Τι θα έδινες για να δουλεύεις στην UEFA και το Champions League;

Για κάθε έναν από εμάς που τα βράδια της Τρίτης και της Τετάρτης ζούμε για το Champions League, όλα ξεκινούν μόλις αρχίσουν κάποια παιδιά να κουνούν το σεντόνι στην σέντρα του γηπέδου. Για κάποιους άλλους όμως που εργάζονται στην UEFA, όπως και ο Κωνσταντίνος Τσουκάκης, ο κάθε αγώνας ξεκινά πολύ νωρίτερα.

Ξεκινά αρκετές εβδομάδες (αν όχι μήνες) πριν, όταν στήνεται το Champions League της επόμενης σεζόν. Κάθε γήπεδο, κάθε ομάδα, κάθε αγώνας, κάθε σπόνσορας, κάθε εγχώριος broadcaster απαιτεί την προσοχή των ανθρώπων της UEFA. Κάθε αγώνας είναι ένα κλασικό κομάτι που καλείται μια ορχήστρα να αποδώσει στην εντέλεια. Ώστε κάθε ένας από εμάς να το εννοεί όταν αποκαλεί το Champions League “γιορτή του ποδοσφαίρου”.

Το ONEMAN μίλησε με τον Κωνσταντίνο Τσουκάκη για τα καλά, τα κακά και τα ποδοσφαιρικά του επαγγέλματός του. Με τα δικά του λόγια…

Έχει πολλά challenges η δουλειά. Αλλά στο τέλος σου μένει το ποδόσφαιρο. Βλέπεις το πώς υποδέχεται ο κόσμος το ποδόσφαιρο και τι χαρά του προσφέρει και τα ξεχνάς όλα.

Πολλές φορές ξεχνάς ότι δουλεύεις για το ποδόσφαιρο. Γιατί η προετοιμασία για ένα event γίνεται στο γραφείο. Θα μπορούσες να προετοιμάζεις ένα συνέδριο. Όλα αλλάζουν όταν φτάνει η ώρα του event και βλέπεις όλη σου τη δουλειά να γίνεται πράξη.

Ο κόσμος σίγουρα δεν μπορεί να ξέρει πόσο δύσκολη ή επίπονη είναι η προετοιμασία για μια διοργάνωση. Αυτό που βλέπει είναι το τι συμβαίνει μέσα και γύρω από το γήπεδο. Αυτό τον ενδιαφέρει και αυτή είναι και η ουσία. Αλλά για εμάς είναι πολλά παραπάνω από αυτό.

Όταν κάνεις planning για ένα event, έχεις για αρκετό καιρό το άγχος του να πάνε όλα καλά στο τέλος. Οι ομάδες οι οποίες θα θέσουν σε λειτουργία το πλάνο το οποίο καταστρώνεις τόσον καιρό, να τα κάνουν όλα στην εντέλεια. Οπότε είναι λογικό όσο πλησιάζεις στην διοργάνωση αγχώνεσαι και περισσότερο.

Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις μια ολόκληρη πόλη να μεταμορφώνεται από άκρη σε άκρη μόνο και μόνο για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, για ένα αθλητικό event. Βλέπεις την επίδραση της δουλειάς σου στη ζωή των ανθρώπων και μονολογείς “ναι, μου αρέσει η δουλειά μου”.

Όταν βγαίνεις στην φυσούνα και βλέπεις όλον αυτόν τον κόσμο, νιώθεις ότι είσαι κοντά στο ποδόσφαιρο. Ακόμα κι αν εκείνη την ώρα η απόλυτη προσύλωσή σου πρέπει να είναι να μείνουν ικανοποιημένοι οι χορηγοί από το service.

Σε μια διοργάνωση όπως το Euro, τον τελευταίο μήνα ασχολείσαι μόνο με την δουλειά. Τίποτα άλλο. Δεν έχεις χρόνο ούτε για να ξεκουραστείς, είσαι μακριά από το σπίτι σου και πρέπει να είσαι μονίμως σε επιφυλακή. Αλλά μόλις ξεκινήσει το event, όλα μοιάζουν υπέροχα.

Σε κάθε δουλειά απομυθοποιείς αυτό που κάνεις, αυτό που σε κάποιον άλλον μπορεί να φαίνεται σπουδαίο. Αλλά δεν παύουν οι μεγάλες διοργανώσεις να με συνεπαίρνουν και να με ενθουσιάζουν. Και όσο περισσότερο συμμετέχεις στην προετοιμασία, τόσο πιο δικό σου το νιώθεις ένα event.

Όταν παρακολουθώ έναν αγώνα, θα δω το ποδόσφαιρο αλλά θα παρατηρώ συνέχεια και άλλα πράγματα. Τις θέσεις που έχουν πάρει οι σπόνσορες, τις θέσεις που έχουν οι κάμερες, αν είναι όλα σωστά. Απολαμβάνω τον αγώνα αλλά το μάτι μου πιάνει και άλλα πράγματα.

Τα ταξίδια με τη δουλειά με ευχαριστούν πάρα πολύ, δεν με κουράζουν καθόλου όπως μπορεί να λένε άλλοι που ταξιδεύουν συχνά. Έρχεσαι σε επαφή με κόσμο, με νέες κουλτούρες. Βλέπεις πώς αντιμετωπίζει η κάθε χώρα το ποδόσφαιρο και τις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις.

Κάνω μια δουλειά γραφείου. Εννιά με έξι. Σε έναν υπολογιστή είμαι μπροστά, έχω μονίμως ένα excel και μία βάση δεδομένων ανοιχτά. Εκείνη την στιγμή δεν νιώθεις ότι κάνεις κάτι ξεχωριστό.

Από την άλλη όμως μιλάς με πολλούς ανθρώπους και αυτό είναι υπέροχο. Συνεργάζεσαι με ντόπιους σε κάθε πόλη του Champions League, πρέπει να προσλάβεις κόσμο, να οργανώσεις την τοπική κοινωνία.

Τα γραφεία της UEFA είναι στην Nyon, στις όχθες της λίμνης της Γενεύης, σε ένα συγκρότημα τριών κτιρίων. Είναι πολύ ήρεμα αλλά πολύ μοντέρνα. Δεν μπορούν να συγκριθούν με διάφορα γραφεία στα οποία έχω δουλέψει στην Ελλάδα. Έχει αθλητικές εγκαταστάσεις ακριβώς δίπλα στα γραφεία και κάθε μέρα 12 με 1 όλοι κάτι κάνουν σε σχέση με τον αθλητισμό. Σήμερα ας πούμε έπαιξα μπάσκετ. Υπάρχει πολύ καλό κλίμα.

Στην UEFA αν δεν κάνω λάθος εργάζονται άνθρωποι 50 εθνικοτήτων. Και είναι οι περισσότεροι νέοι, μακριά από τις πατρίδες τους και τις οικογένειές τους. Οι περισσότεροι είναι expats και είναι φυσιολογικό να δημιουργηθούν αρκετές φιλίες. Οι περισσότεροι φίλοι μου εδώ στην Γενεύη είναι από την δουλειά.

Ο τρόπος εργασίας είναι οργανωμένος. Έχεις ένα πρόβλημα; Κλείνεις ένα meeting με τους αρμόδιους και συζητάς το πρόβλημα. Υπάρχει άγχος αλλά το διοχετεύεις και το καταπολεμάς χάρη στο πολύ καλό σύστημα επικοινωνίας μέσα στον Οργανισμό.

Όταν ταξιδεύεις στο Polokwane της Νοτίου Αφρικής, σε ένα χωριό που δεν ζει στους ρυθμούς του ποδοσφαίρου, νιώθεις ότι οφείλεις να μεταδώσεις την ποδοσφαιρική κουλτούρα. Και βλέπεις στα μάτια των ανθρώπων πόσο σημαντικό ήταν αυτό

Σίγουρα είναι στα καλά της δουλειάς το ότι βλέπω από πολύ κοντά κάποιους αγώνες για τους οποίους κάποιος θα ξόδευε αρκετά λεφτά για να τους παρακολουθήσει. Είμαι κοντά στο γήπεδο, είμαι δίπλα στην δράση.

Υπάρχουν πάρτι, υπάρχουν ωραίες βραδιές αλλά αυτά γίνονται στα μεγάλα events και στο Μονακό. Δεν είναι σε καμία περίπτωση η καθημερινότητα που μπορεί να φαντάζεται κάποιος.

Μου αρέσει να γνωρίζω από κοντά ποδοσφαιριστές που είναι ινδάλματα για πολλούς. Στο Μονακό είχα βρεθεί στο ίδιο τραπέζι με τον Κλάιφερτ, τον Γκούλιτ, τον Φίγκο. Στην Νότιο Αφρική μού μίλαγε ο Καρεμπέ Ελληνικά. Υπάρχουν στιγμές με τέτοιους μεγάλους παίκτες που σε ανταμείβουν για την δουλειά που κάνεις.

Η εβδομάδα πριν το Euro ήταν ίσως η πιο δύσκολη της καριέρας μου ως τώρα. Ερχόντουσαν απαιτήσεις από παντού, οι δυσκολίες που εμφανίζονταν απαιτούσαν χρόνο για να επιλυθούν, πράγματα που είχα συνεννοηθεί χαλούσαν την τελευταία στιγμή και ήξερα ότι σε λίγες ημέρες έπρεπε να είναι όλα στην εντέλεια.

Όταν δίνεις μια business card της UEFA νιώθεις ότι έχεις ένα status. Μπορεί να δουλεύεις ένα excel αλλά ξέρεις ότι δουλεύεις για την UEFA.

Οι φίλοι μου χαίρονται πολύ που δουλεύω στην UEFA. Ειδικά αν τους δίνω κάποια εισιτήρια για να παρακολουθήσουν το παιχνίδι από το hospitality area. Το ευχαριστώ για την εμπειρία που μπορώ και τους προσφέρω με ένα τέτοιο εισιτήριο είναι πολύ σημαντικό για εμένα.

Πoρωμένος με το ποδόσφαιρο δεν ήμουν ποτέ. Μου άρεσε να βλέπω μπάλα αλλά δεν είμαι από εκείνους που θυμούνται πόσο είχε έρθει το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός το 1999. Αυτά δεν τα ξέρω.

Πολλοί με αποκαλούν τυχερό που είμαι σε μια τέτοια δουλειά. Ειδικά άνθρωποι που είχα χρόνια να δω και δεν ξέρουν τι κάνω, άνθρωποι φανατικοί με το ποδόσφαιρο που θα έκαναν τα πάντα για να δουλέψουν σε κάτι σχετικό με αυτό. Νιώθω κι εγώ πολύ τυχερός.

Ακόμα και στην συζήτηση με μια γυναίκα που σε ενδιαφέρει, είναι κάτι που το λες το ότι δουλεύεις στην UEFA. Δεν το βλέπουν απλά σαν “μπάλα”. Γιατί ξέρουν την UEFA και ξέρουν ότι δουλέυω στην αντίστοιχη ανδρική “μόδα”. Αν το dream job για μια γυναίκα είναι να δουλεύει στην μόδα, για έναν άντρα είναι αυτό.

Ο μισθός είναι σίγουρα ικανοποιητικός. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορώ εύκολα να βάζω λεφτά στην άκρη.

Για να βγάλεις λεφτά πρέπει να πας στα events, να πας σε αγώνες και διοργανώσεις. Να δουλέψεις αρκετό καιρό εκτός έδρας για να αποταμιεύσεις. Αλλά ομολογώ ότι υπάρχουν φορές που δεν κοιτάω τον λογαριασμό μου όταν θέλω να κάνω ένα ταξίδι ή να ψωνίσω κάτι.

Η ζωή βέβαια στη Γενεύη είναι πολύ ακριβή. Ο μισθός ακούγεται πολύ υψηλός αλλά το ενοίκιο για ένα σπίτι 50-70 τετραγωνικών σε μια μέτρια συνοικία είναι 1500 με 2000 ευρώ. Στην παλιά πόλη μπορεί να ζητάνε μέχρι και 2000 ευρώ για 20 τετραγωνικά.

Το Σάββατο ήπια ένα ποτό σε ένα club και πλήρωσα 30 ευρώ. Για να βγεις κανονικά, για να κεράσεις, θες πολλά λεφτά. Είναι πολύ ακριβή η ζωή στην Γενεύη.

Η Γενεύη έχεις τις περιόδους της. Σεπτέμβρη με Δεκέμβρη είναι νεκρή. Από τον Δεκέμβρη όμως αρχίζουν όλοι να πηγαίνουν στα χιονοδρομικά τριγύρω. Αν δεν κάνεις σκι, θα βαρεθείς γιατί είναι όλοι στα βουνά. Το καλοκαίρι είναι υπέροχη γιατί έχει την λίμνη όπου μπορείς να κάνεις μπάνιο, ιστιοπλοϊα, ακόμα και “θαλάσσια” σπορ.

Μου έχουν λείψει πολλά από την Ελλάδα. Ο καιρός και η δυνατότητα να πάω στη θάλασσα είτε για να κολυμπήσω είτε για βόλτα. Μου έχουν λείψει και οι φίλοι μου πολύ. Πάντα μου περνάει από το μυαλό το να γυρίσω πίσω αλλά με τρομάζει αυτή η ιδέα. Όσο και να μου λείπουν πολλά πράγματα.

Πολλοί αυτή την περίοδο θέλουν να φύγουν από την χώρα και με ρωτούν για την UEFA και την Γενεύη. Ακόμα και για τους Έλληνες γονείς είναι πλέον πιο αποδεκτό το να φύγει το παιδί τους, γιατί σκέφτονται ότι ίσως να έχεις καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό.

Αν συμβούλευα κάποιον που φεύγει τώρα από την Ελλάδα θα του έλεγα να χτίσει την ζωή του στο εξωτερικό. Αν και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχουν πολλοί παράγοντες. Να είσαι ευτυχισμένος στην δουλειά σου, να αποκτήσεις κάποιες παρέες και σίγουρα να γνωρίσεις μια κοπέλα με την οποία να θες να είσαι μαζί και να ζήσετε στο εξωτερικό μαζί.

Ο Κωνσταντίνος ξεκίνησε το ταξίδι του στα αθλητικές διοργανώσεις από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Έκτοτε ασχολείται με event services στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις. Μετά την Αθήνα δούλεψε στο Μουντιάλ της Γερμανίας το 2006, στα Asian Games στην Doha του Κατάρ, στο Euro της Αυστρίας και της Ελβετίας το 2008 και το Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής το 2010, πριν δουλέψει στην ομάδα προετοιμασίας του Euro 2012 στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας. Πλέον απασχολείται μόνιμα από την UEFA και το Champions League. Είναι υπεύθυνος για τα event services για το προσωπικό της UEFA, τους broadcasters και τους σπόνσορες σε διάφορα από τα ματς της σεζόν μέχρι και τον τελικό. Παράλληλα κάνει training ώστε από του χρόνου να είναι υπεύθυνος για μία από τις ομάδες του Champions League ως Venue Services and Sponsorship Manager.