Στη Βενεζουέλα, οι συντάξεις δεν αρκούν για τα βασικά αγαθά

Η ιδιαίτερη κατάσταση της Βενεζουέλας, που μέσα σε λίγες δεκαετίες βρέθηκε απ’ τη θέση της πλουσιότερης χώρας της Νότιας Αμερικής στον ακραίο πληθωρισμό και την ανέχεια, δεν έχει σταματήσει να χειροτερεύει: ο κόσμος μεταναστεύει, η παγκόσμια ενεργειακή κρίση πιέζει για ιδιωτικοποιήσεις στα καύσιμα, τα τρόφιμα και τα χρήματα στερεύουν, με τους τελευταίους τροχούς της κοινωνικής αλυσίδας να πασχίζουν για την επιβίωσή τους.

Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται οι συνταξιούχοι. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα μια θεωρητικά γενναία αύξηση στην εθνική σύνταξης, από τα 4 στα 60 δολάρια, αλλά και πάλι, με τον πληθωρισμό να υπολογίζεται στο 686,4% (σύμφωνα με τα δεδομένα της περσινής χρονιά), «το ποσό των 130 μπολιβάρ που φτάνει στα χέρια μας επίσης δεν είναι αρκετό», όπως δήλωσε στο Associated Press η 72χρονη Maybel Sequera.

Η σκληρή απόδειξη αυτής της πραγματικότητας είναι οι ουρές που σχηματίζονται καθημερινά στις επισιτιστικές δομές της χώρας: πολίτες με δεκαετίες εργασίας να πιάνουν θέση για ένα πιάτο φαγητό.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε το Παρατηρητήριο Οικονομίας στη Βενεζουέλα, το κόστος για την κάλυψη των βασικών αναγκών υπολογίζεται σήμερα στα 365 δολάρια, γεγονός που σημαίνει ότι για να επαρκεί η εθνική σύνταξη πρέπει να εξαπλασιαστεί.

Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και η εκκλησία συνδράμουν με συσσίτια και είδη πρώτης ανάγκης, αλλά το κενό είναι τόσο μεγάλο που δε γεφυρώνεται. Διόλου σπάνια δεν είναι η εικόνα ηλικιωμένων να ζητιανεύουν στο δρόμο ή να περιφέρονται εξαθλιωμένοι στο Καράκας.

Τα στιγμιότυπα από τις δομές στέγασης, τα συσσίτια και τους δρόμους της παραπαίουσας πρωτεύουσας είναι αποκαρδιωτικά – είναι πρόδηλο ότι οι ηλικιωμένοι είναι πλήρως αφημένοι στη μοίρα τους. Η οργή τούς οδήγησε σε μεγάλες διαδηλώσεις τις τελευταίες εβδομάδες.