Ρε δε μασάει ο Massa!

Μαγκιά δεν είναι μόνο να πετύχεις όνειρα ζωής όπως το να βρεθείς στο μαγικό κόσμο της Formula 1. Ούτε καν να φορέσεις τα κόκκινα της Ferrari και να αγαπηθείς από τους tifosi. Δεν είναι οι νίκες, η σαμπάνια, το χρήμα και η δόξα. Μαγκιά είναι να έχεις τη διαύγεια να τα αποχωριστείς όλα αυτά, όσο ακόμα περνάει η μπογιά σου. Αυτό έκανε ο μάγκας ο Felipe Massa. Αποφάσισε να πει αντίο ενώ είναι ακόμα ανταγωνιστικός, ενώ το όνομά του συζητιόταν ακόμα στη silly season ενόψει 2017. Respect λοιπόν στο αντίο σου Felipe, αυτό το κείμενο είναι για σένα!
 

Αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό…

Στο ρόλο του Μωάμεθ ο γράφων. Στο ρόλο του βουνού ο Felipe. Το σκηνικό στημένο επί γαλλικού εδάφους. Προηγείται η απαραίτητη εισαγωγή. Έχοντας πάρει αέρα πατέρα τους τίτλους σε Formula Chevrolet, Formula Renault Ιταλίας, Formula Renault Eurocup και Euro Formula 3000, η ταλεντομάνα Sauber του δίνει την ευκαιρία να λάμψει στον ήλιο της Formula 1. Έχει μία καλή πρώτη σεζόν και το 2002 το περνάει στο σχολείο του Μαρανέλο όντας δοκιμαστής της Ferrari. Ακολουθεί άλλη μία  θητεία στην ελβετική ομάδα – το τελευταίο αγροτικό προτού ντυθεί επίσημα στα κόκκινα της Scuderia.

(Έγραψε πολλά χιλιόμετρα δοκιμών με το κόκκινο μονοθέσιο αλλά ‘ενηλικιώθηκε’ αγωνιστικά με εκείνο της Sauber)

Δεν είναι κανένα πιτσιρίκι από μικρές κατηγορίες που δεν ξέρει κανένας τη φάτσα του – έχει ήδη κάνει 34 Grand Prix στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Εύλογα έχει προσκληθεί στον ‘Αγώνα των Πρωταθλητών’, το ετήσιο ραντεβού κορυφαίων οδηγών από όλο το φάσμα των motorsports. Εκείνη τη χρονιά το ‘Race of Champions’ διεξάγεται στο Παρίσι και το κρύο Δεκέμβρη μήνα είναι τόσο τσουχτερό που τα δάκρυα γίνονται σταλακτίτες. Η διοργάνωση έχει στηθεί στον αγωνιστικό χώρο του Stade de France και οι Γάλλοι έχουν στήσει μία άτυπη μεικτή ζώνη σε έναν από τους δρόμους που οδηγούν στα αποδυτήρια του. Ουρά οι καταξιωμένοι δημοσιογράφοι απ’ όλο τον πλανήτη, σχετικά ψαρωμένος ακόμα εγώ και μόνος Έλληνας αν δεν με απατά η ασθενής μου μνήμη. Οι περισσότεροι οδηγοί κάνουν πηγαδάκια στην απέναντι πλευρά του δρόμου, έρχονται στη δική μας πλευρά μόνο όταν εμφανίζονται ομοεθνείς συνάδελφοι, κάμερες, μικρόφωνα. Με ένα ταπεινό δημοσιογραφικό κασσετοφωνάκι εγώ, παράμερα από τα λόμπι των μεγαλοδημοσιογράφων τότε του χώρου, αναμένω στην παγωνιά για να κλέψω κάποια φευγαλέα κουβέντα. Απέναντι ο Massa μιλάει – δεν θυμάμαι με ποιον – και με το που βάζουν τελεία, χωρίς να τον καθοδηγήσει κάποια PR όπως συμβαίνει σήμερα, χωρίς να έχω πλάι μου τηλεοπτικό συνεργείο του FOX να τον προσελκύσει, χωρίς να έχει ιδέα ποιος είμαι, διασχίζει το δρόμο και έρχεται να μου μιλήσει. Ένας οδηγός της F1, που νοιάστηκε για τον πιτσιρικά δημοσιογράφο που περίμενε σαν φτωχός συγγενής και του χάρισε 5 λεπτά από το χρόνο του, χωρίς καν να του ζητηθεί! Δεκατρία χρόνια μετά, σας λέω απλά πως δεν έχω ξαναδεί κάτι ανάλογο. Εκείνη τη μέρα έμαθα κάτι που λογικά όσοι βλέπετε F1 το γνωρίζετε ήδη: άσχετα με το αν ξέρει να στρίβει το τιμόνι, ο Felipe Massa είναι ένα από τα καλύτερα παιδιά στις πίστες!

Η θυσία του Michael

Το 2006 ήρθε η ώρα να γίνει επίσημος οδηγός της Ferrari και μάλιστα στο πλευρό του σπουδαίου Michael Schumacher. Όπως κι όταν ήταν σε ρόλο δοκιμαστή, ο νεαρός Βραζιλιάνος σε ρόλο Μπομπ Σφουγγαράκη, αντλούσε γνώση και εμπειρία στο πλευρό του σπουδαιότερου οδηγού όλων των εποχών. Το μεγαλύτερο μάθημα, ο Schumi το έδωσε τέτοια εποχή, στο περιθώριο του GP της Μόντσα. Η ιταλική ομάδα είχε ήδη εξασφαλίσει την υπογραφή του Kimi Raikkonen για το 2007, η καριέρα του Massa στο Μαρανέλο φαινόταν πως θα έληγε άδοξα και κάπου εκεί, ο ‘δάσκαλος’ προτίμησε να κάνει στην άκρη για να δώσει μία ευκαιρία στον ‘μαθητή’. Γεμάτος από την ζηλευτή του καριέρα και μαχόμενος σε υψηλό επίπεδο αφού διεκδικούσε τον τίτλο εκείνης της σεζόν (τον οποίο έχασε τελικά από τον Fernando Alonso), ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Μία δεκαετία μετά, ο Massa αποδείχθηκε πως είχε πάρει και αυτό το μάθημα. Στον ίδιο αγώνα, στην ίδια πίστα, επίσης χωρίς να έχει ‘ξεθωριάσει’ οδηγικά, ανακοίνωσε το αντίο. Με το κεφάλι ψηλά.

Πρωταθλητής για 30 δευτερόλεπτα

Κι αυτά σκάρτα. Έχει προηγηθεί μία συγκλονιστική σεζόν, όπου ο Βραζιλιάνος μονομάχησε με τον Lewis Hamilton για τον τίτλο. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, βρισκόταν στο peak της καριέρας του. Μαχητής, σε καλύτερο φεγγάρι από τον Raikkonen, ίσως με λίγο καλύτερο ‘όπλο’ από τον άγουρο ακόμα Hamilton, παλεύει τίμια. Αλλά τον προδίδει ο κινητήρας 3 γύρους προτού πάρει τη νίκη στην Ουγγαρία. Τον εξαπατά ο μετέπειτα teammate του, στο περιβόητο crash-gate, με τη στημένη στούκα του Nelson Piquet Jr που έφερε τον αγώνα τούμπα και στα χέρια του Alonso. Τον χαντακώνει η ίδια του η ομάδα στο χαοτικό pit stop, όπου ο Massa έφυγε από το box της Marina Bay με τη μάνικα ανεφοδιασμού ακόμα συνδεμένη με την F2008. Παρ’ όλα αυτά δεν το βάζει κάτω, κυνηγάει το θαύμα στο φινάλε της σεζόν, στην πατρίδα του. Μπροστά στους συμπατριώτες του, εκεί που κάποτε λάτρευαν τον Ayrton Senna. Ένας δικός τους μπορεί να γίνει και πάλι πρωταθλητής! Καρναβάλι στις κερκίδες, θρίλερ στην πίστα. Ο καιρός φέρνει τα πάνω κάτω και τα κάτω, πάνω ξανά.

Το φινάλε είναι ίσως το πιο δραματικό στην ιστορία της F1, με το τέκνο του Σάο Πάουλο να περνάει τη γραμμή του τερματισμού πρώτος. Με τα δεδομένα εκείνης της στιγμής, ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής. Το κοινό παραληρούσε, η οικογένειά του, μια αγκαλιά με τους μηχανικούς της Scuderia χοροπηδούσαν. Ανείπωτη χαρά που όμως μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα μετατρέπεται σε εφιάλτη. Η βροχή αρχίζει να πέφτει σαν κατάρα, το ρίσκο της Toyota με τα σλικ ελαστικά κάνει τον Timo Glock να ακροβατεί σ’ ένα σκοινί που είναι έτοιμο να σπάσει και ο Hamilton τον προσπερνά στην τελευταία στροφή, του τελευταίου γύρου, του τελευταίου αγώνα της σεζόν. Είναι πέμπτος και πρωταθλητής με 1 βαθμό διαφορά. Παγωμάρα. Σιωπή. Ταξίδι από την κόλαση στον παράδεισο και βασανιστικά πάλι πίσω!

Ακολουθεί το βάθρο, χαμένος αλλά περήφανος, δακρυσμένος αλλά με σφικτή γροθιά να χτυπάει στο στήθος, έδινε υπόσχεση στον κόσμο και στον εαυτό του πως θα έπαιρνε ρεβάνς. Δεν κατάφερε να την κρατήσει.

Ο ουρανός στο κεφάλι του

Η προαναφερθείσα ήττα, ήταν η σπουδαιότερη στιγμή στην καριέρα του. Μία καριέρα που μερικούς μήνες μετά δέχθηκε ένα τρομακτικό χτύπημα. Βάρους 800 γραμμαρίων ελατήριο, εκτοξεύθηκε από το προπορευόμενο μονοθέσιο του Rubens Barrichello! Ούτε στις ταινίες δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, να όμως που η μοίρα το έστειλε στο κράνος του Massa ενώ αυτός έτρεχε με 240 km/h. Freak accident με όλη τη σημασία της λέξης, στο οποίο τυχερός στην ατυχία του, ο Βραζιλιάνος επιβιώνει για μόλις 1-2 εκατοστά. Αν αυτή η ιπτάμενη οβίδα τον είχε βρει στην προσωπίδα, όλα θα τελείωναν εκεί.

Οι εικόνες είναι σοκαριστικές, ο οδηγός της Ferrari ξεπερνάει το χτύπημα, συνέρχεται αλλά χάνει το υπόλοιπο της σεζόν. Έχει υποστεί κάταγμα στο κρανίο, με το μέτωπό του να φέρει έκτοτε μία μεταλλική πλάκα. Κωλόφαρδος όσο πάει μέσα στην ασύγκριτη γκαντεμιά του, πιστεύω αλήθεια πως στις όποιες στιγμές εσωτερικής αναζήτησης έχει έκτοτε, δεν θα ξέρει αν πρέπει να στεναχωριέται για την καριέρα που γλίστρησε από τα χέρια του ή να χαίρεται που είναι ακόμα με την οικογένειά του.

The years after

Και μετά; Μετά κατηφόρα. Η έλευση του Alonso στο Μαρανέλο υποβίβασε αυτόματα τον Massa σε ρόλο δεύτερου οδηγού. Απτή απόδειξη το περίφημο «Felipe, Fernando is faster than you» στη Γερμανία που τον έχει σημαδέψει έκτοτε. Πλέον η Ferrari είχε βρει τον ήρωά της στο πρόσωπο του διψασμένου για επιτυχίες Ισπανού, τον οποίο ο Massa μπορούσε να κοντράρει μόνο στη δική του (πολύ) καλή μέρα. Έχοντας σαφή εικόνα των δυνατοτήτων του και γνωρίζοντας πότε έχει πιάσει ταβάνι, ο Βραζιλιάνος ποτέ δεν αμφισβήτησε το status quo στην ιταλική ομάδα. Σαν άλλος Rubens Barrichello, υπέμενε στωικά το ρόλο κομπάρσου στο σόου του teammate του στη Scuderia. Και η προθυμία αυτή, σε συνδυασμό με την σχέση στοργής με τον τότε πρόεδρο της Ferrari, Luca di Montizemolo, ήταν που τον κράτησε στις τάξεις της έως και τη σεζόν του 2013!

Η αναγέννηση

Επόμενος σταθμός στην καριέρα του Massa ήταν η ιστορική ομάδα της Williams. Κι αυτή προερχόμενη από μία κακή σεζόν, αναζητώντας το θαύμα που θα την έβαζε ξανά σε τροχιά πρωταθλητισμού. Θαύμα ή επιλογή, όπως κι αν θέλετε να το βαφτίσουμε, η συμφωνία με τη Mercedes για την παροχή κινητήρων αποδείχθηκε μάννα εξ ουρανού. Η Williams σκαρφάλωσε από την 9η θέση στους κατασκευαστές το 2013, στην 3η θέση το 2014! Ναι, φυσικά και οι μονάδες ισχύος έκαναν το 90% της δουλειάς αλλά το νέο περιβάλλον με τη χαρακτηριστική έλλειψη πίεσης, επέτρεψε στον Massa να βρει μέρος του παλιού καλού εαυτού του. Πήρε pole position στην Αυστρία, ανέβηκε στο βάθρο σε Μόντσα, Βραζιλία και Άμπου Ντάμπι, ήταν ‘back in the game’! Πρόσθεσε στο κοντέρ άλλα δύο βάθρα πέρυσι, έχοντας μάλιστα βρεθεί στην πρωτοπορία και του βρετανικού Grand Prix.

Φέτος μπορεί να μην έχει βελτιώσει τα στατιστικά του (11 νίκες, 16 Pole Positions, 41 βάθρα) αλλά η αλήθεια είναι πως και η Williams έχει χάσει τη φόρα της. Και προτού αυτή γίνει ξανά κατηφόρα, ήρθε η ώρα της πιο δύσκολης απόφασης την οποία έχει να πάρει στην καριέρα του ένας οδηγός αγώνων.

(Ήρθε η ώρα ο Massa να μπει στα ‘pit’)

Δεν είναι Schumacher, δεν είναι Alonso, είναι όμως ένας μαχητικός, πεισματάρης οδηγός που ξέρει καλά πως και πότε πρέπει να είναι ομαδικός παίκτης. Ένας επαγγελματίας, η εμπειρία του οποίου αποδείχθηκε ανεκτίμητη στην προσπάθεια της Williams να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια. Ένας gentleman που φεύγοντας στο τέλος της σεζόν, θα αφήσει μεγαλύτερο αποτύπωμα απ’ ότι θα άφηνε οποιοσδήποτε άλλος με τις δικές του ικανότητες.

Κύριος ήρθε, κύριος φεύγει και το μόνο που μπορούμε να του πούμε είναι: Felipe, obrigado!