Τι είναι ο πριαπισμός και από πού προέρχεται η λέξη
- 13 ΙΟΥΝ 2023
Σύμφωνα με ιατρικά sites, «πριαπισμός ονομάζεται η εμμένουσα στύση, που δε συνοδεύεται από σεξουαλική επιθυμία και είναι συνήθως επώδυνη». Η άμεση θεραπεία συνήθως είναι απαραίτητη, για να μην προκληθεί βλάβη του ιστού που μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία πρόκλησης στύσης ή διατήρησής της (στυτική δυσλειτουργία). Συνηθέστερα εκδηλώνεται σε άνδρες ηλικίας 20 έως 50 ετών, έχουν παρατηρηθεί όμως και περιπτώσεις σε αγόρια ηλικίας μόλις 5 ετών.
Ο πριαπισμός παρατηρείται συνήθως σε άτομα, τα οποία πάσχουν από δρεπανοκυτταρική αναιμία, λευχαιμία, βλάβες του νωτιαίου μυελού, να εκδηλωθεί μετά από τραύμα ή αρτηριοφλεβώδη επικοινωνία.
Υπάρχουν όμως και φορές που μπορεί να είναι αποτέλεσμα κάποιας φαρμακευτικής αιτιολογίας, όπως, από συριγγώδη έγχυση φαρμάκων, τα οποία προκαλούν στύση, ενώ ορισμένες φορές, η αιτιολογία είναι άγνωστη και η νόσος αναφέρεται ως ιδιοπαθής.
Όσο για τη θεραπεία, αυτή συνήθως περιλαμβάνει παγοκύστες, αναλγητικά, οιστρογόνα, περίδεση πέους και αντιπηκτικά.
Γενικά, αν ο πριαπισμός αντιμετωπιστεί άμεσα, τότε δεν υπάρχει κίνδυνος στυτικής δυσλειτουργίας, αν όμως υπάρξει καθυστέρηση στην αντιμετώπιση, τότε ο ασθενής ίσως χρειαστεί χειρουργείο για να αντιμετωπιστούν τυχόν βλάβες.
Από πού πήρε το όνομά του ο πριαπισμός;
Στην ελληνική μυθολογία ο Πρίαπος ήταν καρπός του έρωτα της Αφροδίτης και του Διονύσου και θεός της γονιμότητας, αλλά και προστάτης των υποζυγίων και οικόσιτων ζώων, των καρποφόρων φυτών, των κήπων και των ανδρικών γεννητικών οργάνων. Παρόλα αυτά ήταν περισσότερο δημοφιλής στη ρωμαϊκή μυθολογία και όχι τόσο στην ελληνική. Μάλιστα, έχει βρεθεί και βιβλίο με 95 ποιήματα και επιγράμματα προς τιμήν του, με τον τίτλο Πριάπεια.
Πριν από μερικούς μήνες άνοιξε και πάλι για το κοινό στην Πομπηία, ένα τεράστιο αρχαίο σπίτι, οι τοίχοι του οποίου κοσμούνται με γιγαντιαίες ερωτικές τοιχογραφίες. Μια από αυτές απεικονίζει τον θεό Πρίαπο να ακουμπά το διογκωμένο πέος του σε μια ζυγαριά, προκειμένου να μπορέσει να το ζυγίσει. Αντίβαρο στη ζυγαριά ήταν ένα σακούλι γεμάτο χρήματα. Από πίσω του μια γεμάτη φρουτιέρα, θυμίζει το κέρας της Αμάλθειας.
Η τοιχογραφία ήθελε να απεικονίσει των αμύθητο πλούτο των ιδιοκτητών της πολυτελούς κατοικίας, αλλά και να διώξει το κακό μάτι, γι’ αυτό είχε επιστρατευτεί και ο Πρίαπος. Γλυπτά του Πριάπου με μεγάλα, ιθυφαλλικά γεννητικά όργανα ήταν τοποθετημένα σε κήπους και χωράφια της αρχαιότητας για να εγγυηθούν μια άφθονη σοδειά.
Ο θεός της γονιμότητάς όμως, κάθε άλλο παρά άκακος ήταν, καθώς σύμφωνα με τους μύθους είχε αποπειραθεί να βιάσει τη Λωτίδα, η οποία για να μπορέσει να του ξεφύγει αναγκάστηκε να μεταμορφωθεί σε δέντρο λωτού, στο οποίο και έδωσε το όνομά της. Μάλιστα, στο Fasti του Ρωμαίου συγγραφέα Οβιδίου, διαβάζουμε πως ο Πρίαπος προσπάθησε να κάνει δική του τη Λωτίδα, αλλά προδόθηκε από το βραχνό γκάρισμα ενός γαϊδάρου του Σειληνού.
