Tι πρέπει να κάνουμε όταν διαφωνούμε με κάποιον στα social media
- 12 ΔΕΚ 2020
Δεν είναι λίγες οι φορές που συμβαίνει κάτι και μπαίνεις να διαβάσεις απόψεις γι’αυτό στα social media σου. Δεν ξέρω αν το κάνεις μόνο για ενημέρωση. Ίσως να το κάνεις και για να νιώσεις ότι είσαι μέρος ενός συνόλου. Ότι η οργή ή το άγχος ή η χαρά που νιώθεις δεν αφορούν μόνο εσένα. Αφορούν και άλλους. Και εκεί που χώνεσαι στην οθόνη και καταναλώνεις με μανία τα MB σου ακούγοντας και διαβάζοντας ανθρώπους που επαναλαμβάνουν ή συμπληρώνουν όσα πιστεύεις ξαφνικά σκάει ένας άσχετος. Κάποιος που δεν τον κάλεσε κανείς στην παρέα. Παλιός σου συμμαθητής; Φίλος από το στρατό; Διαδικτυακή περσόνα; Σοκάρεσαι αλλά ταυτόχρονα αυτό το σοκ σου τραβάει το ενδιαφέρον. Μπαίνεις στον τοίχο του. Επιβεβαιώνεις με βάση τα ποστ του ότι αυτός ο τύπος είναι τελείως διαφορετικός από εσένα. Μετά εμφανίζονται ξανά και ξανά τα ποστ του. Ας πούμε ποστ στα οποία αναπαράγει αντιεπιστημονικές απόψεις για τον εμβολιασμό.
Η πρώτη και λογική κίνηση που κάνουν πολλοί από εμάς είναι το unfriend. Αφού δεν λέει να σταματήσει να εμφανίζεται μπροστά σου και συνεχίζει να σε ταράζει λες «οκ, ή θα τσακωθώ ή θα τον εξαφανίσω από μπροστά μου». Οι περισσότεροι τείνουν να κάνουν το δεύτερο. Γιατί να χαλάσεις τη ζαχαρένια σου; Με δύο απλά κλικς πετυχαίνεις και να μην τσακωθείς αλλά και να διατηρήσεις προστατευμένο τον ασφαλή σου ψηφιακό χώρο στα social media. Η Digital Third Coast έκανε πρόσφατα μια έρευνα ως προς τη χρήση των social media στην πανδημία. Εκεί φάνηκε πως ένα ποσοστό κοντά στο 20% των ερωτηθέντων είχε σβήσει κάποιον φίλο εξαιτίας των διαφωνιών τους, ενώ ένα 15% επέλεξε να διαγράψει ένα μέλος της οικογένειάς του για τον ίδιο λόγο.
Αυτή η τάση του να «να χαλάνε οι φιλίες για το Facebook» δεν είναι φυσικά καινούργια. Στην εποχή όμως του lockdown όπου τα social media γίνονται ο μόνος τρόπος επικοινωνίας για τους ανθρώπους, η τάση αυξάνεται. Έχουμε περισσότερες απαιτήσεις από την επικοινωνία μας σε αυτό. Έχουμε ταυτόχρονα ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη να βρίσκουμε ένα όσο το δυνατόν πιο ήρεμο ψηφιακό περιβάλλον. Υπάρχει μια οπτική που λέει πως αυτό είναι και το σωστό. Οι ειδικοί ψυχικής υγείας πολύ συχνά τείνουν να τονίζουν πόσο σημαντικό είναι για κάποιον άνθρωπο που ζει σε τοξικό περιβάλλον να φύγει από αυτό. Δεν μπορώ να βρω ποια είναι εδώ η διαφορά. Ένα ψηφιακό περιβάλλον μπορεί να είναι εξίσου τοξικό με ένα πραγματικό.
Υπάρχουν όμως και άλλα προβλήματα που πρέπει να λάβουμε υπόψη. Για παράδειγμα, είναι εύκολο να διαγράψουμε κάποιον που δεν έχουμε συναντήσει ποτέ μας ή κάποιον που έχουμε χρόνια να δούμε. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτός με τον οποίο διαφωνούμε είναι ένας άνθρωπος πολύ κοντινός σε μας. Τότε υπάρχει η επιλογή να αποκρύψουμε όσα λέει από την αρχική μας σελίδα χωρίς όμως να δει αυτός ότι τον διαγράψαμε. Με τον τρόπο αυτό είναι βέβαιο πώς θα γλυτώσουμε πολλές αμήχανες -καθόλου ψηφιακές αυτές- στιγμές.
«Το να αποφεύγεις τη σύγκρουση είναι κάτι λογικό. Το να κλείνεσαι όμως και να απομονώνεσαι από ένα περιβάλλον διαφορετικό από εσένα, πιστεύω, ότι δεν είναι το σοφότερο πράγμα στον κόσμο», λέει στον Guardian η ερευνήτρια και πειραματική ψυχολόγος, Caitlin McCurrie. «Δεν θέλω να βάλω εδώ ηθικό πρόσημο και να μιλήσω για σωστό ή λάθος… Αν πράγματι το να επικοινωνείς με ανθρώπους που σκέφτονται το ίδιο με σένα σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα και ψυχικά υγιή, τότε καν’το», αλλά προσθέτει «το να έχουμε την ικανότητα να συμμετέχουμε σε διάλογο με ανθρώπους διαφορετικών ιδεολογιών από η δική μας, τότε αυτό είναι ένα πραγματικά θετικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε».
Μια μικρή λύση. Αν θέλουμε να κρατήσουμε την επαφή μας με κάποιον αλλά μας τρώει το δίκιο μας υπάρχει κάτι πολύ υγιές. Αντί να μπούμε σε απρόσωπο διάλογο στα σχόλια κάτω από το πόστ του, ίσως είναι καλύτερο να ανοίξουμε έναν πιο ειλικρινή διάλογο στο messenger του. Εκεί το αφηρημένο προφίλ που κρύβεται πίσω από το στάτους αποκτάει και πάλι τις ανθρώπινές του διαστάσεις. Με αυτόν τον τρόπο και θα εκτονωθούμε αλλά και θα μπορούσουμε να μπούμε σε έναν πιο παραγωγικό διάλογο. Όλα αυτά βέβαια τα γράφουμε πάντα με βάση τη συναισθηματική μας υγεία. Ίσως όμως είναι ένα τρόπος να μιλήσουμε και πολιτικά με ανθρώπους που το να τους βρίζουμε απλώς τους τσιμεντώνει τις ακραίες απόψεις που έχουν για τα πράγματα.