Πώς θα κάνεις μια ομιλία να μην είναι βαρετή

Το Σάββατο που μας πέρασε ζήσαμε πολλά. Σηκωθήκαμε μαζί με το κοινό της κεντρικής σκηνής του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και χειροκροτήσαμε συγκινημένοι την Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ. Παρακολουθήσαμε με περισσή συγκίνηση τον Ηλία Αναστασιάδη να εξιστορεί γεγονότα από τη Δευτέρα του. Είδαμε περισσότερους από 20 ομιλητές του TEDxAthens να αναμετρούνται με 18 λεπτά (αυτός είναι ο διαθέσιμος χρόνος στη σκηνή) και να βγαίνουν στην πλειοψηφία τους νικητές.

Ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο ο καθένας μοιραζόταν την ιστορία του με το κοινό λειτούργησε σαν το κουδούνι κινδύνου σε περίπτωση καπνού. Και άρχισε να μας καταβρέχει το μυαλό με πολλές μικρές απορίες που μπορούν να συνοψιστούν σε μία: Πώς στην ευχή όλοι αυτοί καταφέρνουν να κάνουν τόσο επιτυχημένες ομιλίες;

Κοινώς, πώς καταφέρνουν και δεν μας κάνουν να βαρεθούμε, να σκρολάρουμε στο Facebook μέχρι να τελειώσουν και να ξεφυσήξουμε ευχάριστα όταν επιτέλους, έρχεται η ώρα της υπόκλισης.

Η Ελίζα Τσολάκου ή αλλιώς η γυναίκα που coachάρει όλους τους παραπάνω ομιλητές και ακούει περί τις 150.000 φορές την ομιλία τους πριν αυτή, παρουσιαστεί στο κοινό, ήταν ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να μας απαντήσει σε όλα τα παραπάνω.

Και το έκανε.

Ελίζα, το κοινό είναι δικό σου:

Ένα έντονο φως σου τυφλώνει τα μάτια και η ανάσα σου αρχίζει να χάνει το ρυθμό της. Τα χέρια σου ιδρώνουν και τα γόνατά σου σίγα σίγα δεν σε κρατάνε. Μήπως τελικά να ακολουθήσεις αυτό το φως εκεί πάνω; Μήπως ήρθε η ώρα σου; Μήπως να φύγεις τρέχοντας; Μπορείς όμως; Και  τότε βλέπεις μπροστά σου τρεις χιλιάδες ζευγάρια μάτια να σε κοιτάνε και να περιμένουν από εσένα να πεις κάτι, αλλά τι; Και τότε ξαφνικά θυμάσαι ότι είσαι εκεί για ένα σκοπό. Να μοιραστείς αυτήν την ιδέα, αυτό το μήνυμα, αυτήν την ομιλία ντε!  που τόσο καιρό πρόβαρες; και έλεγες σαν προσευχή πριν πέσεις στο κρεβάτι.

Η φόβος για τη δημόσια ομιλία είναι εδώ και χρόνια στην κορυφή της λίστας για όσα οι άνθρωποι δηλώνουν πώς φοβούνται πιο πολύ. Η αλήθεια είναι πώς η έκθεση μπροστά σε ένα μεγάλο ή ακόμα και μικρό κοινό δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Ακόμα και αν ξέρεις πολύ καλά το θέμα για το οποίο θα μιλήσεις υπάρχουν ακόμα πολλά θέματα που πρέπει να σκεφτείς και να προετοιμάσεις… ποια είναι η κατάλληλη διάρκεια για να περάσεις το μήνυμα σου; ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να οργανώσεις το περιεχόμενο της ομιλίας σου; ποια πρέπει να είναι η στάση του σώματος σου; Και αν τελικά τα κάνεις όλα αυτά, είσαι σίγουρος πώς δεν θα είναι μία βαρετή ομιλία;

Στο TEDx Athens δουλεύουμε σε όλα αυτά και ακόμα περισσότερα μήνες πριν για να είμαστε σίγουροι και εμείς ότι θα βγει ένα καλό αποτέλεσμα αλλά να νοιώθει και ο ομιλητής άνετα μέσα σε αυτό, να του βγαίνει φυσικά.

Τα bullets του σωστού Storytelling

-Ο χρόνος έχει ορισθεί αυστηρά στα 18 λεπτά. Το TEDx talk αφορά μία ιδέα. Μία ιδέα που αξίζει να διαδοθεί. Αν θέλεις να πεις την ιδέα σου, να κινητοποιήσεις, να προκαλέσεις και να εμπνεύσεις το κοινό σου δεν χρειάζεσαι παραπάνω. Τα 18 λεπτά σου δίνουν αρκετό χρόνο για να μοιραστείς το όραμά σου, να εξηγήσεις το πλαίσιο της ιδέας σου, να πεις μια ιστορία και να κλείσεις παίρνοντας το κοινό μαζί σου.

-Αν θέλεις να ταυτιστεί το κοινό μαζί σου είναι καλύτερα να είσαι όρθιος. Η καθιστή θέση, εκτός αν υπάρχουν κινητικά προβλήματα, δείχνει μία παθητική στάση. Σίγουρα δεν μπορείς να δείξεις τον ίδιο ενθουσιασμό και το ίδιο μπρίο όταν κάθεσαι. Φαντάζεσαι τον Martin Luther King να κάθεται; Ποιο όνειρο γεννιέται και ανοίγει τα φτερά του ξεκινώντας πάνω από ένα σκαμπό;

-Από την άλλη θέλει πολλή προσοχή να υπάρχει μία φυσική κίνηση πάνω στη σκηνή, αλλά όχι υπερκινητικότητα. Έχω δει ομιλητές να συγχέουν το πόσο πολύ κινούνται πάνω στη σκηνή ή πόσο έντονα κουνάνε τα χέρια τους με τον ενθουσιασμό και τη χαρά τους να μεταδώσουν το μήνυμα τους. Αυτό τις περισσότερες φορές κουράζει τον ακροατή και μεταφράζεται ως μία υπερβολή, μία υπερπροσπάθεια που στερείται ειλικρίνειας. Αν πάλι η κίνηση βγαίνει λόγω νευρικότητας τότε καλύτερα να σταθείς σε ένα σημείο.

-Συνήθως οι ομιλίες που έχουν μία αφηγηματική ροή βοηθούν πολύ στη μεταδοτικότητα του μηνύματος. Storytelling is king! Πλέον χρησιμοποιείται από τις μεγαλύτερες διαφημιστικές του κόσμου για να μεταδώσουν το μήνυμά τους μέχρι τους πολιτικούς για να ενισχύσουν την εικόνα τους και να ενδυναμώσουν την καμπάνια τους. Τα αφηγηματικά στοιχεία μίας ομιλίας εξιτάρουν την φαντασία του ακροατή και τους κάνουν συνταξιδιώτες στο όραμα του ομιλητή.

-Αν πάλι νιώθεις πώς χάνεται το ενδιαφέρον κάνε μία ‘ηχηρή’ παύση και δώσε στο κοινό λίγο χρόνο να επιβιβαστεί ξανά με μία ερώτηση: Έχεις ποτέ σκεφτεί να_; Πότε ήταν η τελευταία φορά που_; Εσύ πώς θα αντιδρούσες αν_;

Η αλήθεια είναι πώς όλα αυτά είναι μία καλή αρχή για να σταθείς μπροστά στο κοινό και να φύγεις ακούγοντας ένα ηχηρό χειροκρότημα αποδοχής και όχι επειδή ήρθε επιτέλους η ώρα να κατέβεις από τη σκηνή. Και αν τελικά τα κάνεις όλα αυτά, είσαι σίγουρος πώς δεν θα κάνεις μία βαρετή ομιλία; Ε λοιπόν όχι. Γιατί όλα τα τρικ του κόσμου δεν μπορούν να σε σώσουν από μόνα τους, παρά μόνο αν μιλήσεις με την καρδιά σου. Αν μπορέσεις να γίνεις η ιστορία σου. Αν τα μάτια σου λάμπουν όταν λες την ιδέα σου! Αν πιστεύεις πραγματικά σε αυτά που λες. Τότε μόνο, θα καταλάβεις πώς η αρχή για κάθε πετυχημένη ομιλία δεν είναι το να είσαι απλώς ένας έμπειρος εκτελεστής των υποδείξεων που σερβίρονται απλόχερα στο διαδίκτυο, αλλά το να μπορείς να καταθέσεις την ιδέα σου με σεβασμό, αυθεντικότητα και ειλικρίνεια αποδεικνύοντας πόσο πολύ την αγαπάς.

*H Ελίζα Τσολάκου είναι Speakers Coach στο TEDxAthens και Advanced Communicator & Leader στην Toastmasters Greece