© Ng Han Guan / AP
ΥΓΕΙΑ

Τι διαφορετικό έχουν όσοι δεν έχουν κολλήσει ακόμα κορονοϊό

Γιατί κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ότι έχουν μια «υπερδύναμη»; Τι ρόλο παίζουν παλιότερες έρευνες σχετιζόμενες με τον HIV; Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα;
Τα περασμένα Χριστούγεννα, και ενώ η παραλλαγή Όμικρον κόπαζε σε όλο τον πλανήτη, η Αμερικανίδα Mary Carrington βρέθηκε σ’ ένα πάρτι σε εσωτερικό χώρο με περισσότερα από 20 άτομα. Ένα εξ αυτών είχε κορονοϊό εν αγνοία του, με αποτέλεσμα να τον μεταδώσει σε πολλούς από τους παρευρισκόμενους στο πάρτι. Μετά από δύο χρόνια που είχε καταφέρει να αποφύγει τον ιό, ήταν σίγουρη πως είχε φτάσει η ώρα της.

Δεν ήταν, όμως, τελικά. Μερικές μέρες αργότερα και ενώ ήταν σίγουρη πως δεν είχε κολλήσει, συνάντησε τη μικρή της ανίψια. Αργότερα έμαθε πως και εκείνη είχε κορονοϊό. Ούτε τότε όμως κόλλησε. Η ίδια δεν μπορούσε να πιστέψει τι είχε συμβεί. «Μου έδινε φιλιά. Και απλώς σκέφτηκα “ουάου”. Μπορεί πραγματικά να μην κολλάω» δήλωσε στο Atlantic. Μάλλον, ίσως κάποιο στοιχείο γενετικής της επέτρεψε να αποκρούει τις επιθέσεις του ιού στον οργανισμό της.

Το συγκεκριμένο σκεπτικό μπορεί να μη μοιάζει τόσο απίθανο όσο ακούγεται. Ήδη από τη δεκαετία του 1990, μια επιστημονική ομάδα του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ, ανακάλυψε ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη μετάλλαξη των στελεχών του HIV, η οποία δεν μπορεί να εισέλθει στα ανθρώπινα κύτταρα μερικών ανθρώπων, με συνεπές αποτέλεσμα να είναι άτρωτοι απέναντι στον ιό.

Ίσως, κάτι ανάλογο θα μπορούσε να ισχύει σήμερα και με τον SARS-CoV-2.

Μήπως κάποιους δεν τους αγγίζει ο κορονοϊός;


Andy Wong / AP

Η ιδέα της αντοχής ορισμένων ανθρώπων στον κορονοϊό είναι κάτι που έχει απασχολήσει αρκετούς επιστήμονες τα τελευταία τρία χρόνια της πανδημίας. Εάν τελικά αποδειχτεί, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αυτή τη γνώση για να καταλάβουν ποιους επηρεάζει περισσότερο ο ιός ή να την αξιοποιήσουν για να αναπτύξουν καλύτερα φάρμακα για την καταπολέμησή του.

Την ίδια ώρα, τα άτομα που δεν έχουν ακόμη κολλήσει τον ιό -ένα ποσοστό του πληθυσμού που μειώνεται αισθητά όσο περνάει ο καιρός- θεωρούν πως έχουν μια υπερδύναμη που δεν μπορούν να πιστέψουν ότι έχουν, υποστηρίζει η Paula Cannon, γενετίστρια και ιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Νότιας Καλιφόρνια. Όπως συμβαίνει, όμως, και με όλες τις υπερδυνάμεις, είναι πολύ δύσκολο και σπάνιο να είναι υπαρκτές.

Μάλιστα, η Mary Carrington (η οποία αναφέρθηκε στην αρχή του άρθρου) τελικά αποδείχθηκε λάθος. Κι αυτό γιατί γυρνώντας από ταξίδι της στην Ελβετία, κόλλησε κορονοϊό. Όπως συνέβη και με τους περισσότερους ανθρώπους που είχαν μείνει αλώβητοι μέχρι πρότινος, η Αμερικανίδα δεν κολλούσε τόσο καιρό, κατά πάσα πιθανότητα, εξαιτίας ενός συνδυασμού επαρκούς εμβολιασμού, χρήσης προστατευτικών μέσων, όπως της μάσκας, και τύχης.

Ίσως, αυτή η «υπερδύναμη» της να μην ίσχυε τελικά.

Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα


Θανάσης Σταυράκης / AP

Για μήνες, μια ομάδα ερευνητών προσέγγισε χιλιάδες ανθρώπους από όλο τον κόσμο που θεωρούν ότι έχουν αντίσταση στον κορονοϊό. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν έρθει σε άμεση επαφή με τον ιό -ακόμη και μέσα στο σπίτι τους- αλλά έβγαιναν διαρκώς αρνητικοί στα διαγνωστικά τεστ για την ανίχνευση του ιού.

Αυτό που διαπίστωσαν, όμως, ήταν πως σε αρκετές περιπτώσεις, είτε είχαν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα και υψηλό δείκτη ανοσίας εξαιτίας του εμβολίου ή ασυμπτωματικής νόσησης στο παρελθόν, είτε αδυνατούσαν να κάνουν το τεστ με σωστό τρόπο, ώστε να δείξει έγκυρα αποτελέσματα.

Οι ερευνητές μπορεί να μην έχουν καταφέρει να βρουν εάν υπάρχουν συγκεκριμένοι οργανισμοί που μπορούν να αποκρούσουν με επιτυχία ορισμένες μεταλλάξεις του ιού, ωστόσο, βρήκαν κάτι που ίσως αποδειχτεί καθοριστικό για το μέλλον: συγκεκριμένα, εντόπισαν ότι όσοι οργανισμοί παρήγαγαν γρήγορα τις πρώτες ώρες μετά τη λοίμωξη την πρωτεϊνική ομάδα ιντερφερόνη νόσησαν πολύ πιο ελαφριά από εκείνους που δεν το έκαναν.

Επίσης, διαπιστώθηκε πως υπάρχουν μερικοί ακόμη παράγοντες που μπορούν να αποτρέψουν μια σοβαρή νόσηση. Όπως, για παράδειγμα, η ικανότητα των κυττάρων να αντιλαμβάνονται γρήγορα την είσοδο του ιού στον οργανισμό, ο βαθμός συντονισμού μεταξύ των διαφόρων αμυντικών μηχανισμών του οργανισμού και τα φρένα που βάζει το ανοσοποιητικό σύστημα στον εαυτό του, μη βάζοντας έτσι σε κίνδυνο τους ίδιους τους ιστούς του ξενιστή.

Όπως καταλήγουν οι επιστήμονες, τα παραπάνω δεδομένα δε θα πρέπει να εφησυχάζουν τους ανθρώπους, οι οποίοι θα πρέπει να εμβολιαστούν κατά του κορονοιού προκειμένου να στηρίξουν τον οργανισμό τους στη διαρκή -όπως φαίνεται- μάχη μαζί του.

Exit mobile version