Πώς συμπεριφέρεται ο κορονοϊός, ανάλογα με την ηλικία σου

Σύμφωνα με το λεξικό της Οξφόρδης, η μέση ηλικία είναι μεταξύ των 45 και των 65 χρόνων, ενώ κατά τον ίδιο τρόπο τη ‘λογαριάζουν’ και οι Αμερικανοί. Δεν θα τα χαλάσουμε στις λεπτομέρειες. Ας κρατήσουμε την ουσία: μπαίνεις στη μέση ηλικία όταν αρχίζεις να παρατηρείς νέες ευαισθησίες, σε αυτά που τρως, σε τυχόν καταχρήσεις, μεγαλύτερες συνέπειες στο άγχος και μεγαλύτερη ανάγκη για ξεκούραση. Αυτά υπό νορμάλ συνθήκες, γιατί όταν υπάρχουν χρόνια προβλήματα υγείας, μιλάμε με άλλα δεδομένα.

Όπως ‘περπατάς’ στην πέμπτη δεκαετία της ζωής σου (ελπίζω να έχεις μετρήσει εκείνη από το 0 έως τα 10 χρόνια) αυξάνεται και το ποσοστό θνησιμότητας, κυρίως λόγω προβλημάτων στην καρδιά, καρκίνων, υπέρτασης και διαβήτη.

Σύμφωνα με την πρώτη εκτενή έρευνα που αφορά τον κορονοϊό -βάσει των κρουσμάτων και των θανάτων στην ηπειρωτική Κίνα-, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο Lancet Infectious Diseases το ρίσκο να νοσήσει κάποιος με Covid-19 αυξάνεται σε όσους είναι στη μέση ηλικία.

Οι εκτιμήσεις αφορούν 70.117 υποθέσεις -επιβεβαιωμένες από εργαστήρια και κλινικά- και 689 κρούσματα ανθρώπων που εγκατέλειψαν το Γιουχάν, για να επαναπατριστούν.
➔ Η ανάλυση των ποσοστών θνησιμότητας που αφορούν -επιβεβαιωμένα- τον κορονοϊό, έδειξε πως υπάρχει αύξηση 1.39% από δεκαετία σε δεκαετία.
➔ Από το 0.0016% των ανθρώπων έως 10 χρόνων, φτάνει στο 7.8% σε εκείνους που είναι τουλάχιστον 80 χρόνων.
➔ Σε ό,τι αφορά τις περιπτώσεις που χρειάστηκαν νοσηλεία, μόνο το 0.04% ήταν ηλικίας από 10 έως 19 χρόνων.
➔ Στο ηλικιακό γκρουπ άνω των 80 χρόνων, το ποσοστό ξεπέρασε το 18%.
➔ Μεγάλη αύξηση σημειώθηκε στα γκρουπ μέσης ηλικίας, με το 4% των ασθενών που νοσηλεύτηκαν να είναι στα 40 τους (τη δεκαετία) και το 8% να είναι στα πενήντα.

Η καθηγητής Αζρά Γκάνι, η οποία είναι μεταξύ αυτών που υπογράφουν την έρευνα, ξεκαθάρισε ότι “οι εκτιμήσεις μας μπορούν να εφαρμοστούν σε κάθε χώρα, ώστε να υπάρχουν ενημερωμένες αποφάσεις ως προς τις καλύτερες πολιτικές περιορισμού του Covid-19. Η ανάλυση μας δείχνει ξεκάθαρα πως από την ηλικία των 50 χρόνων και πάνω είναι πιο πιθανή η νοσηλεία ασθενών συγκριτικά με τους ασθενείς έως 50 χρόνων, ενώ ένα μεγαλύτερο ποσοστό περιπτώσεων είναι δυνητικά θανατηφόρο”.

Στο πλήθος των προβλημάτων που καλούνται να επιλύσουν οι επιστήμονες, για να βρεθεί το εμβόλιο και να μπει ένα τέλος στην πανδημία είναι και η διαφορετική προσέγγιση κάθε χώρας, σε ό,τι αφορά τις δοκιμές -και οι αλλαγές στρατηγικών από τη μια εβδομάδα στην άλλη. Κατά συνέπεια, δεν ήταν πολύ εύκολο να συγκριθεί το ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των χωρών.

Ένα άλλο θέμα ήταν να προσδιοριστεί το ποσοστό αυτών που πέθαναν μετά τη μόλυνση από κορονοϊό -καθώς πολλές υποθέσεις δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Σύμφωνα με την έρευνα, οι μη ανιχνευόμενες περιπτώσεις αντιστοιχούν στο 0.66%, του συνόλου.

Tα αποτελέσματα της πρώτης εκτενούς έρευνας για το Covid-19 συμφωνούν με τη διαπίστωση όλου του πλανήτη, σύμφωνα με την οποία ο ιός κάνει το μεγαλύτερο κακό σε ηλικιωμένους ανθρώπους, οι οποίοι αντιμετωπίζουν υποβόσκοντα προβλήματα υγείας -κυρίως στους πνεύμονες και στην καρδιά.

Δεν υπάρχει επιστήμονας που ασχολείται με την πανδημία και δεν συμφωνεί πως οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί, το social distancing και η καραντίνα είναι οι μόνοι τρόποι για να εμποδιστεί η μετάδοση του ιού. Τo Ιmperial College ερεύνησε το θέμα της μετάδοσης και ανακοίνωσε ότι “με τα μέτρα που ‘χουν εφαρμοστεί και σε περίπτωση που μείνουν ενεργά έως το τέλος του Μαρτίου, εκτιμούμε πως στις 11 χώρες από τις οποίες έχουμε δείγμα θα ‘χουν αποφευχθεί 59.000 θάνατοι έως τις 31 του μήνα. Πολλοί περισσότεροι δεν θα αποτελέσουν πραγματικότητα, αν τηρηθούν τα μέτρα έως ότου η μετάδοση μειωθεί στα χαμηλότερα επίπεδα”.

Τα τελευταία θετικά νέα

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μινεσότα εντόπισαν ένα κρίσιμο βιολογικό μηχανισμό που βοηθά τον κορονοϊό να εξαπλωθεί, πολύ γρήγορα, μεταξύ των ανθρώπων. Η διαπίστωση πως αργεί να μεταλλαχθεί (χρειάζεται 2 με τρεις εβδομάδες) έγινε η πηγή της αισιοδοξίας, για όσους προσπαθούν να βρουν τη λύση, με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature να εξηγεί τη δουλειά που γίνεται στην Αμερική, όπου αναζητούν την ουσία που θα ‘εξουδετερώνει’ τον ιό, πριν τη λοίμωξη.

H λεπτομερής ανάλυση της δομής του ιού αποκάλυψε πως τα ‘αγκάθια’ του, του επιτρέπουν να ‘πιάνεται’ στα ανθρώπινα κύτταρα, τέσσερις φορές πιο δυνατά από ότι ο Sars που είχε χιλιάδες θύματα το 2002. Αυτό σημαίνει πως τα σωματίδια του κορονοϊού που εισπνέονται, μέσω της μύτης ή του στόματος έχουν μεγάλη πιθανότητα προσκόλλησης στα κύτταρα της ανώτερης αναπνευστικής οδού. Όπως και ότι χρειάζονται πολύ λίγα για να δημιουργηθεί μόλυνση. Άρα, ένα φάρμακο αντισώματος που θα μπορεί να δεσμεύσει τον ιό, πριν πάει στα κύτταρα μπορεί να γίνει η λύση για τις ιογενείς λοιμώξεις.