Τι έκαναν οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι όταν πέθαινε η γάτα τους
- 20 ΙΟΥΛ 2024
Παρά την αγάπη τους για τις γάτες, πολλοί Αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν έδιναν ονόματα, αλλά αναφέρονταν σε όλες με την αιγυπτιακή λέξη για τη γάτα, η οποία είναι το «miu» που σημαίνει «αυτός ή αυτή που νιαουρίζει». Σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και άνθρωποι έπαιρναν το όνομά τους από γάτες.
Με λίγα λόγια, αν και δεν τα πήγαιναν καλά με τα ονόματα, οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι λάτρευαν κυριολεκτικά τις γάτες και τις έβλεπαν μαζί με άλλα ζώα ως σύμβολα των θεϊκών ιδιοτήτων των θεών. Θαύμαζαν λοιπόν τα αιλουροειδή τόσο για τις ικανότητές τους στο κυνήγι όσο και για τον τρόπο με τον οποίο ανέθρεφαν τα μικρά τους. Έτσι, οι δύο αυτές πτυχές συνέβαλαν στη λατρεία τους.
Η αφοσίωσή τους, μάλιστα, ήταν τόσο έντονη που ξύριζαν τα φρύδια τους όταν πέθαιναν οι γάτες τους με την περίοδο πένθους να φτάνει στο τέλος της όταν φύτρωναν ξανά τα φρύδια τους.
Η διατήρηση μιας γάτας στο σπίτι θεωρούνταν ένας τρόπος τόσο για να προσελκύει κανείς καλή τύχη όσο και για να απομακρύνει τα κακά πνεύματα, και ο θάνατος μιας γάτας θεωρούνταν σημαντική απώλεια. Πολλοί Αιγύπτιοι έφταναν στο σημείο να τις μουμιοποιούν.
Αυτή η βασιλική μεταχείριση ξεκίνησε όχι από τους κοινούς θνητούς, αλλά από τους πραγματικούς βασιλείς, οι οποίοι άφηναν τις γάτες τους να τρώνε από τα πιάτα τους. Σε άλλες περιπτώσεις, μάλιστα, τις στόλιζαν με χρυσά κοσμήματα.
Ίσως η πιο σημαντική αιλουροειδής θεότητα ήταν η Bastet, θεά του σπιτιού, της γονιμότητας, του τοκετού και, ναι, των ίδιων των γατών. Η Bastet απεικονίστηκε αρχικά ως λιονταρίνα, ενώ αργότερα απεικονίστηκε ως μια μικρή οικόσιτη γάτα.
Η Sekhmet, μια λιονταρίνα θεά του πολέμου που υπερασπιζόταν τον Ra, τον θεό του ήλιου από τους εχθρούς του, αντιπροσώπευε το άλλο μισό των πιο σεβαστών ιδιοτήτων των γατών. Αγάλματα αυτών των «θεϊκών αιλουροειδών» παραμένουν μέχρι σήμερα σε συλλογές μουσείων.
