Pexels
ΙΣΤΟΡΙΑ

Τι έκαναν οι οδηγοί όταν δεν υπήρχαν οι υαλοκαθαριστήρες

Πριν πολλά χρόνια, οι οδηγοί δεν είχαν κάμερες που βοηθούν στο παρκάρισμα, ούτε Bluetooth. Για την ακρίβεια, δεν είχαν καν υαλοκαθαριστήρες.

Τα πρώτα αυτοκίνητα απείχαν, προφανώς, πολύ από τα αυτοκίνητα υψηλής τεχνολογίας που οδηγούμε σήμερα. Ακόμη και εκτός από τις σύγχρονες ανέσεις, όπως οι κάμερες που βοηθούν στο παρκάρισμα και το Bluetooth, δεν υπήρχαν πολύ βασικά χαρακτηριστικά που σήμερα θεωρούμε δεδομένα, όπως είναι οι υαλοκαθαριστήρες.

Στη βροχή ή στο χιόνι, οι πρώτοι οδηγοί έπρεπε να χρησιμοποιούν τα χέρια τους για να βλέπουν το δρόμο μπροστά τους. Για την ακρίβεια, τα πρώτα αυτοκίνητα δεν διέθεταν καν παρμπρίζ, πόσο μάλλον υαλοκαθαριστήρες, και οι άνθρωποι στάθμευαν τα αυτοκίνητά τους σε σπίτια ή αχυρώνες όταν δεν τα χρησιμοποιούσαν.

Ο Γερμανός μηχανικός Carl Benz κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1886 το πρώτο αυτοκίνητο στον κόσμο, και καθώς το μηχανοκίνητο όχημα εξελισσόταν, το ίδιο συνέβαινε και με την ανάγκη για καλύτερο σχεδιασμό και λειτουργικότητα.

Το 1908, η παρουσίαση του μοντέλου Τ από τον Henry Ford σηματοδότησε μια σημαντική αλλαγή, καθιστώντας τα αυτοκίνητα πιο προσιτά στην καθημερινή χρήση. Ωστόσο, ακόμη και το Tin Lizzie, όπως ήταν το παρατσούκλι του, δεν ήταν ένα πλήρως κλειστό όχημα. Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι ότι δεν είχε παρμπρίζ.

Τα παρμπρίζ έγιναν σχεδόν κανόνας στα περισσότερα οχήματα μέχρι το 1915 περίπου, και ενώ έκαναν καλά τη δουλειά τους προστατεύοντας τους οδηγούς, έγιναν και τα ίδια κάπως επικίνδυνα. Η ορατότητα μέσα από το απλό, ίσιο τζάμι ήταν περιορισμένη σε κακές καιρικές συνθήκες.

Όταν η βροχή, το χιόνι ή η λάσπη εμπόδιζαν την όραση του οδηγού, δεν υπήρχε ενσωματωμένη λύση για την απομάκρυνσή τους. Η μόνη επιλογή; Να σταματήσετε, να βγείτε έξω και να σκουπίσετε το τζάμι με το χέρι. Δεν ήταν ακριβώς βολικό, αλλά δεν υπήρχαν πολλές επιλογές.


Ένα άλλο τέχνασμα που χρησιμοποιούσαν οι οδηγοί ήταν να τρίβουν ένα καρότο, ένα κομμένο κρεμμύδι ή ακόμη και μια πρέζα καπνού πάνω στο τζάμι για να δημιουργήσουν μια λεπτή στρώση που πιστεύεται ότι βοηθούσε στην απώθηση του νερού.

Τελικά, όμως, το να σταματάει κανείς το αυτοκίνητο και να βγαίνει για να σκουπίσει το παρμπρίζ ήταν ο πιο αξιόπιστος, αν και καθόλου λειτουργικός τρόπος για να βλέπει.

Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.