Στην Κίνα πλέον γεννιούνται λιγότερα παιδιά απ’ όσα πρέπει και αυτό είναι πρόβλημα

Μέσα στο 2020 γεννήθηκαν 12 εκατομμύρια παιδιά. Ήταν 6 εκατομμύρια λιγότερα από το 2016, οπότε σβήστηκε από τους νόμους η πολιτική του ενός παιδιού που είχε τεθεί σε εφαρμογή το 1976. Πλέον οι Κινέζοι μπορούσαν -νόμιμα- να αποκτήσουν και δυο παιδιά, αλλά δεν το κάνουν.

Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης ήταν 0.53% την περασμένη δεκαετία, μειωμένος κατά 0.04% εν συγκρίσει με τις μετρήσεις της περασμένης δεκαετίας, με τον πληθυσμό να πέφτει στα 1.41 δισεκατομμύρια. Η κυβέρνηση θορυβήθηκε τόσο που ετοιμάζει πολλά νέα μέτρα, για να ενθαρρύνει τους πολίτες να αναπαραχθούν -και να σταματήσει η μείωση του πληθυσμού.

Aν συνεχιστεί η υπάρχουσα κατάσταση, έως το 2040 θα έχει φτάσει στο 25% (επί του συνόλου) ο πληθυσμός ηλικίας από 65+ χρόνων και πάνω. Δηλαδή, ανθρώπων που δεν ανήκουν στο εργατικό δυναμικό. Ο πληθυσμός ηλικίας 16 με 59 χρόνων που ανήκει, μειώθηκε κατά 40 εκατομμύρια την τελευταία δεκαετία. Δεν είναι ότι ξέμειναν από χέρια. Υπάρχουν διαθέσιμοι 880.000.000 άνθρωποι. Αλλά η μείωση προβληματίζει τους ηγέτες του έθνους -κατά το Reuters– που θέλουν να συνεχιστεί η παγκόσμια επιρροή μέσω των τεχνολογικών εξελίξεων και να συντηρείται η οικονομία τους, από τις δαπάνες καταναλωτών. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις, αλλά αν δεν υπάρχουν καταναλωτές, δεν μπορούν να υπάρξουν και δαπάνες.

Να δούμε τι άλλο θα επηρεαστεί αν συνεχίσουν να μη γεννούν οι Κινέζοι

Σύμφωνα με το Observatory of Economic Complexity, κορυφαίο εργαλείο οπτικοποίησης δεδομένων που αφορούν δεδομένα του διεθνούς εμπορίου, τo 2019 η Κίνα ήταν η Νο2 οικονομία του πλανήτη, σε ό,τι αφορά το ακαθάριστο εθνικό προϊόν. Ήταν και στο Νο1 των εξαγωγών, παγκοσμίως. Θέση στην οποία βρίσκεται από το 2009. Εξ ου και το παρατσούκλι ‘το εργοστάσιο του κόσμου’. Προηγουμένως έγινε η μεγαλύτερη κατασκευαστής τους πλανήτη. Ένα check στα πράγματα που έχεις σπίτι και γράφουν made in China είναι αρκετό για να σε πείσει πως αυτή είναι η αλήθεια. Εάν μειωθεί κι άλλο ο πληθυσμός, θα επηρεαστεί η παραγωγή, αλλά και οι τιμές των κινεζικών προϊόντων. Για όλα υπάρχουν εξηγήσεις.

Να δούμε ποιες είναι τα κορυφαία εξαγώγιμα προϊόντα

Στις κορυφαίες θέσεις των άφθονων πραγμάτων που δημιουργούν οι Κινέζοι και διαθέτουν σε όλον τον πλανήτη είναι ο εξοπλισμός ραδιοτηλεόρασης (έχει έσοδα 208 δισεκατομμύρια δολάρια), οι ηλεκτρονικούς υπολογιστές (141.000.000.000 δολ.), τα ολοκληρωμένα κυκλώματα (108 δισεκατομμύρια δολάρια), τα ανταλλακτικά μηχανών γραφείου (82.7 δισεκατομμύρια δολάρια) και τα τηλέφωνα (54.800.000.000 δολ.). Το 2019 η Κίνα ήταν πρώτη σε εξαγωγές σε εξοπλισμό ραδιοτηλεόρασης, ηλεκτρικούς υπολογιστές, ανταλλακτικά μηχανών γραφείου, τηλεφώνων και συσκευές ημιαγωγών (34.000.000.000 δολάρια). Στα best of είναι τα υφάσματα και ο ιατρικός εξοπλισμός.

Μόνο από τις ΗΠΑ είχαν λαμβάνειν 429.000.000.000 δολάρια, από την Ιαπωνία 152.000.000.000 δολάρια, από τη Νότιο Κορέα 108.000.000.000 δολάρια και από τη Γερμανία 96.900.000.000 δολάρια.

Πώς έγινε η Κίνα το εργοστάσιο του κόσμου

Ο πρώτος λόγος που oι Κινέζοι μπορούν και ανταποκρίνονται σε πλήθος απαιτήσεων όλης της υδρογείου είναι ο προφανώς: είναι πάνω από 1.400 δισεκατομμύρια νοματαίοι. Ξεκάθαρος είναι και ο δεύτερος λόγος: τα (πολλά) φθηνά εργατικά χέρια. Ο τρίτος είναι πως νόμος δεν είναι το δίκιο του εργάτη, αλλά οι απαιτήσεις του αφεντικού, προκειμένου να γίνει η δουλειά. Θέματα όπως η υγεία, η ασφάλεια και οι γενικότεροι κανονισμοί φροντίδας των υπαλλήλων, δεν απασχολούν ιδιαίτερα. Δεν υπάρχει κατώτατος μισθός (το Γενάρη του 2020 στη Shanghai εργάτες έπαιρναν 3.16 δολάρια την ώρα ή 335.70 το μήνα) ή αυστηροί κανονισμοί για την παιδική εργασία και την αθέλητη εργασία, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό των Ουιγούρων.

Aν σε ενδιαφέρει, υπάρχει το εξαιρετικό American Factory στο Netflix, που αφορά την εξαγορά αμερικανικού εργοστασίου από Κινέζους και τη συνύπαρξη εργατών από τις δυο χώρες.

Όπως αναφέρει το Investopedia το επιχειρηματικό οικοσύστημα, η έλλειψη κανονισμών συμμόρφωσης, οι χαμηλοί φόροι (οι εξαγωγές έχουν μηδέν επιπρόσθετους) και δασμοί και οι ανταγωνιστές νομισματικές πρακτικές κάνουν μη ανταγωνίσιμο το κόστος παραγωγός και την Κίνα αχτύπητη σε αυτό το κομμάτι.

Η συνεργασία είναι πιο επικερδής από τον ανταγωνισμό -και η καινοτομία το κατ’ αρχάς ζητούμενο

Το επιχειρηματικό οικοσύστημα της Κίνας διαφέρει παρασάγγης από εκείνο της Δύσης. Το [προμηθεύω, παράγω, προωθώ» αντικαταστάθηκε προ 20ετίας με το «όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα». Την αρχή ανέλαβαν οι Baidu, Tencent και Xiaomi. Τι έκαναν;

Οι εταιρίες όλων των μεγεθών οφείλουν την ύπαρξη τους σε ένα σύστημα που τους θέλει να είναι μέλη ομάδας (του τομέα τους), να ‘χουν πρόσβαση σε κοινόχρηστους πόρους, γνώσεις και πληροφορίες, στην πρόσβαση σε νέους πελάτες και νέες αγορές, διατηρώντας τη θέση τους σε αποκλειστικές πλατφόρμες. Έτσι μπορούν να επικεντρωθούν στην καινοτομία, να αποκτήσουν υπερεξειδίκευση -σε κάθε κομμάτι της αλυσίδας από τη σκέψη έως την παραγωγή- και να κρατήσουν μακριά τις ξένες δυνάμεις, κρατώντας το χαμηλό κόστος και τις υψηλές ποιότητες που κάνουν τα προϊόντα ανταγωνιστικά και σε όλες τις άλλες αγορές της γης.

Kάπου εδώ να πούμε ότι η Κίνα έχει κατηγορηθεί πως κάνει τεχνητή ‘συμπίεση’ της αξίας του νομίσματος της, για να κρατά τις τιμές σε πιο χαμηλά επίπεδα από τους Αμερικανούς. Την κάνει αγοράζοντας δολάρια και πουλώντας yuan. Το 2005 είχε εκτιμηθεί πως η τιμή του θα είναι 30% μικρότερη έναντι του δολαρίου. Το 2017 ήταν 8% ανατιμημένη.

Η σύνδεση της όποιας εταιρίας με ένα συγκεκριμένο οικοσύστημα προσφέρει κοινωνικά κεφάλαια και την ευκαιρία καθιέρωσης “σε έναν ωκεανό ανταγωνιστών” όπως γράφει το Globe News Wire.

Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη

Το ATM προκύπτει από τις λέξεις Alibaba (το 2020 είχε για έσοδα 72 δισεκατομμύρια δολάρια), Tencent (73.560.000.000 δολ.) και Meituan Dianping (13.570.000.000 δολ.). Είναι οι τεχνολογικοί κολοσσοί-απάντηση στους Facebook, Amazon, Apple, Microsoft και Google. Και το ακρωνύμιο δεν παραπέμπει τυχαία εκεί όπου ξέρεις. Οι τρεις τους έχουν πάρα πολλά λεφτά διαθέσιμα για επενδύσεις σε μικρότερες εταιρίες, για την απορρόφηση ανταγωνισμού και ενδεχόμενων απωλειών. Εν τω μεταξύ, όσοι ασχολούνται με τα τεχνολογικά έχουν τις έδρες τους στη Shenzhen -στα σύνορα με το Hong Kong- και μοιράζονται μεταξύ τους, ό,τι έχουν ανάγκη.

Σε επίπεδο παραγωγής, ξεχωρίζει η Vaporesso & Smoore International, όπου ανήκει το 90% των vaping devices του πλανήτη. Στην πόλη Shenzhen είναι μαζεμένες περισσότερες από 600 σχετικές επιχειρήσεις, που είναι φίλες. Όχι εχθροί. Και μοιράζονται την τεχνογνωσία τους.

Η επιτυχία του επιχειρηματικού οικοσυστήματος που δόμησε η Κίνα έχει ερευνηθεί από τους Δυτικούς και πλέον υπάρχουν χώρες που έχουν προχωρήσει στην αντιγραφή.