Σιδερώνα, το νησί των βρικολάκων στην Κορινθία
- 29 ΟΚΤ 2024
Το νησί είναι ακατοίκητο, άδειο και άγνωστο στους περισσότερους, ακόμα και στα άτομα που βρίσκονται σχετικά κοντά του. Παρ’ όλα αυτά, η Σιδερώνα βρέθηκε για λίγο στην επικαιρότητα πριν από πολλά χρόνια, αν και ο λόγος δεν ήταν η ομορφιά της (σήμερα την προσεγγίζουν με σκάφος ώστε να κάνουν βουτιές στα νερά της), αλλά ένα «περιστατικό» το οποίο τρόμαξε την τότε Ελλάδα.
Η Σιδερώνα βρίσκεται στον κορινθιακό κόλπο και από το 1846 και μετά την ακολουθεί ένα μύθος που σταδιακά γιγαντώθηκε, αφήνοντας πίσω του ένα πέπλο μυστηρίου στην Κορινθία. Τι ακριβώς συνέβη; Διαδόθηκαν φήμες ότι στο μικρό αυτό νησί εμφανίστηκαν βρικόλακες.
Η πραγματική ιστορία πίσω από τον μύθο, βέβαια, είναι εντελώς διαφορετική και σίγουρα δεν έχει να κάνει με μυτερά δόντια που καταλήγουν σε ανθρώπινους λαιμούς. Τρεις άντρες από το Σοφικό, όντας μεθυσμένοι, μπήκαν σε μία βάρκα με προορισμό τον Κόρφο, έπεσαν σε καταιγίδα και πνίγηκαν.
Όταν οι οικείοι τους αποφάσισαν να τους θάψουν, αντιμετώπισαν αντιδράσεις διότι, σύμφωνα με μία παλιά δεισιδαιμονία, όσοι πνίγονται στη θάλασσα γίνονται βρικόλακες όταν θάβονται στη στεριά. Μιλάμε για το 1846 άλλωστε.
Μην μπορώντας να δεχτούν κάτι τέτοιο, οι οικογένειες έθαψαν κρυφά τους ανθρώπους τους στο νησί Σιδερώνα και πέντε μήνες μετά, όταν μαθεύτηκε τι είχαν κάνει, οι κάτοικοι του χωριού ξεσηκώθηκαν.
Έτσι, πολύ γρήγορα διέδωσαν ότι οι πνιγμένοι άντρες έγιναν βρικόλακες και ανέβηκαν στο Σοφικό ώστε να τρομάξουν τους κατοίκους. Οι φήμες αυτές δεν έμειναν για πολύ στην Κορινθία και σύντομα έφτασαν μέχρι και την Ιερά Σύνοδο. Υπάρχει μάλιστα μία σχετική αναφορά του αρχιμανδρίτη Ζαχαρία Μαθά προς την Ιερά Σύνοδο με ημερομηνία 18 Ιανουαρίου 1848.
Μετά τις έντονες διαμαρτυρίες, οι οικογένειες των θυμάτων μετέφεραν τα σώματα των δικών τους ανθρώπων σε μία άλλη, απομακρυσμένη περιοχή, ωστόσο ο μύθος, όπως γίνεται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, γεννήθηκε για να μείνει.
Τελικά, όπως αποδείχθηκε, οι τρεις «βρικόλακες» δεν έκαναν ποτέ επιδρομή στο χωριό του Σοφικού για να τρομάξουν τους κατοίκους. Οι φήμες δημιουργήθηκαν και διαδόθηκαν από τους συντοπίτες τους, οι οποίοι είχαν διαφορές με τις οικογένειές τους.
