Πώς επιστρέφει ένας αθλητής στη δράση μετά την καραντίνα

Το μεγάλο ερώτημα που προέκυψε στον αθλητισμό κατά την διάρκεια της καραντίνας είναι το εξής: πώς διαχειρίζεσαι ένα αθλητή μετά από αποχή σχεδόν δυόμιση μηνών. Ως γυμναστής στην ανδρική ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού, βίωσα και εγώ αυτή την κατάσταση και σαφώς κινήθηκα σε άγνωστα μονοπάτια. Ο τρόπος που πρέπει να χειριστείς ένα αθλητή δεν είναι απλός και χρειάζεται πολυεπίπεδη ανάλυση.

Τι έκανες στην καραντίνα αθλητή;

Η κατάσταση που βιώσαμε ήταν πρωτόγνωρη. Όχι μόνο μας έπιασε απροετοίμαστους, αλλά δεν είχαμε κάτι παρόμοιο να συγκρίνουμε, ώστε να δούμε πως θα μπορούσαμε να αντιδράσουμε. Για αυτό το λόγο η αντίδραση ήταν καθαρά θέμα ατομικό. Υπήρχαν αθλητές που δεν τους επηρέασε ψυχολογικά η επιδημία.

Μπορεί να μην είχαν επαφή με το άθλημα τους αλλά γυμναζόντουσαν καθημερινά. Είχαν συγκεκριμένο πρόγραμμα με αερόβια προπόνηση και ενδυνάμωση με βάρη. Σαφώς και αυτοί οι αθλητές με το που μπήκαν σε ρυθμό προπονήσεων είχαν ένα πλεονέκτημα προσαρμογής. Ο χρόνος που χρειάστηκε να επανέλθουν ήταν γρήγορος και με περισσότερη ασφάλεια από τραυματισμούς.

Υπήρχε όμως και γκρούπ αθλητών, οι οποίοι ψυχολογικά επηρεάστηκαν από την πανδημία, φοβόντουσαν να βγουν έξω για τρέξιμο, το μυαλό και η ψυχοσύνθεση τους δεν ήταν σε θέση να τους αφήσουν να γυμναστούν. Με το ζόρι κάνανε πρόγραμμα γυμναστικής σπίτι.

Επίσης, υπάρχει και μια τρίτη ομάδα αθλητών που απλώς τεμπέλιασαν. Και οι d;yo αυτές περιπτώσεις θέλουν πολύ προσεκτική διαχείριση. Δυόμιση μήνες είναι τρομακτικά μεγάλο διάστημα αποχής για ένα αθλητή. Πρέπει να γίνει μια προσαρμογή σε αργό ρυθμό ώστε να ξυπνήσει το σώμα, να δυναμώσει και να γίνει λειτουργικό.

Μετά ξεκινάει ο γυμναστής να ανεβάζει τον ρυθμό και τον όγκο προπόνησης. Έτσι μειώνονται οι πιθανότητα να έχουμε σοβαρούς τραυματισμούς. Οι δύο τελευταίες ομάδες μπορεί να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, το σώμα αδρανοποιείται, αλλά τις ξεχωρίζω διότι στην πρώτη είναι θέμα ψυχολογικό και θέλει υποστήριξη, ενώ στη δεύτερη περίπτωση της τεμπελιάς δεν υπάρχει δικαιολογία.

Τι έφαγες στην καραντίνα αθλητή;

Η προπόνηση που έκανε ο αθλητής μέσα στην καραντίνα είναι το ένα κομμάτι του παζλ, το άλλο βασικό κομμάτι του πολύπλοκου αυτού παζλ είναι η διατροφή. Το τρίμηνο αυτό οι συνήθειες αλλάξανε, σαφώς και μειώθηκε η δραστηριότητα των αθλητών. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν μείωσαν και το φαΐ δηλαδή τις θερμίδες που έπαιρναν καθημερινά, καθώς και την ποιότητα της τροφής, τότε δυστυχώς γι αυτούς θα πήρανε βάρος και λίπος.

Αυτός είναι ένας αρνητικός παράγοντας στις αθλητικές τους επιδόσεις, διότι μετά την καραντίνα πρέπει πρώτα να χάσουν το περιττό βάρος και λίπος και μετά να φτάσουν το επιθυμητό επίπεδο φυσικής κατάστασης. Άρα χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα προετοιμασίας. Όπως καταλαβαίνεις αν ο αθλητής πρόσεχε την διατροφή του και δεν πήρε λίπος, τότε αυτόματα η διαδικασία προσαρμογής γίνεται πιο εύκολη.

Ο Έλληνας αθλητής αλλάζει νοοτροπία

Έχουμε συνηθίσει να λέμε ότι οι Έλληνες αθλητές, ειδικά των πιο γνωστών αθλημάτων, δεν έχουν επαγγελματική νοοτροπία, είναι τεμπέληδες και δεν εκμεταλλεύονται το ταλέντο τους. Σε αρκετές περιπτώσεις αυτό ισχύει. Με χαρά όμως διαπιστώνω ότι αυτή η νοοτροπία αλλάζει στη νέα γενιά αθλητών.

Έχουν αποκτήσει νοοτροπία επαγγελματία ακολουθώντας πιο σωστό πρόγραμμα διατροφής και εκγύμνασης. Το είδα και στους αθλητές που γυμνάζω στο Παναθηναϊκό, αλλά και σε επαγγελματίες άλλων αθλημάτων. Οι πιο πολλοί ακολούθησαν πρόγραμμα εκγύμνασης στο σπίτι τους η έβρισκαν άλλους τρόπους να κρατήσουν μια καλή φυσική κατάσταση, όπως τρέξιμο ή ποδήλατο. Επίσης πρόσεξαν αρκετά την διατροφή τους και δεν πήραν κιλά.

Είμαι σίγουρος ότι αν ακολουθήσουν αυτή τη φιλοσοφία και έχουν υπομονή τότε θα ανταμειφτούν και θα ανέβουν επίπεδο.

Αν θες να μάθεις καινούργιες ασκήσεις και να αναβαθμίσεις την προπόνηση σου βρες τον Πολυμερόπουλο Βαγγέλη στο instagram @vpolimero