Τα σωστά ξύλα για το τζάκι σου

Μπορεί το τζάκι να είναι το φόρτε σου. Και να ξέρεις τα πάντα για αυτό, οπότε θα πάω πάσο, δεν θα προσπαθήσω να σου μάθω κάτι και θα σου προτείνω να scrollάρεις μέχρι το τέλος της σελίδας για να βρεις κάποιο άλλο από τα σημερινά μας θέματα για να διαβάσεις. Αν δεν είσαι τόσο ειδικός στο τζάκι (όπως κι εγώ άλλωστε) συνέχισε να διαβάζεις.

Είχα βρεθεί που λες ένα βράδυ με τον πατέρα ενός κολλητού μου μπροστά από ένα τζάκι. Κύριος Κώστας εκ Σαρανταπόρου Νεράιδας ορεινής Καρδίτσας ορμώμενος. Ο οποίος προσπαθούσε (και τον ευχαριστώ πολύ) να μου μάθει ποια είναι τα “καλά” ξύλα να βάλεις στο τζάκι σου και ποια όχι.

Αυτό που μου έμεινε περισσότερο από την κουβέντα είναι ότι η καλή φωτιά είναι αποτέλεσμα του σωστού συνδυασμού ξύλων και όχι τόσο το να διαλέξεις ένα σωστό ξύλο για να κάψεις. Πάμε να δούμε λίγο αυτά που συγκράτησα για κάθε ένα από τα ξύλα που υπάρχουν στο ελληνικό εμπόριο.

Αφού πούμε σαν γενική οδηγία ότι όλα τα ξύλα που θα βάλεις στο τζάκι σου πρέπει να είναι ξερά. Αν έχουν υγρασία, αν τα φυλάς σε μέρος που βρέχονται ή αν πας να τα κάψεις όσο είναι χλωρά, το αποτέλεσμα θα είναι να μην καούν εύκολα. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε αγοράζουμε πάντα τα ξύλα το καλοκαίρι από τις μάντρες. Και για να είναι πιο φθηνά φυσικά αλλά και για να μην τα βρούμε βρεγμένα από την βροχή και την υγρασία του χειμώνα ή από τους επιτήδειους εμπόρους που τα καταβρέχουν για είναι βαρύτερα στο ζύγι.

Πάμε να δούμε τα ξύλα ένα – ένα, ξεκινώντας από το ιδανικότερο, πριν φτάσουμε στον συνδυασμό της επιτυχίας…

Η ελιά

Ενδεχομένως το καλύτερο ξύλο να βρεθεί στο τζάκι σου. Είναι πιο σκληρό ξύλο, με αποτέλεσμα να καίγεται αργά και να κρατάει περισσότερο από τα υπόλοιπα. Value for money το λεγόμενο μιας και θα έχεις φωτιά για περισσότερη ώρα στο τζάκι σου. Την ελιά την βάζουμε από την αρχή στη φωτιά μέχρι να αρπάξει και να καίγεται σιγά – σιγά.

Η βελανιδιά (δρυς)

Μετά την ελιά είναι η αμέσως επόμενη επιλογή σε ξύλο που καίγεται αργά και μπορεί να μείνει αρκετή ώρα στο τζάκι σου, για να μην χρειάζεται να το τροφοδοτείς συνεχώς. Το πολύ καλό στοιχείο της βελανιδιάς είναι ότι κάνει πολύ καλό κάρβουνο, οπότε αν σκοπεύεις την φωτιά σου να την μετατρέψεις σε θράκα, διάλεξε βελανιδιά. Αν και όπως είπαμε δεν χρειάζεσαι απαραίτητα θράκα για να ψήσεις στο τζάκι.

Η οξιά

Τρίτο κατά σειρά σε δυναμική και αναμφισβήτητα το ξύλο που θα επιλέξεις τελευταίο για να βάλεις στο τζάκι σου. Αφού και καίγεται πιο γρήγορα και δεν κάνει τόσο καλό κάρβουνο. Ότι κάνει περισσότερη φλόγα από την ελιά και την βελανιδιά, κάνει. Αλλά όχι και σαν το πεύκο.

Το απαραίτητο πεύκο

Είναι σύνηθες το λάθος πολλών να παίρνουν μόνο πεύκο. Κι αυτό γιατί κάνει υπέροχη και εντυπωσιακή φλόγα. Το οποίο είναι πολύ χρήσιμο, όχι για να εντυπωσιάσεις την κοπέλα που έχεις φέρει σπίτι σου, αλλά για να πάρουν και τα υπόλοιπα ξύλα και να έχεις ένα ωραίο τζάκι. Καίγεται βέβαια πολύ γρήγορα χάρη στο ρετσίνι που έχει και πρέπει να τροφοδοτείς πιο συχνά την φωτιά σου με αυτό. Αλλά μην σκας. Είναι και το φθηνότερο από όλα τα υπόλοιπα ξύλα.

Ξύλο για προσάναμμα

Κατ’ αρχάς να δηλώσουμε μια προτίμηση στο φυσικό προσάναμμα και όχι σε όλα αυτά τα σκευάσματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Περισσότερο γιατί μόλις τώρα τελευταία έχουν αρχίσει να παράγονται προσανάμματα που δεν είναι βλαβερά για το περιβάλλον κατά την καύση τους. Το δαδί που πωλείται περισσότερο είναι από ξύλο κυπαρισσιού. Αρπάζει αμέσως χάρη στο ρετσίνι που έχει κι αυτό και βοηθάει στο να αρπάξουν τα υπόλοιπα ξύλα. Ακόμα καλύτερο προσάναμμα είναι το ξύλο του κέδρου αλλά σπάνια θα το βρεις στην αγορά.

Ο συνδυασμός της επιτυχίας

Θες οπωσδήποτε ένα είδος ξύλου που να κρατάει πολλή ώρα και ένα ξύλο που να δίνει φλόγα. Και μάλιστα θες τις καλύτερες από τις επιλογές. Άρα ελιά και πεύκο. Ή δρυ και πεύκο. Το πεύκο θα δώσει την φλόγα και η ελιά ή ο δρυς την διάρκεια στο τζάκι. Αν βάλεις μόνο ένα από τα δύο ξύλα, θα βρεθείς είτε με ένα φτωχό τζάκι χωρίς φλόγα και ζεστασιά είτε με ένα εντυπωσιακό τζάκι το οποίο όμως θα πρέπει να το ανανεώνεις διαρκώς με ξύλα. Είπαμε, είναι φθηνό το πεύκο αλλά αν το καις μόνο του, θα τρέχεις συνέχεια στην μάντρα για ξύλα.

Το tip του ειδικού

Αυτό που θα σου πω τώρα δεν μπορείς να το καταλάβεις κοιτώντας ένα ξύλο. Ούτε πρόκειται ο ξυλέμπορας να ξέρει αυτό το στοιχείο για τα ξύλα του. Όταν ένα δέντρο είναι στο δάσος του, έχει δύο πλευρές. Την πλευρά από την οποία βγαίνει ο ήλιος και το χτυπάει τις περισσότερες ώρες της ημέρας και την άλλη πλευρά του, την σκοτεινή που δεν την βλέπει σχεδόν ποτέ.

Το ξύλο από την μεριά του ήλιου, το λένε (στην Καρδίτσα τουλάχιστον) προσήλιο και το άλλο ζερβό ή σκιερό. Το προσήλιο είναι πιο καλό ξύλο για κάψιμο, είναι πιο ξερό όταν κοπεί. Τα ζερβά δεν καίγονται τόσο εύκολα. Αλλά τρέχα γύρευε τώρα να μάθεις ποιο είναι προσήλιο και ποιο ζερβό αν δεν έχεις κόψει το δέντρο μοναχός σου.

Καλές αγορές…