Τα κορίτσια που ερωτευτήκαμε ένα βράδυ για ένα βράδυ

Ας ξεκινήσουμε με μερικούς στίχους:

“Ο ουρανός ανάβει τα φώτα / τίποτα πια δε θα ‘ναι όπως πρώτα / Ξημέρωσε πάλι”

Η έναρξη από το ‘Όνειρο Ήτανε’ του Αλκίνοου Ιωαννίδη θα μπορούσε ν’ αποτελεί τον ύμνο στους έρωτες που κράτησαν μια βραδιά. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, πρέπει να κάνουμε κάποιες διευκρινήσεις από την αρχή. Οι έρωτες της μιας βραδιάς είναι πλατωνικοί, τους ζεις μόνος και συμβαίνουν το πολύ δύο -τρεις φορές στη ζωή σου. Τώρα, που τα ‘συμφωνήσαμε’, ας περάσουμε στο κυρίως θέμα του κειμένου που αποτελεί ένα φόρο τιμής στα κορίτσια που πιστέψαμε ότι ερωτευτήκαμε σφόδρα για ένα βράδυ και μόλις ξυπνήσαμε, συνειδητοποιήσαμε υπό το φως του ήλιου ότι οι σκέψεις που είχαμε κάνει για εκείνα, λίγες ώρες νωρίτερα, ήταν από απλώς παράλογες μέχρι αιτία για να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας διχασμένες προσωπικότητες. Όπως και να έχει, για ένα βράδυ νιώσαμε ερωτευμένοι.

Τα κορίτσια που ερωτεύεσαι για ένα βράδυ τα γνωρίζεις κάτω από συνθήκες που είναι εκτός της καθημερινότητάς σου. Σ’ ένα κοντινό ταξίδι, σ’ ένα μακρινό ταξίδι, ή σ’ ένα μέρος που δεν έχεις πάει ποτέ και λογικά δεν θα ξαναπάς. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει τουλάχιστον μία πολύ μεγάλη δυσκολία για να συναντηθείτε ξανά. Μία δυσκολία που αν δεν υπήρχε, τα κορίτσια που ερωτεύεσαι για ένα βράδυ δεν θα ανήκαν σ’ αυτή την κατηγορία, αφού είτε θα είχες καταφέρει να σχετιστείς μαζί τους, είτε θα σ’ είχαν απορρίψει ή θα είχε συμβεί το πλέον απευκταίο σενάριο.

Θα τα είχες γνωρίσει και θα τα είχες απομυθοποιήσει

Γιατί πάνω κάτω αυτές είναι οι προϋποθέσεις που βάζουμε για τη δημιουργία ενός έρωτα από την εποχή του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας μέχρι αυτή του Noah και της Allie από το ‘The Notebook’. Ο έρωτας οφείλει να κινείται στην σφαίρα του μύθου, να περιλαμβάνει ανυπέρβλητα εμπόδια και οι συμμετέχοντες σ’ αυτόν να βασανίζονται. Έτσι τουλάχιστον παρουσιάζεται στις τέχνες. Ναι, αλλά εδώ μιλάμε για πραγματική ζωή. Γιατί υπάρχει έρωτας στην πραγματική ζωή;

Η γνωριμία με το κορίτσι που ερωτεύεσαι για ένα βράδυ, κρατάει λίγες ώρες. Ανταλλάζετε μερικές κουβέντες και κάνετε μαζί κάποια πράγματα που θα μπορούσες να είχες κάνει με τον οποιοδήποτε. Παρόλα αυτά, μέσα σ’ αυτές τις λίγες κοινές εμπειρίες νιώθεις ότι είχατε τις δύο-τρεις δικές σας στιγμές. Μπορεί εκείνη να μην το ένιωσε ποτέ -αλλά και να το ένιωσε δεν θα το μάθεις ποτέ. Και δεν έχει νόημα να το μάθεις, γιατί τότε δεν θα μιλούσαμε για έρωτα. Μην λέμε τα ίδια- Αλλά για σένα εκείνες οι δυο στιγμές ήταν δικές σας. Μπορεί την ώρα που ζήστηκαν να μην το αντιλήφθηκες ούτε εσύ, αλλά το βράδυ που έμεινες μόνος στο κρεβάτι κοιτώντας το ταβάνι και έκανες το rewind της ημέρας, εστίασες σε αυτές και τις έκανες θεμέλια του βραχύβιου έρωτά σου.

Ενός έρωτα για χάρη του οποίου σκεφτόσουν πως είσαι κάτι παραπάνω από έτοιμος να κάνεις ένα ταξίδι στη μέση της Ευρώπης ή στην άλλη άκρη της Ελλάδας για να τον ζήσεις, για λίγες μόνο ώρες. Ή ακόμα ήσουν διατεθειμένος να πας για τα επόμενα δεκατρία σερί Σάββατα στο μπαρ που γνώρισες το κορίτσι, να καθίσεις στο ίδιο σημείο και να περιμένεις κάμποσες ώρες ελπίζοντας πως κάποια στιγμή κατά τύχη θα φανεί. Ιδανικό σενάριο για τέτοιου είδους έρωτες είναι να μην υπάρχει facebook ή για να το κάνουμε πιο ρεαλιστικό, το κορίτσι για το οποίο ενδιαφέρεσαι να μην έχει σχετικό λογαριασμό.

Και αφού οργανώσεις στο μυαλό σου τον τρόπο που θα την συναντήσεις ξανά -εκείνη δεν την ρώτησες, είτε γιατί δεν πρόλαβες είτε γιατί δεν ήξερες ακόμη ότι ήσουν ερωτευμένος μαζί της- έχεις αρχίσει να σκέφτεσαι τι θα κάνετε στο πρώτο σας ραντεβού.

Μία ανεξάντλητη λίστα πραγμάτων, μεταξύ των οποίων δεν περιλαμβάνεται το σεξ, γιατί το τελευταίο που θες να κάνεις σ’ ένα κορίτσι που ερωτεύτηκες για ένα βράδυ είναι σεξ

Αφού πλάσεις στο μυαλό σου και την παραμικρή λεπτομέρεια, θα σε πάρει ο ύπνος. Συνήθως χαμογελαστό. Υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να την δεις και στον ύπνο σου. Αυτή, άλλωστε θα είναι και η τελευταία φορά που θα τη δεις.

Το επόμενο πρωί, δηλαδή μόλις λίγες ώρες αργότερα, θα σε βρει με συναισθηματικό hangover. Θα σκέφτεσαι αυτά που σκεφτόσουν για ένα κορίτσι που ούτε καν ξέρεις και θα απορείς με τον εαυτό σου. Θα τα θεωρείς όλα τόσο παράλογα και θα αρχίσεις να αναρωτιέσαι υπό την επήρεια ποιων ουσιών σου ήρθαν όλα τα παραπάνω. Άκρη δεν θα βγάλεις, οπότε θα αρκεστείς στο ότι τα σκέφτηκες και τα ένιωσες.

Αν, λέμε αν, σου τύχει ποτέ κάτι αντίστοιχο, για να νιώσεις λίγο λιγότερο μόνος, μπορείς ν’ ακούσεις αυτό: