Στην Κούβα δεν σκοτώνουν τα Lada όταν γεράσουν

Γαλάζιες, πράσινες και κόκκινες Chevrolet. Μέχρι σήμερα, οι δρόμοι της Αβάνας μοιάζουν με καρτ ποστάλ βγαλμένη από τα 50s. Μετά την κουβανική επανάσταση, ο στόλος αυτοκινήτων της χώρας σταμάτησε να ανανεώνεται. Το εμπάργκο των ΗΠΑ προς την κομμουνιστική χώρα της Καραϊβικής ήταν σκληρό και απαράβατο: κανένα αμάξι κατασκευασμένο σε αμερικανικό έδαφος δεν έπρεπε να πατήσει τις ρόδες του στα λιμάνια της Κούβας. Έτσι, για δεκαετίες ολόκληρες οι κάτοικοι προσπαθούσαν να συντηρήσουν τα αυτοκίνητά τους με ό,τι μέσα είχαν. Έλλειπαν ανταλλακτικά, μπογιές, γνώσεις. Και όμως, αυτό το μικρό έθνος από μηχανικούς κατάφερε να κρατήσει στη ζωή τα αρχαία αυτά μηχανήματα.

Τι έκανε η Σοβιετική Ένωση για να βοηθήσει την Κούβα; Τα επίσημα νούμερα δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ, είναι δεδομένο όμως πως περίπου 100 χιλιάδες Lada ταξίδεψαν από τα ρωσικά εργοστάσια μέχρι τις τροπικές ακτές κάτα την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Πολλά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν ως ταξί, άλλα ως ΙΧ, και κάποια για να μεταφέρουν επισήμους.

Άβολα, άκομψα, σκληρά, τετράγωνα. Όποιος έχει πιάσει στα χέρια του έστω και μια φορά αυτοκίνητο ρωσικής κατασκευής γνωρίζει καλά τι πάει να πει αυτό. Για τους Κουβανούς όμως ήταν μάνα εξ’ ουρανού, ένα όχημα που τους γλίτωνε από το να κάνουν τις μεταφορές με μουλάρια – ή, ακόμη χειρότερα, με τα χέρια. Έτσι, μέσα από τις δεκαετίες, απέκτησαν ένα διαφορετικό status στο μυαλό του κόσμου.

«Πάντα λέγαμε ότι το Lada είναι το αυτοκίνητο της Κούβας» δήλωσε πρόσφατα στο Associated Press, o 29χρονος Carlos Rodriguez, πρόεδρος του Lada Cuba Club.

To club ξεκίνησε το 2016, αριθμεί 140 μέλη και πραγματοποιεί συχνά εκδηλώσεις, όταν βέβαια τα μέλη δεν προσπαθούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο στην επισκευή των αυτοκινήτων τους. Μάλιστα, το δικό τους event, όπου 50 Lada συναντήθηκαν σε ένα πλυντήριο αυτοκινήτων, για να παρελάσουν στους δρόμους της Αβάνας, κορνάροντας και κρατώντας κουβανέζικες σημαίες, χάρισε απολαυστικά κλικ στον Ramon Espinoza, φωτογράφο του Associated Press.

Τα Lada μπορεί να παιδεύουν τους ιδιοκτήτες τους, αποτελούν όμως σύμβολο της σοβιετικής εποχής της Κούβας, μίας εποχής που φαίνεται να δίνει τη θέση της σιγά-σιγά σε κάτι καινούργιο. Τα συναισθήματα όμως αρκετών κατοίκων παραμένουν απαράλλαχτα. «Είμαι πολύ περήφανος για αυτό» είπε ο Rodriguez, για το άσπρο του Lada, πριν συνεχίσει: «Το προσέχω σαν να είναι παιδί μου». Κάτι, δηλαδή, που φαίνεται ξεκάθαρα στο παρακάτω φωτορεπορτάζ.