Πολλές μπίρες, κάποιες τηγανητές πατάτες και ένας Έλληνας bartender που άξιζε να κερδίσει

Στις 5 το πρωί της περασμένης Κυριακής, η Ελληνική αποστολή της Heineken βρισκόταν στο Ελ. Βενιζέλος έτοιμη για αναχώρηση. 67 ώρες μετά βρεθήκαμε και πάλι στο αεροδρόμιο της αθηναϊκής πρωτεύουσας, φουλ τουρίστες με σακούλες από σουβενίρ και δώρα, με μία πολύ καλή παρουσία του Έλληνα συμμετέχοντα στον διαγωνισμό και άπειρες αναμνήσεις από τα πρώτα Heineken Global Bartender Finals.

Είναι δύσκολο να περιγράψεις τρεις ημέρες μέσα σε ένα κείμενο. Γι’αυτό θα πάμε με μία short version και μία long version. Αν διαβάσεις μόνο την short version, δεν θα μάθεις ούτε τι ήπιαμε, ούτε τι φάγαμε, ούτε ποια ξανθά δίμετρα ορθόδοξα αδέρφια μας βρέθηκαν δίπλα μας στους πανηγυρισμούς.

Πάμε με την short version. Σε bullets

• Η Heineken έχει ένα πρόγραμμα που λέγεται Star Serve και μαθαίνει στους bartenders ανά τον κόσμο πώς να σερβίρουν ιδανικά την draught μπίρα στο ποτήρι.
• Στο Άμστερνταμ πραγματοποιήθηκε ο πρώτος παγκόσμιος διαγωνισμός για να αναδειχθεί ο καλύτερος bartender του κόσμου.
• Συμμετείχαν 20 χώρες και την Ελλάδα εκπροσώπησε ο Γιώργος Καβακλής από το Spoiled.

• Καλύτερος Heineken Bartender στον κόσμο αναδείχθηκε ο Ολλανδός Sander van Veenendaal. Συμπαθητικός αλλά ουουουουουου
• Αρκετά με τα bullet points, βαρέθηκα. Το ζουμί είναι στο long version.

Γιατί τρεις ημέρες και μάλιστα όταν επισκέπτεσαι το στρατηγείο της Heineken, στο Άμστερνταμ, θέλουν όχι απλά ένα long version, αλλά ένα μικρό διήγημα για να περιγραφούν. Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά.

Τόσο δύσκολο είναι να σερβίρεις μπίρα;

Αυτό τουλάχιστον ήταν το υποννοούμενο σε ένα σχόλιο που ήρθε από φίλο αναγνώστη στην παραπάνω φωτογραφία που ανέβασα στο Instagram. Κι ήταν κάτι που αναρωτιόμουν κι εγώ στο δρόμο για το Amsterdam, όσο ο Γιώργος Πίμπας, ο Έλληνας Draught Master της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, υπεύθυνος για την εκπαίδευση των Ελλήνων bartenderds, μου εξηγούσε το νόημα του προγράμματος Star Serve και πόση σημασία έχει ένα perfect pour, ένα τέτειο σερβίρισμα δηλαδή.

Μετά το training και από τον Global Draught Master της Heineken, Franck Evers, του οποίου συνέντευξη θα διαβάσετε την άλλη εβδομάδα στο ONEMAN, συνειδητοποίησα πόση διαφορά είχε μία τέλεια σερβιρισμένη μπίρα από μία η οποία έχει απλά πέσει στο ποτήρι. Κι όσα περισσότερα μάθαινα για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της μπίρας και το πώς αυτά μπορούν να καταστραφούν από ένα κακό σερβίρισμα, τόσο επιβεβαίωνα πόσο σημαντικό είναι που τόσοι και τόσοι νέοι bartender έμαθαν τον σωστό τρόπο σερβιρίσματος. Μαζί και λίγοι δημοσιογράφοι. Το παρακάτω βίντεο είναι από το σεμινάριο που μας έκανε ο Franck Evers, το πρωί πριν τον διαγωνισμό.

Η ελληνική αποστολή

Κάποιοι από αυτούς τους εκπαιδευμένους πλέον bartender ήταν εκεί μαζί μας, όπως ο Γιάννης Ρούσσης, ο Μάριος Ηλιόπουλος και ο Κώστας Γεωργόπουλος. Βλέπεις η Heineken φρόντισε να έχει στην ελληνική αποστολή όχι μόνο τον Έλληνα που θα συμμετείχε στον διαγωνισμό αλλά και έναν εκπρόσωπο από κάθε ένα από εκείνα τα bar και τα μαγαζιά που διέπρεψαν στο πρόγραμμα Star Serve την προηγούμενη χρονιά.

Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. Κάποιοι διαβάσατε το άρθρο για να μάθετε για τις τηγανητές πατάτες. Ιδού λοιπόν ένα χορταστικό photostory πριν περάσουμε στα του διαγωνισμού.

Heineken Global Bartender Finals 

Ένας διαγωνισμός που θέλαμε (και κυρίως μπορούσαμε) να κερδίσουμε

Δεν θα αναλωθώ σε κλασικούς τίτλους τύπου “πρωταθλητής στις καρδιές μας”, δεν θα κατηγορήσω τους κριτές αν και με τρώει λίγο, δεν θα βρω παυσίπονα για τις πληγές μας από τον αποκλεισμό, αλλά ΜΑ ΤΟΥΣ ORANJIE ΑΞΙΖΑΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ. Άντε τη δεύτερη θέση, γιατί ο Ολλανδός που αναδείχθηκε νικητής έμοιαζε ανίκητος εντός έδρας, με ιδανικό σερβίρισμα και μία αυτοπεποίθηση στο πρόσωπο που “φώναζε” στους κριτές ότι αυτός θα ήταν ο τελικός νικητής.

Αν και πριν τον τελικό έμοιαζε και λίγο αγχωμένος.

Το ίδιο και η “όμορφη” της διοργάνωσης, Kelly Pigula, η οποία εκπροσωπούσε την Αμερική.

Ο Γιώργος Καβακλής ήταν απλά πανέτοιμος.

Ο Γιώργος ήταν θεωρητικά αλάνθαστος στον τελικό. Πολύ καλός σε όλα τα δοκιμαστικά, δεύτερος στο pole positioning του διαγωνισμού και γενικά ένας από εκείνους τους bartender που σε αυτόν τον διαγωνισμό υπηρέτησαν το perfect pour.

Πέρασε ως έβδομος στα προημιτελικά και στο one on one με τον Ιταλό, δυστυχώς αποκλείστηκε. Στο τελικό κομμάτι του διαγωνισμού βλέπεις κέρδιζαν πόντους και όσοι έβαζαν το “μαγικό στοιχείο” στο παιχνίδι με flair όπως έκαναν μερικοί ή με τρικ όπως ο ξηρός πάγος του Ολλανδού. Αλλά όπως μου είπε κι ο Evers στην συνέντευξη, το perfetc pour δεν έχει flair και τέτοια. Έχει μόνο μέθοδο και τελειότητα. Και σε αυτά ο Γιώργος ήταν άψογος.

Όμως, νικητής όπως είπαμε και προηγουμένως ήταν ο Ολλανδός, ο οποίος στον τελικό αγωνίστηκε με τον Μαλαισιανό τον οποίο και κέρδισε στο νήμα.

Κατά τα άλλα ο διαγωνισμός είχε την πλάκα του

Είχε ωραία κορίτσια.

Είχε κόσμο από 20 χώρες να πίνει μπίρες, να πανηγυρίζει, να εκνευρίζεται και να φωνάζει, μία άρτια διοργάνωση από πλευράς του οικοδεσπότη και μερικές εξαιρετικές στάσεις για τους δημοσιογράφους και τους υποστηρικτές των συμμετεχόντων κάθε χώρας. Μέχρι και βραβείο κερκίδας δόθηκε, στην Αίγυπτο, αν και ξεκάθαρα η πιο φασαριόζικη κερκίδα ήταν εκείνη των Ιρλανδών, όπως απέδειξαν και σε μία pub μετά τον διαγωνισμό.

Ποια Ιθάκη; Στο ταξίδι να περάσουμε καλά

Όσοι έχουν ταξιδέψει ξανά σε διαγωνισμούς ποτών, γνωρίζουν πολύ καλά κάτι. Ότι η νίκη είναι γλυκιά αλλά πολύ λίγη σημασία έχει για τον καταναλωτή. Ένας διαγωνισμός σαν αυτόν ευελπιστώ, εγώ τουλάχιστον και φαντάζομαι και άλλοι, να κινητοποιήσει κι άλλους bartender. Όχι για να μετέχουν απαραίτητα και να κερδίσουν αλλά για να δεχθούν την εκπαίδευση και να μάθουν ότι υπάρχει ο βέλτιστος τρόπος να σερβίρεις μία μπίρα.

Μιλάμε για ένα από τα πλέον αγαπημένα ποτά σε ολόκληρο τον κόσμο, ένα ποτό που ξεκίνησε το δικό του ταξίδι πριν 6 χιλιάδες χρόνια και από τότε συνεχίζει αδιάκοπα τελειοποιώντας μεθόδους παραγωγής και κατανάλωσης.

Η μπίρα αξίζει τον σεβασμό εκείνου που θα σου την προσφέρει. Για να φτάσει από το βαρέλι στο ποτήρι σου με τον ίδιο άρτιο τρόπο που παρασκευάστηκε. Δεν είναι θέμα Heineken. Θα το έλεγα αυτό για οποιοδήποτε ποτό, για οποιαδήποτε μπίρα η οποία έχει δημιουργηθεί με τόσο κόπο και τόση σκέψη. Είναι τόσο κρίμα να σου χαλάσουν εσένα στο finish line στο bar, κάτι που μπήκε εξαιρετικό στο βαρέλι.

Θα χαιρόμουν πολύ να δω τον Γιώργο να κερδίζει. Αλλά χάρηκα πολύ περισσότερο που είδα τόσους τρελάρες να αντιλαμβάνονται πόση σημασία έχει να αγαπάς το ποτό που σερβίρεις.