Πώς να βάψεις μόνος σου το χώρο σου

Μεταξύ μας, για να βάψεις ένα χώρο, δεν χρειάζεται να έχεις κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο. Κοινώς, τον όποιο Τσαρούχη κρύβεται μέσα σου, μπορείς να τον αφήσεις να αναπαυθεί εν ειρήνη. Για να πετύχει ένα καλό αποτέλεσμα, το μόνο που χρειάζεσαι είναι κάποιες χρήσιμες μερικές βασικές γνώσεις για την προετοιμασία των επιφανειών και την επιλογή του κατάλληλου χρώματος. Ένα manual κοινώς.

Το οποίο και ακολουθεί. Πάρε μολύβι και χαρτί και σημείωνε.

Το κατάλληλο χρώμα

Μπορεί τα είδη των χρωμάτων να φαίνονται άπειρα, ωστόσο δεν είναι. Στην πραγματικότητα όλα σχεδόν υπάγονται σε δύο κατηγορίες: Στα ακρυλικά και στα χρώματα συνθετικών ρητινών. Γρήγορο στέγνωμα χωρίς αναθυμιάσεις και μυρωδιές είναι μεγάλο πλεονέκτημα των ακρυλικών, τα οποία θεωρούνται φιλικά προς το περιβάλλον και τελείως αβλαβή, γι’ αυτό και κρίνονται καταλληλότερα για παιδικά δωμάτια. Υστερούν όμως λίγο ως προς την ευκολία εφαρμογής τους, τη σκληρότητα της βαμμένης επιφάνειας και την καλυπτικότητα. Για ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα χρειάζονται συνήθως περισσότερα από δύο χέρια.

Τα χρώματα συνθετικών ρητίνων παρουσιάζουν καλύτερη ροή και καλύτερο «στρώσιμο». Η βαμμένη επιφάνεια είναι σκληρότερη και λιγότερο ευαίσθητη. Έχουν εκφραστεί όμως κατά καιρούς ανησυχίες για ορισμένους διαλύτες που εκλύουν αναθυμιάσεις για αρκετό χρονικό διάστημα μετά το βάψιμο. Γι’ αυτό και οι περισσότερες βιομηχανίες καταβάλουν προσπάθειες βελτίωσης των προϊόντων τους και πολλά από τα σύγχρονα χρώματα συνθετικών ρητίνων είναι σχεδόν άοσμα και ακίνδυνα για την υγεία.

Το σωστό υπόστρωμα

Το υπόστρωμα πάνω στο οποίο θα βάψεις είναι εξίσου σημαντικό με το χρώμα που θα χρησιμοποιήσεις. Μόνο μια επιμελημένη προετοιμασία εγγυάται ένα καλό τελικό αποτέλεσμα. Τα φθαρμένα σημεία, ρωγμές και βαθουλώματα, πρέπει να στοκαριστούν και να λειανθούν. Πρόσεξε ότι στη διαδικασία αυτή θα προχωρήσεις σύμφωνα με το είδος του διαλυτικού μέσου του χρώματος που θα ακολουθήσει:

1. Ακρυλικός στόκος για τα χρώματα υδατικής βάσης.

2. Στόκος λαδιού για χρώματα συνθετικών ρητινών.

Αν θελήσεις να εξακριβώσεις τι είδος χρώματος είχε περαστεί παλαιότερα, βούτηξε ένα πινέλο σε διαλυτικό γενικής χρήσης και τρίψε το καλά πάνω στη βαμμένη επιφάνεια. Το ακρυλικό χρώμα θα διαλυθεί ενώ το χρώμα συνθετικών ρητινών θα αντισταθεί. Τις παλιές βαμμένες επιφάνειες πρέπει να τις «αγριέψεις» λίγο τρίβοντας με γυαλόχαρτο για να πιάσει καλά το καινούργιο χρώμα. Αυτό κανονικά σημαίνει τρία τριψίματα, με 80άρι, 100άρι και 200άρι γυαλόχαρτο. Εκεί που υπάρχουν ανάγλυφα μοτίβα, πατούρες, σκότιες κλπ. φυσικά δεν μπορείς να μεταχειριστείς ούτε τριβείο ούτε τάκο λείανσης. Υπάρχουν για τις περιπτώσεις αυτές οι πολύ πρακτικοί λειαντικοί σπόγγοι, οι οποίοι εύκολα προσαρμόζονται σε κάθε δύσκολο σημείο. Θα βρείς μάλιστα σπόγγους που συνδυάζουν δύο διαφορετικές κοκκομετρίες. Σε ακραίες καταστάσεις με πολλές ξεραμένες στρώσεις παλιάς μπογιάς, μπορείς να καταφύγεις στη χρήση των ειδικών χημικών διαβρωτικών, πάντα όμως με μεγάλη προσοχή.

Οι επιφάνειες πρέπει να είναι καθαρές και κάπως τραχιές. Γι’ αυτό κάνε ένα καλό πέρασμα με γυαλόχαρτο, απομάκρυνε τη σκόνη του τριψίματος και μετά βάψε την επιφάνεια.

Ενδιάμεσο πέρασμα: Για περισσότερη λάμψη και καλύτερη πρόσφυση, μην ξεχνάς να περνάς ένα χέρι αστάρι ή αραιωμένο χρώμα και μεταξύ τριψίματος και βαψίματος.

Ήξερες ότι:

Κάθε επιφάνεια μπορεί να γίνει ένα τέλειο υπόστρωμα για το βάψιμο;

Προκειμένου να βάψεις μασίφ ξύλο, υγραίνεις λίγο την επιφάνεια με ένα βρεγμένο πανί πριν από το τελευταίο τρίψιμο. Οι ίνες του ξύλου φουσκώνουν και ανορθώνονται με το βρέξιμο οπότε, όταν στεγνώσουν, κυριολεκτικά «ξυρίζονται» με το ψιλό γυαλόχαρτο. Οι πλάκες MDF δεν χρειάζονται τρίψιμο. Τα σόκορα όμως θέλουν ιδιαίτερη επεξεργασία. Το υλικό είναι τραχύ και υπερβολικά απορροφητικό στα σημεία αυτά και, αν δεν πάρεις προληπτικά μέτρα, θα έχεις μεγάλες χρωματικές διαφορές. Τα μέτρα αυτά είναι το συμπληρωματικό αστάρωμα που θα σφραγίσει τους πόρους και το διπλό πέρασμα με χρώμα πριν από το τελικό βάψιμο.

Το άλφα και το ωμέγα του καλού βαψίματος είναι βασικά η σωστή προεργασία;

Ένα τέλειο αποτέλεσμα μπορεί να προκύψει μόνο πάνω σε μια απόλυτα λεία επιφάνεια. Για να αστράφτει αργότερα το ανοιχτό χρώμα, θα πρέπει να περάσεις πρώτα ένα χέρι προβαφής και να συνεχίσεις με χρώμα αρκετά λεπτόρευστο, ιδίως το δεύτερο χέρι, ώστε να προκύψει μια εντελώς λεία, καλά σφραγισμένη και λαμπερή επιφάνεια. Αν θελήσεις να βάψεις πόρτα, πρέπει οπωσδήποτε να την ξεκρεμάσεις και να την στηρίξεις οριζόντια σε στρίποδα για να μην έχεις σταξίματα και δάκρυα χρώματος. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να γίνει και για την κάσα, οπότε θα φροντίσεις να στρώσεις ομοιόμορφα το χρώμα με διασταυρούμενες πινελιές, αποτρέποντας τον σχηματισμό παχύτερης στρώσης σε κάποια σημεία, που θα μπορούσε να προκαλέσει τρεξίματα.

Αν λάβεις υπόψη σου τα παραπάνω τότε είσαι έτοιμος να περάσεις από τη θεωρία στην πράξη. Οι πιθανότητες να τα «βάψεις» μαύρα μόλις δεις το αποτέλεσμα είναι ελάχιστες και περιορίζονται στην περίπτωση που για κάποιον δικό σου λόγο διάλεξες το εν λόγω χρώμα για τον τοίχο σου.