© AP Photo/Darren Staples
ΚΟΣΜΟΣ

Σε μια πόλη της Αγγλίας παίζουν ποδόσφαιρο όπως στον Μεσαίωνα

Για τους εξωτερικούς παρατηρητές φαίνεται βίαιος και σκληρός, για τους ντόπιους είναι μια μεγάλη γιορτή που τους γεμίζει υπερηφάνεια. Όπως και να έχει, το Shrovetide Football κάνει το Άσμπορν μοναδικό.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: © AP PHOTO/DARREN STAPLES)

Ένας επισκέπτη που θα βρεθεί τυχαία τις πρώτες μέρες της Σαρακοστής στη μικρή πόλη Άσμπορν στην επαρχία της Αγγλίας, χωρίς να έχει γνώση του τι πρόκειται να αντικρίσει, πολύ πιθανόν να υποθέσει ότι λαμβάνει χώρα μια μαζική διαμαρτυρία, βλέποντας τους δρόμους πλημμυρισμένους από κόσμο που φωνάζει και δείχνει έτοιμος να ορμήσει, ενώ όλα τα μαγαζιά είναι με κατεβασμένα ρολά, σε κατάσταση ετοιμότητας. Αλλά, καμία σχέση.

Αυτό που συμβαίνει είναι μια μεγάλη αθλητική γιορτή με ιστορία από τα χρόνια του Μεσαίωνα – ένας χαοτικός αγώνας ποδοσφαίρου ο οποίος βέβαια δεν μοιάζει σε τίποτα με το σύγχρονο ποδόσφαιρο, πέρα από το ότι υπάρχουν δύο ομάδες και ο σκοπός του να σκοράρουν με την μπάλα.

Είναι το Shrovetide Football που μετατρέπει όλη την πόλη σε ένα τεράστιο αγωνιστικό χώρο, με το σύνολο των κατοίκων και των επισκεπτών να χωρίζονται στους «πάνω» και τους «κάτω» (ανάλογα με το εάν έχουν γεννηθεί πάνω ή κάτω από το ρυάκι Χένμπορ Μπρουκ που διασχίζει την πόλη) και διαγωνίζονται με την ψυχή τους για δύο μέρες, σε αγώνες διάρκειας οκτώ ωρών, από το μεσημέρι μέχρι τη νύχτα.


Για αυτές τις ώρες και μέρες, δημιουργείται μια παράλληλη πραγματικότητα στη γραφική πόλη που απέχει τρεις ώρες οδήγησης από το Λονδίνο και κατά τα άλλα αποτελεί έναν ήσυχο προορισμό για απόδραση.

Στο Shrovetide Football δεν υπάρχει όριο παικτών: συμμετέχει όλη η πόλη ανεξαιρέτως.
Κάθε τετραγωνικό μέτρο της πόλης, οι δρόμοι, τα χωράφια και βέβαια το ποτάμι, αποτελούν τον αγωνιστικό χώρο.

Βασικός στόχος είναι να βάλουν όσα περισσότερα γκολ προλάβουν, αλλά όχι σε κάποιο τέρμα αντίπαλης ομάδας.

Στον παραδοσιακό ποδοσφαιρικό αγώνα του Shrovetide, τον ρόλο του τέρματος παίζουν δύο πέτρινα μνημεία τα οποία βρίσκονται σε απόσταση περίπου 4,8 χιλιομέτρων, στη θέση που κάποτε ήταν οι δύο μεγάλοι παλιοί μύλοι του χωριού.

Οι παίκτες ορμούν μέσα στα νερά και εάν προλάβουν να χτυπήσουν την μπάλα τρεις φορές επάνω στο σημείο που πρέπει, σκοράρουν ένα γκολ για την ομάδα τους και αμέσως οι συμπαίκτες τον σηκώνουν στους ώμους τους πανηγυρίζοντας με θέρμη. Είναι μεγάλη τιμή όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά για το όνομα όλης της οικογενείας αυτό το επίτευγμα.

Άλλωστε, δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται εύκολα ή ανώδυνα.

Οι περιορισμοί για τους παίκτες στο Shrovetide είναι ελάχιστοι, αν όχι μηδενικοί. «Η περιττή βία αποδοκιμάζεται», αναφέρουν οι διοργανωτές, αλλά δεν λένε ότι απαγορεύεται. Στη μανιώδη προσπάθειά τους να αρπάξουν ή να μεταφέρουν την μπάλα (συνήθως με τη μέθοδο του σκραμ που χρησιμοποιείται στο ράγκμπι), οι παίκτες σπρώχνονται, τραβιούνται, κοπανιούνται, ακόμη και δαγκώνουν. Δεν είναι τυχαίο που ο αγώνας αυτός πέρα από ιστορικότερος θεωρείται και ο πιο βίαιος που διεξάγεται στις μέρες μας.


Αλλά οι ντόπιοι δεν αντιλαμβάνονται τον αγώνα με όρους πολέμου, όπως μάλλον φαντάζει σε έναν εξωτερικό παρατηρητή. «Για τους περισσότερους, αυτός ο αγώνας είναι η καλύτερη στιγμή της χρονιάς, υπάρχουν οικογένειες που ζουν και αναπνέουν μόνο για το Shrovetide», είχε δηλώσει στο Economic Times ο Richard Bott, κάτοικος του Άσμπορν και σταθερός παίκτης στον αγώνα εδώ και δεκαετίες, «είναι μέρος του DNA μας».

Την ίδια ακριβώς φράση μεταφέρει ηλικιωμένος κάτοικος στο πρακτορείο Associated Press: «ζω και αναπνέω για αυτή τη μέρα, το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ από τον ενθουσιασμό μου».

Η μπάλα του αγωνίσματος είναι χειροποίητη, από δέρμα. Ο θρύλος λέει ότι στα χρόνια του Μεσαίωνα χρησιμοποιούσαν το κεφάλι του προδότη, μετά την εκτέλεση στην γκιλοτίνα.
Σήμερα, μεταφέροντας ιστορία αιώνων, ο παραδοσιακός αγώνας αποτελεί το μεγαλύτερο γεγονός στο ημερολόγιο του Άσμπορν.

Από τη δική τους σκοπιά, ο αγώνας είναι μια μεγάλη γιορτή που τους συνδέει με το παρελθόν τους και την πολιτιστική τους ταυτότητα.

Οι αγώνες Shrovetide, ουσιαστικά ένα είδος ποδόσφαιρο όχλου απ’ όπου προέκυψε τόσο το ποδόσφαιρο αλλά και το ράγκμπι, εντοπίζεται στο χρονολόγιο της Αγγλίας τουλάχιστον από τον 12ο αιώνα, ενώ συγκεκριμένα στο Άσμπορν διεξάγεται τουλάχιστον από το 1667, αν και οι αληθινές ρίζες της παράδοσης στην περιοχή έχουν πλέον χαθεί: εξαιτίας πυρκαγιάς που ξέσπασε για άγνωστο λόγο στα γραφεία της επιτροπής της διοργάνωσης στα τέλη του 19ου αιώνα, καταστράφηκαν όλα τα αρχεία που περιελάμβαναν τις σχετικές πληροφορίες.

Ο αγώνας διεξάγεται σε δύο μέρη, διάρκειας οκτώ ωρών, τις πρώτες μέρες της Σαρακοστής.
Τον ρόλο του τέρματος παίζουν δύο πέτρινα μνημεία τα οποία βρίσκονται σε απόσταση περίπου 4,8 χιλιομέτρων, στη θέση που κάποτε βρίσκονταν μύλοι.
Όποιος καταφέρει να σκοράρει, απολαμβάνει τον σεβασμό όλης της κοινότητας στο Άσμπορν.