Σε εικόνες – Η υπερπανσέληνος του Αυγούστου έλαμψε στον ορίζοντα

Η Πανσέληνος του Οξύρρυγχου που ακολουθεί τον Δεκαπενταύγουστο, αποτελεί παραδοσιακά μια αφορμή εξωστρέφειας, ίσως ακόμη περισσότερο για τον κόσμο που για άγνωστη αιτία ή αφορμή έχει παραμείνει στο κλεινόν άστυ τέτοια εποχή.

Μια αφορμή να ενδώσεις σε μια βραδινή βόλτα, μια επίσκεψη στα μουσεία και τα μνημεία όπου εθιμοτυπικά διοργανώνονται δράσεις με ελεύθερη είσοδο υπό το φως του φεγγαριού, να ανηφορίσεις σε λόφους του κέντρου όπως ο Λυκαβηττός και στου Φιλοπάππου, για να ζήσεις από ψηλά, μαζί με πλήθος κόσμου, αυτή τη μαγική στιγμή. Ή ακόμη και στην ταράτσα του σπιτιού σου, ανάμεσα σε πολυκατοικίες με κεραίες και θερμοσίφωνες.

Την ώρα που η πανσέληνος εμφανίζεται και το τοπίο λούζεται απ’ το φως του παντοτινού μας δορυφόρου, τα πάντα αλλάζουν, σαν να μεταμορφώνονται. Δεν είναι τυχαίο που έχουν χαρακτηρίσει το φεγγάρι την αρχαιότερη μούσα των καλλιτεχνών.

Ο αναγεννησιακός πίνακας με τη γέννηση του φεγγαριού από τον Michelangelo, η Έναστρη Νύχτα του Van Gogh, το Ταξίδι στη Σελήνη του Georges Méliès στις απαρχές του κινηματογράφου, το εμβληματικό The Dark of the Moon των Pink Floyd είναι μονάχα μερικές ψηφίδες από το τεράστιο μωσαϊκό συνειρμών που έχει προκαλέσει μέσα στους αιώνες το κοντινότερο στη Γη ουράνιο σώμα.

Είναι φορές που έχεις λίγο περισσότερο ανάγκη από αυτό το σχεδόν μεταφυσικό διάλειμμα που προσφέρει η Πανσέληνος. Πριν λίγες μέρες, η Αττική έζησε ακόμη μια καταστροφή, για την ακρίβεια, τη «δεύτερη δυσμενέστερη περίπτωση πυρκαγιάς σε καμένη έκταση που έχει εκδηλωθεί στα χρονικά», και έχασε επιπλέον 105.000 στρεμ. γης.

Έτσι, οι Αθηναίοι που είχαν ξεμείνει πίσω, πέρα απ’ τον ατελείωτο φετινό καύσωνα, πέρα απ’ την απογοήτευση του ότι οι διακοπές εξελίσσονται σε είδος πολυτελείας, βρέθηκαν και πάλι σε συνθήκες ασφυξίας, όχι μόνο από τον καπνό αλλά και τη συνειδητοποίηση για ακόμη μια φορά πως το Λεκανοπέδιο είναι καταδικασμένο από περιβαλλοντικής άποψης.

Η Πανσέληνος του Οξύρρυγχου υπολογίζεται κατά 15% φωτεινότερη και 30% μεγαλύτερη από άλλες Πανσελήνους – όχι ότι διαφέρει όντως στα μετρήσιμα στοιχεία της, αλλά έτσι φαίνεται απ’ την επιφάνεια της Γης λόγω της μικρότερης απόστασης του ουράνιου σώματος από τον πλανήτη μας αλλά και τον ίδιο τον ορίζοντα.

Σε γενικές γραμμές, το καλοκαίρι η γραμμή της εκλειπτικής πορείας της Σελήνης είναι πολύ χαμηλότερη σε σχέση με τον χειμώνα, και ακόμη πιο χαμηλή ήταν κατά τη διάρκεια της τωρινής ολοκλήρωσης του κύκλου του. Γι’ αυτό χαρακτηρίζεται ως υπερπανσέληνος.

Το θέαμα θαύμασε χιλιάδες κόσμου, επιλέγοντας το σημείο που προσφέρεται περισσότερο άποψη σκηνογραφίας. Τα ιστορικά μνημεία, η θάλασσα, τα άλση και τα πάρκα είχαν την τιμητική τους.

Μια ακόμη σημαντική πληροφορία που πρέπει να κρατήσουμε τόσο για τη χθεσινή υπερπανσέληνο όσο και για τις επόμενες (η χθεσινή ήταν η πρώτη από τις τέσσερις διαδοχικές υπερπανσέληνους που θα σημειωθούν έως τον Νοέμβριος), είναι πως «δεν υπάρχει κανένας λόγος να την παρατηρήσουμε με κιάλια ή τηλεσκόπιο, επειδή οι ακτίνες του Ήλιου είναι εντελώς κάθετες στην ορατή προς εμάς πλευρά της, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να διακρίνουμε καμία λεπτομέρεια επάνω στην επιφάνειά της», όπως τόνισε σε ανάρτησή του ο Άρης Μυλωνάς που εργάζεται ως αστρονόμος-εκλαϊκευτής της αστρονομίας, του Κέντρου Επισκεπτών του Εθνικού Αστεροσκοπείου στην Πεντέλη.

Οπότε, απλά απολαύστε τη στιγμή. Να σημειώσουμε ότι η Πανσέληνος του Οξύρρυγχου θα είναι γεμάτη για λίγα βράδια ακόμα.