Ποιος κόλλησε το tablet στο ταμπλό;

Η απάντηση βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας και δεν είναι άλλο από τη μια τουλάχιστον οθόνη που διαθέτουν στο ταμπλό τους. Οθόνη που ξεκινά από ένα τυπικό μέγεθος των 3, 4 ιντσών και φτάνει στις θηριώδεις 17,1 ίντσες του Tesla S, που βάζουν στη θέση του ακόμα και high end laptop για χρήση από γραφίστα.

Γιατί όμως οι interior designers των αυτοκινήτων ανακάλυψαν έτσι ξαφνικά τις οθόνες, αφής ή μη και έπεσαν με τα μούτρα παρόλο που δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από τότε που στα ταμπλό απλά υπήρχε ένα ψηφιακό ρολογάκι και μια οθονίτσα στο ηχοσύστημα που σε κάποιες κιτς περιπτώσεις θύμιζε ντισκομπάλα;

Ο λόγος δεν είναι άλλος από την τρομακτική διείσδυση στην καθημερινότητα των smartphones, το interface των οποίων, ο τρόπος δηλαδή επικοινωνίας μεταξύ του ανθρώπου και της «μηχανής» είναι απλός και αποτελεσματικός. Και στην προκειμένη καταργεί αυτό το πλήθος κουμπιών στην κονσόλα και στο ταμπλό, που τα τελευταία χρόνια είχε παραγίνει και αφενός έγραφε την εργονομία εκεί που δεν έπιανε το μελάνι και αφετέρου απαιτούσε χρόνο εκμάθησης –αν ποτέ τα μάθαινες όλα.

Οι οθόνες κάνουν το design πιo minimal, πιο μοντέρνο και τελικά πιο λειτουργικό, καθώς ναι μεν απαιτείται και τώρα κάποιος χρόνος προσαρμογής αλλά είναι σαφώς πιο μικρός, μιας και οι περισσότεροι είναι εξοικειωμένοι με τη λογική των apps με τις οποίες λειτουργούν κάποια από τα συστήματα που χρησιμοποιούνται στα πιο φτηνά μοντέλα. Στα πιο ακριβά ή πιο εξελιγμένα το smartphone, που μόλις μπείτε το ακουμπάτε σε κάποιο σημείο της κεντρικής κονσόλας, ενσωματώνεται πλήρως στο σύστημα infotainment του αυτοκινήτου σας και έχετε πλήρη πρόσβαση στο μενού και στις εφαρμογές του μέσω της οθόνης στο ταμπλό.

Το τελευταίο δεν σημαίνει ούτε την αποκλειστική συνεργασία με ένα από τα δύο συστήματα –ειδικά τα premium μοντέλα συνεργάζονται και με τα δύο λειτουργικά- αλλά ούτε και ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες κάθονται με σταυρωμένα χέρια αφήνοντας τους γίγαντες της πληροφορικής να μπαίνουν με φόρα και αξιώσεις στα χωράφια τους. Κάθε άλλο.

Αφενός σε τοπικό επίπεδο που αξίζει τον κόπο, όπως είναι π.χ. η αγορά της Κίνας συνεργάζονται και άλλους «παρόχους» ανάλογης τεχνολογίας όπως είναι η Baidu και βέβαια συνασπίζονται μεταξύ τους. Ήδη η Toyota με τη Ford ακολουθούν κοινό δρόμο στο συγκεκριμένο τομέα και οι Γερμανοί κατασκευαστές κύρους (Mercedes, BMW και Audi) διεκδικούν από κοινού το Here.

Το πολύ καλό σύστημα ψηφιακών χαρτών της Νokia που πωλείται και κοστολογείται από 2 έως 4 δις ευρώ, προκειμένου να αποτελέσει τη βάση ενός λειτουργικού συστήματος που θα επεξεργάζεται σε πρώτη φάση real time δεδομένα που θα προέρχονται από τα ίδια τα αυτοκίνητα και θα ανεβάσει τα συστήματα πλοήγησης σε ένα άλλο επίπεδο. Με στόχο την εξοικονόμηση τόσο χρόνου όσο και χρήματος, ενώ στο βάθος αχνοφαίνεται το επόμενο colpo grosso της αυτοκινητοβιομηχανίας που δεν είναι άλλο από την αυτόνομη οδήγηση.

Όλα αυτά βέβαια είναι ανέφικτα αν δεν υπάρχει η δυνατότητα διασύνδεσης των αυτοκινήτων με τον έξω κόσμο. Δεν απέχουμε και πολύ από τη στιγμή που η δυνατότητα αυτή θα αποκτήσει (σχεδόν) την ίδια βαρύτητα με τα άλογα, το 0-100 και την τελική, καθώς πέρα από τη χρήση της για το infotainment και την επικοινωνία μεταξύ των ίδιων των αυτοκινήτων ανοίγει και άλλους δρόμους π.χ. στη συντήρηση.

Τα πάντα θα γίνονται με download από το Cloud, ενδεχόμενα χωρίς καν ο οδηγός να το παίρνει είδηση, ενώ ότι έχει σχέση με το απαραίτητο κλασικό σέρβις θα το αντιλαμβάνεται τόσο γιατί θα πρέπει να πληρώσει όσο γιατί θα πρέπει απλά να επιλέξει την ημερομηνία που τον βολεύει, καθώς όλα τα υπόλοιπα, όπως την επικοινωνία με το συνεργείο και τον προσδιορισμό των εργασιών, θα τα έχει διεκπεραιώσει το σύστημα. Το οποίο όπως είπαμε χρησιμοποιεί ήδη και θα χρησιμοποιεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον την οθόνη στην κεντρική κονσόλα ως μέσο επικοινωνίας με τον οδηγό.

Αυτή όμως δεν θα είναι η μια και μοναδική οθόνη στο εσωτερικό των αυτοκινήτων του άμεσου μέλλοντος. Όλο και περισσότερο θα καθιερώνονται και αυτές για όσους κάθονται πίσω, ελεύθερες ή ενσωματωμένες στα προσκέφαλα ή την οροφή, προκειμένου να μπαίνουν στο internet –η διασύνδεση που λέγαμε- είτε για να τσεκάρουν τα mail τους, είτε για life streaming.

Ανάλογες δυνατότητες θα έχει και ο συνοδηγός, μιας και πολλές οθόνες στην κεντρική κονσόλα έχουν τη δυνατότητα να προβάλλουν άλλο περιεχόμενο για τον οδηγό ώστε να μην αποσπάται η προσοχή του και άλλο για το συνεπιβάτη, που δεν έχει τέτοιο θέμα. Αφήστε που μπορεί να υπάρχει και άλλη οθόνη, ακριβώς μπροστά του, ενσωματωμένη στο ταμπλό, για αυτόν ακριβώς το σκοπό.

Οι διαστάσεις των νέων πινάκων οργάνων είναι η μια παράμετρος και ενδεχόμενα και η λιγότερο σημαντική, μιας και αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο είναι η δυνατότητα πλήρους προγραμματισμού τους, προκειμένου να προβάλλεται αυτό που κάθε φορά θέλει ο οδηγός. Και το οποίο μπορεί να είναι από τη virtual εκδοχή του ταχύμετρου και του στροφόμετρου μέχρι το χάρτη του συστήματος πλοήγησης σε όλο το μήκος και το πλάτος με εμβόλιμες τις όποιες άλλες πληροφορίες.

Και αν τα παραπάνω είναι τα επόμενα βήματα τα μεθεπόμενο θα είναι ο μετατροπή ολόκληρου του παρμπρίζ σε οθόνη, στην οποία θα απεικονίζονται τόσο οι πληροφορίες που αφορούν τον οδηγό, όπως ήδη γίνεται με τα Head Up Displays (HUD) όσο και περιεχόμενο infotainment για όλους τους υπόλοιπους. Φυσικά ανεκμετάλλευτα δεν θα μείνουν ούτε τα παράθυρα, ενώ παράλληλα θα υπάρχουν και άλλες μίνι οθόνες για επιμέρους λειτουργίες, όπως π.χ. για την ένδειξη και τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του air condition πάνω στους αεραγωγούς, προκειμένου να μη φορτώνεται το βασικό σύστημα και γίνεται πολύπλοκο.

Η εισβολή των οθονών στα αυτοκίνητα θα συνεχίσει, όπως καταλάβατε, ακάθεκτη, ενώ θα γίνονται ολοένα και πιο μεγάλες, μέχρι που οι διαστάσεις τους να αγγίξουν ή και σε μεμονωμένες περιπτώσεις να ξεπεράσουν τα όρια τόσο της λογικής όσο και της εργονομίας.