Τι θα γινόταν σήμερα αν έπεφτε στη Γη ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους
Ο εντοπισμός αγνώστου μέχρι σήμερα αστεροειδή σε τροχιά προς τον πλανήτη μας, προκάλεσε συζητήσεις. Υπάρχει λόγος ανησυχίας;
- 31 ΙΑΝ 2025
Το European Space Agency Planetary Defense Office ανακοίνωσε πριν λίγα 24ωρα ότι εντόπισε άγνωστο, έως τώρα, αστεροειδή που λόγω μεγέθους και τροχιάς (προς τη Γη), τοποθετήθηκε στα ψηλά της λίστας με τα φαινόμενα που υπάρχουν γύρω μας και παρακολουθούνται.
Τα συστήματα που έχουν δημιουργήσει το ESA, αλλά και η NASA έχουν ως στόχο αν όντως κατευθύνεται κάτι (αστεροειδής, μετεωρίτης ή συντρίμμια δορυφόρων -γνωστά ως διαστημικά σκουπίδια) προς τα πάνω μας, να γίνουν οι απαραίτητες προειδοποιήσεις και να τεθούν σε λειτουργία τα αμυντικά συστήματα.
Αν θα σωθούμε; Ας δούμε τι λέει ένας ειδικός. O παλαιοντολόγος και Ιδρυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής του Edelman Fossil Park of Rowan University, Dr. Kenneth Lacovara απάντησε στις ερωτήσεις του κοινού (τις έκαναν στο Twitter) για την «στήλη» Tech Support του Wired.
Προφανώς και πολλές αφορούσαν την πιθανότητα εξαφάνισης μας από τον πλανήτη, με τον τρόπο που εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι.
Oι δεινόσαυροι κυριάρχησαν στα επίγεια οικοσυστήματα της Γης για 165 εκατομμύρια χρόνια. Εξαφανίστηκαν όταν έπεσε αστεροειδής στον πλανήτη. Ωστόσο, άλλα είδη που ζούσαν τότε, είναι ακόμα εκεί έξω. Πώς γλίτωσαν;
«Ο μεγαλύτερος δολοφόνος την ημέρα που ο αστεροειδής Chicxulub έπεσε στη Γη, ήταν η ζέστη. Αν ήσασταν στην επιφάνεια της Γης, θα πεθαίνατε. Αν ωστόσο όμως, κινούσασταν υπογείως (πχ αν ήσασταν σαύρες, κροκόδειλοι, χελώνες, ακόμα και πτηνά) και ήσασταν κάτω από την επιφάνεια εκείνη την ημέρα, θα είχατε πιθανότητες επιβίωσης».
Πού ακριβώς έπεσε ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους; Τον βρήκαν ποτέ;
«Ναι, στη χερσόνησο Yucatan, στην ανατολική ακτή του Μεξικού υπάρχει ο κρατήρας. Έχει πλάτος 177 χιλιόμετρα και βάθος 19 χιλιόμετρα. Δημοσιεύτηκε ο εντοπισμός του το 1991 -τότε έμαθαν πού είναι ο αστεροειδής οι επιστήμονες. Ωστόσο, οι πετρελαϊκές εταιρείες γνώριζαν την ύπαρξη του από το ‘70. Δεν το είπαν όμως, πουθενά.
Ο αστεροειδής ήταν 18 χιλιόμετρα και ταξίδευε με ταχύτητα 45 φορές μεγαλύτερη από αυτήν της σφαίρας (3.000 χιλιόμετρα την ώρα). Πιθανόν προσγειώθηκε την άνοιξη, γιατί βρέθηκαν απολιθώματα ψαριών στη Βόρεια Ντακότα που είχαν γύρη στα βράγχια τους».
Θα εξαφανιστούμε οι άνθρωποι αν πέσει άλλος τέτοιος αστεροειδής στη Γη;
«Πιθανότατα όχι, τουλάχιστον αρχικά. Η πιο θανατηφόρα στιγμή στην πτώση αστεροειδή είναι αυτή της πρόσκρουσης. Ο βράχος και η σκόνη που προκύπτουν με την έκρηξη στο συγκεκριμένο σημείο, «σηκώνεται» προς το διάστημα, πριν «επιστρέψει» μέσω της ατμόσφαιρας.
Μπορείτε να φανταστείτε την ενέργεια που απελευθερώνεται από την πρόσκρουση. Στην περίπτωση αυτού που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους, ήταν στο μέγεθος της Μασαχουσέτης, με βάθος 19 χιλιομέτρων που εξερράγη στο διάστημα. Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες πρέπει να έφτασαν σε επίπεδα μεταξύ τοστιέρας και φούρνου πίτσας. Αυτό σημαίνει πως όποιος ήταν στην επιφάνεια, πέθανε.
Αν συμβεί αυτό σήμερα, χωρίς αμφιβολία θα είναι καταστροφικές οι συνέπειες. Υπάρχουν όμως, άνθρωποι που ζουν υπογείως, που δουλεύουν κάτω από την επιφάνεια της Γης, υπάρχουν τούνελ, μετρό, εγκαταστάσεις αμύνης. Οπότε κάποιοι άνθρωποι σίγουρα θα επιβιώσουν εκείνη την ημέρα. Μετά, μάλλον θα ζήσουν σε συνθήκη Mad Max, για κάποιο καιρό».
Aς θυμηθούμε το Mad Max.
