Tatcalling: Το φλερτ που πρέπει να σταματήσεις να κάνεις

Τα τατουάζ, ειδικά αν είναι μεγάλα και σε εμφανή σημεία στο σώμα κάποιου ανθρώπου, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα τραβήξουν την προσοχή. Δεν είναι εύκολο να κάνεις πώς δεν παρατήρησες ένα ωραίο μεγάλο σχέδιο στο χέρι μιας γυναίκας ή κάποιες λέξεις στο λαιμό της. Ίσα ίσα, που συχνά σε κάνει να πιστεύεις ότι έχει ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον η συγκεκριμένα κοπέλα. Ωστόσο, το να ζητάς από κάποια εντελώς άγνωστη στο δρόμο ή σε κάποιο μαγαζί να σου δείξει το υπόλοιπο τατουάζ της ή να σου εξηγήσει τι συμβολίζει, σε μετατρέπει αυτόματα σε ένοχο για tatcalling.

Ο όρος αυτός απέκτησε από την αρχή κακή σημασία. Κυρίως, γιατί αναφερόταν σε εκείνους που έβγαζαν συμπεράσματα για κάποιο άτομο χωρίς να το ξέρουν, επειδή έβλεπαν να έχει πολλά τατουάζ στο σώμα του. Στη συνέχεια, άρχισε να χαρακτηρίζει κι εκείνους που προσεγγίζουν συνεχώς άτομα με πρόφαση τα τατουάζ τους, κάνοντας κάποιο σχόλιο γι’ αυτά.

Η αλήθεια είναι ότι το έχουμε δει να συμβαίνει γύρω μας ή ακόμα κι εμείς οι ίδιοι μπορεί να το έχουμε κάνει. Να βλέπουμε δηλαδή μια ωραία κοπέλα με τατουάζ σε κάποιο χώρο και το πρώτο που περνάει από το μυαλό μας ως τρόπος προσέγγισης να είναι μια ερώτηση του στιλ “τι συμβολίζει αυτό που έχεις στο χέρι σου”, “γιατί το έκανες;” ή πιο απλά ένα “ωραίο τατουάζ”.

Ναι, sorry, αλλά πριν από εμάς το έχουν κάνει δεκάδες και θα συνεχίσουν να το κάνουν μετά από εμάς πολλοί περισσότεροι. Τις κοπέλες, όμως, τις ρώτησε κανείς αν έχουν βαρεθεί να τους μιλάνε για το ίδιο ακριβώς πράγμα και αν στο κάτω κάτω έχουν πλέον όρεξη να εξηγούν στον καθένα τι συμβολίζει, αλλά και τους λόγους που επέλεξαν να το κάνουν; Ουσιαστικά μιλάς σε κάποιον για το σώμα του, χωρίς να τον γνωρίζεις. Mήπως τώρα σου φαίνεται περισσότερο creepy;

Αλεξάνδρα Χ.

Μου έχει τύχει αρκετές φορές να με πλησιάσει κάποιος και να ρωτήσει για κάποιο τατουάζ μου. Συνήθως είναι άτομα που δεν έχουν τατουάζ ή έχουν ένα για παράδειγμα και τους φαίνεται πιο περίεργο. Η κλασσική ερώτηση είναι το “τι σημαίνουν”, η οποία θεωρώ πως είναι η χειρότερη, η πιο βαρετή και η πιο αμήχανη ίσως.

Έχω ένα φεγγάρι μπροστά στον ώμο μου και πολύ συχνά μπορείς να με σκουντήξει κάποιος και να με ρωτήσει γιατί το έκανα ή αν είναι ο μικρός πρίγκιπας. Κάτι εξίσου πολύ κουραστικό που ρωτάνε κατά τη γνώμη μου είναι το αν έχω άλλα σε σημεία που δεν φαίνονται ή πόσα έχω συνολικά.

Δεν νομίζω ότι κάποιος έχει ιδιαίτερη όρεξη όταν είναι έξω να αρχίσει να εξηγεί τι σημαίνουν για εκείνον τα τατουάζ του και τους λόγους που τον οδήγησαν στο να τα κάνει. Επίσης, οι περισσότεροι που έχουμε, πολλές φορές ξεχνάμε την ύπαρξή τους. Μπορείτε να βρείτε κάτι καλύτερο να ρωτήσετε και όχι αυτό. Αυτό που είναι οκ, είναι το να πει κάποιος ‘α, είναι ωραίο τατουάζ’ και να μείνει σε αυτό, χωρίς να ρωτήσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Νεφέλη Π.

Με έχουν προσεγγίσει με αφορμή τα τατουάζ μου, καθώς κάποια από αυτά είναι μεγάλα και φαίνονται (καρποί/χέρι). Συνήθως τα κοιτάνε για λίγο και μετά τους γεννιέται η απορία και έρχονται να την εκφράσουν. Η πρώτη ατάκα συνήθως είναι κατάφαση και όχι ερώτηση. “Ωραία τατουάζ”, ενώ στη μεγάλη πλειονότητα τους δεν ξέρουν τι είναι μιας και δεν έχω ένα δελφίνι η μια γοργόνα. Επόμενο βήμα, η ερώτηση αυτή τη φορά: “Τι είναι;”. Όλοι έχουν κάποιες ιδέες τις οποίες τις εκφράζουν αλλά ασχολούνται με το το βρουν. Θεωρώ πως εφόσον τα τατουάζ μου φαίνονται έντονα, ειδικά το καλοκαίρι είναι λογικό να είναι η πρώτη ατάκα ενός ατόμου που θέλει να με προσεγγίσει. Είναι κάτι που περιμένω και δεν με ενοχλεί, στην αρχή τουλάχιστον.

Κάποιες φορές το βαριέμαι, αλλά εξαρτάται. Φέτος για παράδειγμα, άκουσα κάτι πολύ έξυπνο και πραγματικά γέλασα και το βρήκα επιτυχημένο πως ένας άνθρωπος μπορεί να ερμηνεύσει ένα σχέδιο (στην συγκεκριμένη περίπτωση μια κούκλα ραπτικής, το οποίο έμοιαζε σύμφωνα με αυτόν με πλαστικό μπουκάλι).

Από την άλλη, η ερώτηση “τι συμβολίζει;” είναι ενοχλητικότατη. Είναι κάτι που πολλές φορές και για πολλούς δεν εξηγείται ειδικά σε μια πρώτη συνάντηση. Είναι κάτι προσωπικό τα τατουάζ και συγκεκριμένα στην δίκη μου περίπτωση κάποια ξεκίνησαν ως μια ιδέα η οποία εξελίχθηκε σε ένα ωραίο σχέδιο το οποίο δεν εξηγείται σε τρεις λέξεις. Βέβαια, υπάρχουν εξαιρέσεις ειδικά όταν το τατουάζ είναι όνομα ή στίχος τραγουδιού.

Δεν το θεωρώ πιεστικό φλερτ απλώς ενοχλητικό αν ο άλλος δεν αρκείται στο ότι η σημασία τους είναι κάτι όντως προσωπικό και δεν έχει κανένα ενδιαφέρον σε ένα πρώτο πέσιμο.  Πάντως προσωπικά δεν έχω ρωτήσει σχεδόν ποτέ κάποιον για τα τατουάζ του ειδικά αν δεν τον γνωρίζω. Είναι μια ερώτηση που τίθεται αργότερα κατά τη γνώμη μου.

Κλέλια Φ.

Ξεκίνησα να κάνω τατουάζ γύρω στα 25. Καθένα συμβολίζει κάτι δικό μου, κάτι πολύ προσωπικό, είτε ανάλαφρο είτε σκοτεινό. Όταν λοιπόν κάνεις ένα τατουάζ, μετά από λίγες μέρες γίνεται αυτόματα ένα κομμάτι του εαυτού σου και ξεχνάς ότι το έχεις. Αν και έχω μία τεράστια καρδιά με λουλούδια στο αριστερό μου χέρι, θυμάμαι ότι την έχω μόνο όταν κάποιος μου το πει.

Δεν είμαι πολύ σίγουρη για το αν με φλερτάρουν όταν μου λένε για τα τατουάζ μου. Μπορεί να είναι καθαρό ενδιαφέρον για το σχέδιο, ειδικά αν κρίνω από τον εαυτό μου, όταν βλέπω ένα τατού που μου αρέσει πολύ και το κοιτάζω επίμονα. Θέλω να πιστεύω ότι έχω κάνει έξυπνες επιλογές στα σχέδια και δε με ρωτάνε μόνο και μόνο για να καταλήξουμε να πιούμε τεκίλες.

Παρόλα αυτά, έχω προσέξει ότι είναι μία καλή αφορμή για να με αγγίξει κάποιος, ενώ μου λέει “α, ωραίο τατουάζ”. Συνήθως δε θα σε προσεγγίσει αυτός που έχει ήδη τατουάζ, ίσως επειδή το θεωρεί τετριμμένο ή επειδή δε δίνει σημασία όπως οι άλλοι. Νιώθω πάντως ότι έχει ξεπεραστεί η μόδα του ‘σου πιάνω κουβέντα επειδή έχεις τατουάζ’. Υποθέτω ότι για πολλούς μπορεί να είναι και λόγος να μην πλησιάσουν μια κοπέλα. Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, κι εγώ προτιμώ τους άντρες που δεν έχουν μελάνι πάνω τους.

(Κεντρική φωτογραφία: AP Images)