περισσότερο απ’ όλα, είναι να ακούω παίκτες να μου αναλύουν πάσες που περιέχουν κάποιο bad beat, και να δίνω στον παθόντα έναν ώμο για να κλάψει. Think positive! Όταν τρώμε ένα bad beat, πάει να πει ότι –συνήθως- παίξαμε καλά το χέρι, τα ποσοστά ήταν υπέρ μας, αλλά εν τέλει υπερίσχυσε ο παράγοντας τύχη στο συγκεκριμένο χέρι. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τα bad beats, να τα προσπερνάμε, και να μην τα αφήνουμε να επηρεάζουν το παιχνίδι μας.

Μόλις προσγειώθηκα στο Las Vegas το 2009 και αντίκρισα την εικόνα που βλέπετε, ένιωσα ότι πλέον ανήκω και εγώ σε αυτό το club των παικτών που κατάφερε να φτάσει μέχρι εκεί. Από όλα τα ταξίδια που έχω κάνει για να παίξω πόκερ, το πρώτο μου ταξίδι στο Vegas είναι αυτό που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μου.

Μέσα από το πόκερ έχω καταφέρει να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο, με αποκορύφωμα φυσικά την εμπειρία να δω από κοντά την φημισμένη ταμπέλα που λέει ‘Welcome to fabulous Las Vegas’. Στα ταξίδια που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια, οι εμπειρίες που απέκτησα ήταν πολλές, τα γέλια αμέτρητα, αλλά αυτό που ξεχωρίζει είναι οι φίλοι που έχω αποκτήσει στην ποκερική κοινότητα. Με αρκετούς από αυτούς μιλάω καθημερινά, πάμε διακοπές μαζί και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου.

Οι κίνδυνοι του επαγγέλματος εστιάζονται κυρίως στο να μην παρασυρθείς από τον ενθουσιασμό σου μετά από κάποια επιτυχημένα αποτελέσματα, και ανέβεις σε μεγαλύτερα όρια στα οποία να μην μπορείς να ανταποκριθείς σε μια ενδεχόμενη αρνητική διακύμανση. Ακόμα, να προσέχεις σε ποια site εμπιστεύεσαι τα χρήματά σου. Παίζοντας σε γνωστά και έμπιστα site όπως το Poker.gr, διασφαλίζεις ότι το παιχνίδι είναι φερέγγυο και ότι δεν πρόκειται να γίνει οτιδήποτε και να χάσεις τα χρήματά σου.

Το πόκερ είναι πολυσύνθετο, δεν είναι σε καμιά των περιπτώσεων ένα παιχνίδι όπου αρκεί απλά να είσαι καλός! Χρειάζεται πειθαρχία, σωστή διαχείριση του κεφαλαίου σου, να αποδέχεσαι την ήττα σου όταν αυτή έρθει, να είσαι συνηθισμένος στις αρνητικές και θετικές διακυμάνσεις του παιχνιδιού, και να προσπαθείς πάντα να παίζεις το καλύτερο δυνατό παιχνίδι σου.

Πρότυπα Ελλήνων παικτών δεν έχω, αλλά είμαι πολύ καλός φίλος με αρκετούς από αυτούς και συζητάμε αρκετά συχνά κάποιες παρτίδες με κοινό σκοπό την καθημερινή βελτίωση.

Μου αρέσει να παρακολουθώ replays σε μεγάλα τουρνουά κάποιων ξένων παικτών όπως είναι ο Chris Moorman και ο Chris Oliver που πιστεύω ότι αποτελούν μια κατηγορία από μόνοι τους στα online τουρνουά. Από την άλλη, ο Τοm Dwan και o Phil Galfond ξεχωρίζουν όταν κάθονται σε τραπέζια cash games.