Στην υπερβατική μαγεία της Δρακόλιμνης της Τύμφης
Επάνω στα παρθένα δάση της Βόρειας Πίνδου σε περιμένει το απαράμιλλο τοπίο της Τύμφης. Η ανάβαση (και η διανυκτέρευση) στη Δρακόλιμνη είναι εμπειρίες που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες μέσα σου.
- 23 ΙΟΥΝ 2024
Δεν είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που φαντάζεσαι: Το όνομα των δύο –και όχι μίας– αλπικών λιμνών στην οροσειρά της Πίνδου που κάθε χρόνο υποδέχονται τους πιο θαρραλέους οπαδούς του ορειβατικού τουρισμού, οφείλεται σε έναν μύθο.
Σε έναν μύθο που λέει ότι σε καθεμιά από αυτές, στη Δρακόλιμνη της Τύμφης και στη Δρακόλιμνη του Σμόλικα, κατοικούσαν κάποτε δύο φοβεροί και τρομεροί δράκοι, οι οποίοι έτρεφαν μεταξύ τους ασίγαστο μίσος. Και όποτε κυριεύονταν από θυμό και αγρίευαν, όπως θα ακούσεις μέχρι σήμερα να αφηγούνται οι ντόπιοι στο Πάπιγκο, εκτόξευαν στον αιώνιο εχθρό τους απ’ τη μία πέτρες και απ΄ την άλλη σβώλους από αλάτι.
Έτσι έχει εξηγήσει η λαϊκή παράδοση της Ηπείρου το παράδοξο ότι στην πρώτη απ’ τις δύο λίμνες οι όχθες είναι άσπρου χρώματος με διάσπαρτες μαύρες πέτρες, ενώ αντίθετα στη δεύτερη λίμνη οι όχθες είναι μαύρου χρώματος με διάσπαρτες λευκές πέτρες.
Αλλά δεν είναι αυτό το μοναδικό ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των δύο στην ουσία παρόμοιων οικοσυστημάτων, που οδήγησε στον παραπάνω μύθο: μέσα στα ύδατα των δύο δρακόλιμνων εντοπίζονται πληθυσμοί από αλπικούς τρίτωνες – ένα από τα ομορφότερα αμφίβια που μπορεί να συναντήσει κάποιος στα βουνά της χώρας και ίσως το πλάσμα που οπτικά θυμίζει περισσότερο δράκο. Έχει γκρίζα-καστανόμαυρη ράχη και κοκκινωπή κοιλιά, συγγενή με τη σαλαμάνδρα, ενώ η καταγωγή τους εκτιμάται ότι ανάγεται στην εποχή των Δεινοσαύρων.
Απαντώνται αποκλειστικά σε μεγάλα υψόμετρα και λόγω σπανιότητας (εντοπίζονται σε λίγα σημεία στη χώρα) η παρατήρησή τους είναι από τις εμπειρίες που αφηγούνται όσοι ολοκληρώσουν την ανάβαση μέχρι εκεί πάνω.
Το φωτογραφικό αφιέρωμα του SOOC είναι από τη Δρακόλιμνη της Τύμφης, που συναντάς πρώτη ακολουθώντας την πεζοπορική διαδρομή.
Είναι μια απαιτητική αποστολή, όχι όμως τόσο δύσκολη ώστε να μην την καταφέρεις, πάντα με τον σωστό εξοπλισμό και τουλάχιστον έναν συνοδοιπόρο. Το μονοπάτι είναι ευκρινώς σηματοδοτημένο.
Υπάρχει δυνατότητα να μειώσεις το επίπεδο δυσκολίας, φτάνοντας με όχημα στο Καταφύγιο της Αστράκας και διασχίζοντας μόνο το υπόλοιπο κομμάτι της διαδρομής με τα πόδια (περίπου 1,5-2 ώρες), αλλά για την αυθεντική εμπειρία αυτής της ανάβασης που θα θυμάσαι για πάντα στη ζωή σου, πρέπει να αρχίσεις την πεζοπορία από το Μικρό Πάπιγκο, αχάραγα.
Ακολουθείς το Εθνικό Μονοπάτι Ο3. Από υψόμετρο 950 μ. πρέπει να φτάσεις στα 2080 μ. Όσο ανηφορίζεις τη διαδρομή, τα πυκνά δάση του μαυρόπευκου θα δίνουν σταδιακά τη θέση της σε χαμηλούς θάμνους και τα είδη που χαρακτηρίζουν την άγρια ομορφιά του αλπικού τοπίου.
Σήμα κατατεθέν, οι επιβλητικοί κάθετοι βράχοι της Αστράκας στα δεξιά. Η ομορφιά είναι αδύνατον να αποτυπωθεί σε λέξεις. Έπειτα από περπάτημα 3-4 ωρών (με στάσεις ανά διαστήματα σε κρύνες και άλλα τοπόσημα), θα φτάσετε στο Καταφύγιο της Αστράκας για την απαραίτητη στάση ανεφοδιασμού και ξεκούρασης πριν την τελική ευθεία για τη Δρακόλιμνη της Τύμφης.
Έπειτα απομένουν –μάξιμουμ– δύο ώρες σταθερού ρυθμού περπάτημα για τον επίγειο παράδεισο που λέγεται Δρακόλιμνη Τύμφης.
Στην καρδιά ενός ανέγγιχτου κόσμου, ο ορεινός όγκος της Τύμφης μαγεύει.
Στη μέση ενός κοιλώματος που το περικυκλώνουν ψηλά άγρια βράχια και λόφοι, φωλιάζει η αλπική λίμνη με ένα σχήμα ελλειψοειδές και έκταση περίπου 5 στρέμματα. Η εικόνα ανταμείβει κάθε βήμα. Πολλοί που ανεβαίνουν είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι για διανυκτέρευση, θέλοντας να χορτάσουν το τοπίο όσο μπορούν. Στη μια πλευρά στέκει αγέρωχη, η κορυφή της Γκαμήλας, στην άλλη βρίσκεται η φοβερή χαράδρα όπου κυλάει ο Αώος, ενώ μέσα στη λίμνη τσαλαβουτούν οι τρίτωνες.
