Τελικά, πόση ώρα πρέπει να περνάει μαζί ένα ζευγάρι;

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ζευγαριών. Απ’ αυτά που προσπαθούν να διατηρήσουν μια φυσιολογική κοινωνική ζωή, βγαίνοντας με φίλους και περνώντας ένα σεβαστό χρονικό διάστημα χώρια, μέχρι εκείνα που δεν πάνε χωριστά ούτε στην τουαλέτα.

Στο παρελθόν, έχουμε ασχοληθεί και με την περίπτωση των εκνευριστικών ζευγαριών, αλλά και με το θλιβερό φαινόμενο “εγκαταλείπω τους φίλους μου επειδή βρήκα γκόμενα”. Ωραίο το χιούμορ, καλή κι η σκοπιά της ανδρικής παρέας που χαλάει, μόνο που αφήναμε στην άκρη κάτι πολύ πιο ουσιώδες.

Πόσο υγιές είναι για δύο άτομα σε μία σχέση να βρίσκονται διαρκώς μαζί και πόσο να μην βρίσκονται καθόλου; Ναι φίλε μου, σωστά κατάλαβες, ήρθε η ώρα να πιάσουμε το ευαίσθητο αυτό θέμα, μέσα απ’ τη χρονική (και την ποιοτική) πρόοδο μιας σχέσης.

Η αρχή: Η περίοδος του μέλιτος

Ας ξεκινήσω με μια παραδοχή. Η πρώτη φάση της ζωής ενός νέου ζευγαριού, είναι το λιγότερο, ιδιαίτερη. Όλα είναι φρέσκα, ο ενθουσιασμός περισσεύει, η σεξουαλική δραστηριότητα κάνει τα κουνέλια να κοκκινίζουν από ντροπή και η επιθυμία για ξόδεμα πολλών ωρών μαζί, εντός κι εκτός κρεβατιού, είναι απολύτως κατανοητή.

Συνεπώς, το να θες να φύγεις απ’ τη δουλειά και να τρέξεις αμέσως στην αγκαλιά της νέας σου κοπέλας, δεν είναι και τόσο παράλογο. Όλοι έχουμε ερωτευτεί κι έχουμε νιώσει την ακατανίκητη έλξη του φρέσκου και του καινούριου.

Το θέμα είναι να μπορείς να δαμάσεις λίγο αυτή την έλξη και να μάθεις την τέχνης της υπομονής και της αυτοσυγκράτησης. Τόσο εσύ, όσο και η σύντροφός σου φυσικά.

Το να περνάτε κάθε βράδυ μαζί απ΄το ξεκίνημα της σχέσης, δημιουργεί και πρόωρη πίεση και κακό προηγούμενο. Αν στον πρώτο μήνα της σχέσης δεν έχει ο καθένας λίγο χρόνο για τον εαυτό του και τους φίλους του, στον χρόνο τι ακριβώς θα συμβαίνει; Θα στέλνετε βιογραφικά στις ίδιες εταιρείας για να μην είστε χώρια ούτε τα πρωινά;

Μέτρο λοιπόν κι όχι ακραίες λύσεις. Ούτε το να βρίσκεστε μια φορά την εβδομάδα είναι απολύτως φυσιολογικό. Αν πάνω στο πάθος της αρχής, δεν σου κάνει κέφι να δεις το νέο σου αμόρε περισσότερες από 3-4 φορές το μήνα, τότε λυπάμαι, αλλά μάλλον βρήκες μια κοπέλα για να σου εκπληρώνει το σεξουαλικό σου κενό όποτε το επιθυμείς κι όχι μια νέα σύντροφο.

Η ‘κανονική’ σχέση

Οι πρώτοι 2-3 μήνες σε μια σχέση, δεν λογίζονται ακριβώς ως κανονικός χρόνος, αφού ο ενθουσιασμός κι η φλόγα κρύβουν τις όποιες ατέλειες και δυσλειτουργίες. Όταν ο ενθουσιασμός αρχίζει να ξεθωριάσει, ξεκινάει κι η λεγόμενη ‘κανονική’ σχέση, που αποτελεί ουσιαστικά και το πιο πειστικό δείγμα για το πως θα ‘τσουλήσει’ η συνέχεια.

Αν η περίοδος του μέλιτος σας έχει βρει κολλημένους ο ένας πάνω στον άλλο, είναι τρομερά δύσκολο η συνέχεια να κυλήσει διαφορετικά. Ακόμα κι αν ο ένας απ’ τους φτάσει στο σημείο να αισθανθεί μία απόλυτα φυσιολογική πίεση και μια ανάγκη να περάσει και λίγο χρόνο μόνος του, κάνοντας αυτό που πραγματικά θέλει, θα είναι τρομερά δύσκολο να το εκφράσει χωρίς να δημιουργηθεί στον άλλον η αίσθηση ότι κάτι στη σχέση δεν πάει καλά.

Αν πάλι η περίοδος του μέλιτος σας έχει βρει να περνάτε μαζί ένα σεβαστό μέρος του χρόνου σας, με κάποια όμως απολύτως αναγκαία διαλείμματα, τότε η συνέχεια μπορεί να προκύψει πολύ πιο ομαλά, αφού τόσο μεγάλη πίεση θα έχει δημιουργηθεί, ούτε θα αισθάνεστε κορεσμένοι απ’ το ξεκίνημα.

Μετά το πρώτο αναγνωριστικό διάστημα λοιπόν, αν προκύψει η ανάγκη να είστε μαζί περισσότερες ώρες, θα είναι αποτέλεσμα δεσίματος και συναισθημάτων, κι όχι αποτέλεσμα συνήθειας κι ανάγκης.

Και πάλι όμως, προσοχή. Το κάθε μέρα-όλη μέρα μαζί εξακολουθεί να μοιάζει υπερβολή και κινδυνεύει να κουράσει τη σχέση και να δημιουργήσει προβλήματα.

Αν τέλος, μετά από ένα δυνατό ξεκίνημα, η επιθυμία για κοινό χρόνο με το έτερον ήμισυ διαρκώς ατονεί, αυτό δείχνει πως η έλξη ήταν απλά επιφανειακή και μόλις έσκασε η φούσκα του ενθουσιασμού δεν έμεινε τίποτα ικανό να συγκρατήσει τη σχέση.

Δεν πειράζει, συμβαίνουν αυτά, προχωράμε.

Τα πράγματα σοβαρεύουν

Όσο η σχέση προχωράει, η απόφαση για ένα ζευγάρι να περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μαζί, μοιάζει όλο και πιο ώριμη και δικαιολογημένη.

Αν είσαι με κάποιον ένα ή και δύο χρόνια της ζωής σου, καταλαβαίνω απόλυτα να θες να περνάς πια μαζί του κάθε βράδυ, να γυρνάς απ’ τη δουλειά και να είναι εκεί να σε περιμένει και να ξυπνάτε μαζί τις Κυριακές.

Δεν θα είναι πολύ πιο όμορφο όμως, αν αυτό προκύψει από κοινή επιθυμία που έχει προκύψει σαν μια απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη της σχέσης απ’ το να προκύψει πρόωρα και βιαστικά, επειδή απλά μπορεί να βρίσκεσαι σε ηλικία για συγκατοίκηση.

Πρώτα πάμε σχολείο, μετά πανεπιστήμιο και μετά ξεκινάμε δουλειά. Αν μετά το σχολείο πας κατευθείαν δουλειά, κάτι θα πάει στραβά στη συνέχεια, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Όταν με το καλό προκύψει η συγκατοίκηση, ιδανικά μετά από τουλάχιστον ένα χρόνο σχέσης (προσωπικά, κι ο ένας χρόνος μου μοιάζει μικρό διάστημα) αυτό δεν σημαίνει φυσικά πως το κάθε μέλος του ζευγαριού σταματάει να έχει -και- ανεξάρτητη ζωή.

Ίσα-ίσα, πού γίνεται πλέον πολύ πιο εύκολο να δεις τους φίλους σου ή να κανονίσεις κάτι για σένα, ξέροντας πώς όταν γυρίσεις στο σπίτι σου, θα δεις και το κορίτσι σου. Εκτός απ’ τις εξόδους όμως, το γεγονός ότι πλέον μένεις με το άλλο σου μισό, καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να βρεις χρόνο για τον εαυτό σου για να μην πνιγείς. Κάτσε λίγο μόνος σου στο σπίτι όταν η κοπέλα σου δεν είναι εκεί, πήγαινε μια εκδρομή με τους κολλητούς σου, εξάσκησε ένα χόμπι μόνος σου.

Ακόμα κι αν η σχέση έχει γερά θεμέλια, αν κάνεις τα πάντα με το κορίτσι σου, εντός κι εκτός σπιτιού, κάποια στιγμή θα βαρεθείτε ο ένας τον άλλο και η φθορά θα κάνει την εμφάνισή της.

Καλύτερα να σου λείπει λίγο η σχέση σου και να θες να γυρίσεις τρέχοντας να τη δεις, απ’ το να έχεις σιχαθεί να την αντικρίζεις. Αν πάλι η σχέση σου θεωρείται ‘σοβαρή’ και εξακολουθείτε να βλέπεστε μία στο τόσο, μάλλον μένετε μαζί από βόλεμα κι όχι από έρωτα.

Το (αναμενόμενο) συμπέρασμα: Μέτρον άριστον

Δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική εδώ. Για να κάνει μια σχέση τη φυσιολογική της πορεία, χρειάζεται μέτρο κι αυτοσυγκράτηση. Δεν γίνεται στο ξεκίνημα να πέσετε με τα μούτρα και να περιμένετε η συνέχεια της σχέσης να είναι φυσιολογική. Θα έχει δημιουργηθεί ένα τέρας κι η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά δική σας.

Δεν γίνεται όμως, να πάτε τα πράγματα και στο άλλο άκρο, σαν να είστε ξαδέρφια που συναντιέστε μόνο σε οικογενειακά τραπέζια. Για να είναι υγιής μια σχέση, πρέπει να κάνει όλα τα βήματα με τη σειρά που πρέπει και φυσικά να αναπνεύσει.

Σε κανένα σημείο της σχέσης δεν θα είναι φυσιολογικό να βρίσκεσαι συνεχώς με την κοπέλα σου, όπως και σε κανένα σημείο δεν θα είναι φυσιολογικό να τη βλέπεις σπάνια. Το αναμενόμενο είναι όσο προχωράει η σχέση να τη βλέπεις και συχνότερα, χωρίς να χάνεται το μέτρο.

Αν όσο προχωράει η σχέση τη βλέπεις λιγότερο, παρ’ το σαν καμπανάκι για το μέλλον της. Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται και χρόνο για τον εαυτό του και χρόνο με τους φίλους του. Αν αυτά λείψουν, θα δημιουργηθεί πρόβλημα το οποίο μοιραία θα ξεσπάσει στη σχέση.

Κι η ερωτική σχέση άλλωστε, είναι ακόμα μια σχέση και σίγουρα όχι η μόνη που θες να έχεις στη ζωή σου.